Ένα ρήγμα στον Ειρηνικό

Για να γίνει αυτό θα απαιτηθεί η επιδίωξη πιο ισχυρών δεσμεύσεων για την αντιστάθμιση της κλιματικής αλλαγής, την στενή παρακολούθηση των παράκτιων υδάτων των Νήσων του Ειρηνικού για τον περιορισμό της παράνομης αλιείας και την πρόληψη της εκμετάλλευσης των πόρων από τους Κινέζους αλιείς. Επιπλέον, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι εταίροι τους θα πρέπει να προωθήσουν πιο ανοιχτές αγορές εργασίας ώστε να επιτρέψουν στους κατοίκους των Νήσων του Ειρηνικού να εργαστούν αλλού στην περιοχή, με βάση τις ανάγκες απασχόλησης, και να υποστηρίξουν εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες ώστε να προσφέρουν περισσότερες ευκαιρίες στη νεολαία των Νήσων του Ειρηνικού να επιδιώξει την εκπαίδευση στο εξωτερικό . Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι εταίροι τους θα πρέπει να επενδύσουν σε έργα που βελτιώνουν τις βασικές υποδομές και επεκτείνουν την πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη και την συνδεσιμότητα στο Διαδίκτυο των Νήσων του Ειρηνικού. Τα νομοθετικά σώματα της Αυστραλίας, της Νέας Ζηλανδίας, των Ηνωμένων Πολιτειών και άλλων μπορούν επίσης να βρουν τρόπους να συνεργαστούν με τους δημοκρατικά εκλεγμένους ομολόγους τους στις Νήσους του Ειρηνικού για να συζητήσουν τους τρόπους βελτίωσης της κυβερνητικής λογοδοσίας. Όλες αυτές οι δεσμεύσεις θα απαιτήσουν μεγαλύτερους πόρους από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους εταίρους τους, αλλαγές της εγχώριας νομοθεσίας σε πολλές χώρες, ώστε να επιτραπούν οι διευρυμένες άδειες εργασίας, και πιο διαρκή δέσμευση με την περιοχή.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν επίσης να επιδείξουν μια ανανεωμένη δέσμευση στις Νήσους του Ειρηνικού, κάνοντας ορισμένες βασικές γραφειοκρατικές αλλαγές. Η Ουάσιγκτον ίσως σχεδιάζει να ανοίξει ξανά την πρεσβεία των ΗΠΑ στις Νήσους του Σολομώντος που έκλεισε το 1993, αλλά η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν έχει διορίσει ακόμη πρέσβεις ούτε στα [νησιά] Φίτζι ούτε στην Παπούα Νέα Γουινέα. Δεν έχει μόνιμους πρέσβεις στο Κιριμπάτι, στο Ναουρού, στην Σαμόα, στην Τόνγκα, στο Τουβαλού ή στα [νησιά] Βανουάτου (επί του παρόντος εκπροσωπούνται από περιφερειακούς πρέσβεις των ΗΠΑ). Είναι δύσκολο να επιχειρηματολογήσει κάποιος για μια σοβαρή και διαρκή δέσμευση με την κοινότητα του Ειρηνικού χωρίς ενεργή παρουσία των ΗΠΑ. Πέρα από αυτές τις θέσεις, η Ουάσιγκτον θα πρέπει να εξετάσει [το ενδεχόμενο] να ορίσει έναν πρεσβευτή στο Φόρουμ των Νήσων του Ειρηνικού (Pacific Islands Forum), με πρότυπο την θέση του πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Ένωση Εθνών της Νοτιοανατολικής Ασίας (Association of Southeast Asian Nations). Επιπλέον, η Ουάσιγκτον πρέπει να ανανεώσει τις συμβάσεις ελεύθερης συνεργασίας με τις Ομόσπονδες Πολιτείες της Μικρονησίας, τα [νησιά] Παλάου και τις Νήσους Μάρσαλ. Επί δεκαετίες, αυτές οι συμφωνίες έχουν επιτρέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες να περιορίσουν την στρατιωτική πρόσβαση άλλων κρατών σε μικρές χώρες, με αντάλλαγμα τις πολιτικές, αναπτυξιακές και αμυντικές εγγυήσεις των ΗΠΑ.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει επίσης να υποστηρίξουν την πολυμέρεια στην περιοχή. Η Ουάσιγκτον θα πρέπει να δεσμευτεί για συνεπέστερη και υψηλότερου επιπέδου συμμετοχή ως εταίρος στον διάλογο [που γίνεται] στην ετήσια σύνοδο κορυφής του Φόρουμ των Νήσων του Ειρηνικού (Pacific Islands Forum). Θα πρέπει να εκφράσει ενδιαφέρον για να γίνουν συνδεδεμένα μέλη στο φόρουμ οι δύο νησιωτικές επικράτειες των ΗΠΑ στον Ειρηνικό - η Αμερικανική Σαμόα και το Γκουάμ - και να καθιερώσει μια τακτική συνάντηση με το Φόρουμ των Νήσων του Ειρηνικού, παρόμοια με την ανά διετία συνάντηση της Ιαπωνίας με τους ηγέτες των χωρών των Νήσων του Ειρηνικού.

ΔΕΣΜΕΥΟΜΕΝΕΣ ΣΤΟΝ ΕΙΡΗΝΙΚΟ

Φυσικά, ούτε οι μακροπρόθεσμες προσαρμογές της πολιτικής ούτε οι βραχυπρόθεσμες γραφειοκρατικές προσαρμογές απαντούν στην πιο άμεση πρόκληση που θέτει η εισροή των κινεζικών επενδύσεων και η δυνητική εγκατάσταση κινεζικής στρατιωτικής παρουσίας στην περιοχή. Για την αντιμετώπιση των πρώτων, οι δημοκρατικοί εταίροι θα πρέπει να υποστηρίξουν [πρωτοβουλίες] κατά της διαφθοράς και πρωτοβουλίες διαφάνειας, και να χρηματοδοτήσουν ανεξάρτητα media στις Νήσους του Ειρηνικού. Για το τελευταίο, οι διπλωματικές προσπάθειες θα πρέπει να προτεραιοποιήσουν τον περιορισμό της μυστικής συμφωνίας του Πεκίνου και της Honiara, ώστε να διασφαλιστεί ότι θα παραμείνει συμφωνία στην θεωρία αλλά όχι στην πράξη. Και επειδή οι αρνήσεις του Πεκίνου είναι τόσο συχνά πρόδρομοι περαιτέρω δραστηριότητας, η Ουάσιγκτον θα πρέπει να ξεκινήσει το έργο της προειδοποίησης των περιφερειακών ηγετών για το πώς θα έμοιαζε η κινεζική στρατιωτικοποίηση του Ειρηνικού και ποιες απαντήσεις θα απαιτούσε μια τέτοια στρατιωτικοποίηση από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η κινεζική στρατιωτικοποίηση της περιοχής θα οδηγούσε σε περιβαλλοντική βλάβη, στην παραχώρηση κυριαρχίας από τις χώρες των Νήσων του Ειρηνικού και σε μια αναπόφευκτη απάντηση από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους, που θα μπορούσε να παρασύρει τις Νήσους του Ειρηνικού σε μια μελλοντική σύγκρουση.

Αυτό που συμβαίνει στις Νήσους του Σολομώντος έχει ευρύτερες επιπτώσεις ασφαλείας στην περιοχή και θα πρέπει να θεωρηθεί ως μέρος μιας συστηματικής προσπάθειας [4] του Πεκίνου να επεκτείνει την παρουσία του στον Ειρηνικό, να προωθήσει τα εργαλεία του αυταρχικού ελέγχου, να υποσκάψει την πρόσβαση των ΗΠΑ στην περιοχή, και να περιορίσει την ελευθερία κινήσεων των συμμάχων των ΗΠΑ. Οι συνεχιζόμενες εξελίξεις στον Ειρηνικό θα πρέπει να υπογραμμίσουν την κρίσιμη σημασία [που έχει] για τις Ηνωμένες Πολιτείες η εμπλοκή με τις πολλές συχνά παραμελημένες χώρες των Νήσων του Ειρηνικού. Θα πρέπει επίσης να χρησιμεύσουν ως ευκαιρία για να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα της πολιτικής των ΗΠΑ και των συμμάχων τους προς αυτή την ζωτικής σημασίας περιοχή και να ενθαρρυνθεί η Ουάσιγκτον να γίνει πιο δημιουργική, πιο προορατική και πιο δεσμευμένη στον Ειρηνικό.