Χρειάζεται κάποια συνέλευση

Όπως ισχύει για ουσιαστικά όλα όσα συμβαίνουν στον ΟΗΕ, η ικανότητα του παγκόσμιου οργάνου να προβάλλει δύναμη σε έναν μετα-πανδημικό κόσμο θα εξαρτηθεί κυρίως από την γενική κατεύθυνση στην οποία θα φτάσουν τα μεμονωμένα κράτη - μέλη του. Η Linda Thomas-Greenfield, η πρέσβειρα των Ηνωμένων Πολιτειών στον ΟΗΕ, εκφώνησε μια ομιλία στις 8 Σεπτεμβρίου στην οποία περιέγραψε έξι νέες δεσμεύσεις των ΗΠΑ που στοχεύουν στην ενίσχυση του παγκόσμιου οργάνου. Η Γενική Συνέλευση θα σηματοδοτήσει το εάν αυτές οι δεσμεύσεις -οι οποίες περιελάμβαναν μια αυστηρότερη τήρηση της Χάρτας των Ηνωμένων Εθνών, μια υπόσχεση για ελαχιστοποίηση της χρήσης του βέτο και μια δέσμευση για διαδικαστικές μεταρρυθμίσεις στο Συμβούλιο Ασφαλείας- απηχούν σε όλα τα μέλη. Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν κάνει την διπλωματική τους δουλειά και μπορούν να επιδείξουν ότι ηγούνται ενός ευρέος συνασπισμού πίσω από συγκεκριμένα μέτρα για την προώθηση του ΟΗΕ, αυτό θα μπορούσε να προμηνύει μια σημαντική αλλαγή. Η επιτροπή του Κογκρέσου που διερευνά την επίθεση της 6ης Ιανουαρίου [2021] στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ έχει δείξει πώς ένας παραδοσιακός θεσμός μπορεί να καινοτομήσει στις μεθόδους του για να προσελκύσει ένα ευρύτερο κοινό. Μέρος της δοκιμασίας της φετινής Γενικής Συνέλευσης αποτελεί το πώς θα επιδεικνύονται οι εργασίες στην τηλεόραση, στο Twitter και στο TikTok.

Με την Ευρώπη να απογαλακτίζεται γρήγορα από την ρωσική ενέργεια [17] και την Δύση να προσπαθεί να περιχαρακωθεί από τις παρεμβατικές κινεζικές τεχνολογίες, η λαμπρή υπόσχεση της παγκόσμιας αλληλεξάρτησης έχει ξεθωριάσει σε μια ρεαλιστική, επιλεκτική και επιφυλακτική προσέγγιση στην διεθνή δέσμευση. Κι όμως, οι πανδημίες, οι κλιματικοί κραδασμοί και οι οικονομικές δονήσεις διασχίζουν τα σύνορα χωρίς περιορισμούς, ανακόπτοντας τις προσπάθειες υποχώρησης και απομόνωσης. Σε έναν κόσμο που στερείται όλο και περισσότερο τους συμφωνημένους κανόνες, είναι αξιοσημείωτο ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία και η Κίνα εκφράζουν όλες τον σεβασμό τους στον ΟΗΕ και ισχυρίζονται ότι θέλουν να δουν το σύστημα του ΟΗΕ να θριαμβεύει. Αυτό από μόνο του αντιπροσωπεύει μια ουσιαστική ευκαιρία για την υπέρβαση του ανταγωνισμού και την διατήρηση της συνεργασίας.

Το ότι ο ΟΗΕ μπορεί να θεωρηθεί τόσο ως η έδρα της φιλελεύθερης διεθνικής τάξης ή, κατά την σύλληψη του Πούτιν, ως ένα σύνολο καθολικών κανόνων που λειτουργούν για να περιορίσουν τα Δυτικά προνόμια, αποτελεί μια υπενθύμιση της κλίμακας της πρόκλησης. Ο Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ [18], πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στον ΟΗΕ, συνήθιζε να λέει ότι εάν δεν υπήρχε ο ΟΗΕ, ο κόσμος θα έπρεπε να τον εφεύρει. Ο ΟΗΕ υπάρχει, αλλά τόσο ο θεσμός όσο και ο κόσμος που υπηρετεί απαιτούν επανεφεύρεση. Η φετινή συνεδρίαση της Γενικής Συνέλευσης έχει την ευκαιρία να διακριθεί ως η στιγμή που αυτή η μεταμόρφωση ξεκίνησε σοβαρά.