Secure ConnectionΓιατί ο Σίνζο Άμπε πίστευε ότι η Ιαπωνία έπρεπε να αλλάξει
Θα ζήσει περισσότερο από αυτόν το όραμα του για μια ισχυρότερη χώρα;
Περίληψη Κειμένου και Βιογραφικό Συγγραφέα
Στην προνοητικότητα, την οξυδέρκεια και την προσαρμοστικότητά του, η Ιαπωνία έχει χάσει έναν περίφημο ηγέτη που ακόμη διαμόρφωνε ενεργά τις συζητήσεις για την πολιτική σε μια εποχή τεράστιων αλλαγών. Το μέγεθος της απώλειας του εγείρει πραγματικά ερωτήματα για το εάν το όραμά του θα επιτευχθεί ποτέ.
Η JENNIFER LIND είναι επίκουρη καθηγήτρια διακυβέρνησης στο Dartmouth College, επίκουρη του διδακτικού προσωπικού στο Reischauer Institute of Japanese Studies του Harvard University και επίκουρη συνεργάτις στο Chatham House.
Ο Άμπε έχει όντως μεταμορφώσει την ιαπωνική πολιτική ασφαλείας και με κάθε νέα πρωτοβουλία ασφαλείας για την οποία μεσολάβησε, η πυρετώδης κάλυψη των media διακήρυττε μια πιο «μυώδη» Ιαπωνία (ή, δυστυχώς, μια πιο «μιλιταριστική» Ιαπωνία). Αλλά για μια εύπορη, τεχνολογικά προηγμένη χώρα, με μια εχθρική υπερδύναμη που εποφθαλμιά κομμάτια της επικράτειάς της, η Ιαπωνία [13] παραμένει αναπάντεχα συγκρατημένη όσον αφορά τις αμυντικές δαπάνες και το στρατιωτικό δόγμα. Η χώρα έχει ακόμα μεγάλη απόσταση να διανύσει προτού το όραμα του Άμπε μπορέσει να πραγματοποιηθεί πλήρως - και αναρωτιέται κάποιος εάν η Ιαπωνία θα φτάσει ποτέ εκεί.
Πράγματι, το κόστος μιας προσπάθειας εξισορρόπησης κατά της Κίνας [14] θα ήταν ουσιαστικό. Η Ιαπωνία θα αύξανε τις αμυντικές δαπάνες της σε μια εποχή όπου αντιμετωπίζει όχι μόνο ένα τεράστιο βάρος χρέους αλλά και αρνητική μακροπρόθεσμη οικονομική μοίρα λόγω της μείωσης του πληθυσμού. Όπως ήταν προφανές υπό την ηγεσία του Άμπε, η κινητοποίηση για έναν ανταγωνισμό ασφαλείας με την Κίνα θα απαιτούσε επίσης την αμφισβήτηση των ειρηνιστικών κανόνων και θεσμών που εκτιμώνται από πολλούς Ιάπωνες πολίτες και πολιτικούς. Αυτός είναι ένας δυσοίωνος τρόπος για να ξεκινήσει κάποιος έναν ανταγωνισμό ασφάλειας: επιβαρυμένος με χρέη, σέρνοντας έναν απρόθυμο πληθυσμό και ξεχειλώνοντας τις μειωμένες εθνικές ικανότητες. Ο Άμπε ήταν ένας από τους ελάχιστους Ιάπωνες ηγέτες με το πνευματικό πλαίσιο και την πολιτική οξυδέρκεια για να οδηγήσει την χώρα του σε αυτή την συζήτηση. Αν και σίγουρα υπάρχουν άλλοι ταλαντούχοι ηγέτες που μπορούν να αναλάβουν αυτή την ευθύνη, χωρίς τον Άμπε το έργο είναι δυσκολότερο. Το κοινό καθώς και πολλοί Ιάπωνες πολιτικοί παραμένουν απασχολημένοι με τα εγχώρια προβλήματα και ελπίζουν για το καλύτερο σε μια Ασία που είναι ολοένα και πιο κυριαρχούμενη από την Κίνα. Ο ιαπωνικός λαός ίσως αποφάσιζε κάλλιστα ότι θα προτιμούσε να παραμείνει αμέτοχος σε αυτό.
Το μεγαλύτερο μέρος της κάλυψης για τον θάνατο και την ζωή του Άμπε τον περιγράφει ως μια «πολωτική» φιγούρα, που πράγματι ήταν. Οι δημοσιογράφοι αποδοκίμασαν την σχέση της κυβέρνησής του με τα media, τα οποία μετατοπίστηκαν από την στρεψοδικία στην λογοκρισία. Η κυβέρνηση του Άμπε θολώθηκε από σκάνδαλα που αφορούσαν παραβιάσεις των νόμων για τις εκλογές και την χρηματοδότηση της προεκλογικής εκστρατείας, καθώς και την παροχή πολιτικών ευεργετημάτων σε φίλους. Οι επικριτές επέπληξαν τον συντηρητικό εθνικισμό του, ακόμη και αφότου μετρίασε τις πιο δυσάρεστες υπερβολές του. Εντός και εκτός της Ιαπωνίας, οι φιλελεύθεροι ήθελαν ο Άμπε να αντιμετωπίσει και να εξιλεωθεί για τις πιο σκοτεινές πτυχές του παρελθόντος της Ιαπωνίας – και πολλοί ήθελαν από αυτόν να διατηρήσει την επί μακρόν στρατιωτική αυτοσυγκράτηση της Ιαπωνίας. Οι Ιάπωνες συντηρητικοί, από την άλλη πλευρά, επικρότησαν την εθνική υπερηφάνεια του Άμπε καθώς και την προσπάθειά του να αυξήσει τις στρατιωτικές ικανότητες και την συμμετοχή της χώρας του. Αλλά όλες οι πλευρές αναγνωρίζουν έναν οραματιστή ηγέτη και μια τραγική απώλεια για την Ιαπωνία.