Η εκπαιδευτική κρίση της Αμερικής αποτελεί απειλή εθνικής ασφαλείας

Από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και μετά, ο παγκόσμιος πληθυσμός δεν έχει γίνει μόνο πολύ μεγαλύτερος· έχει γίνει επίσης πολύ πιο μορφωμένος. Σχεδόν σε κάθε χώρα της γης, ο συνολικός αριθμός των ετών που οι πολίτες έχουν πάει σχολείο έχει αυξηθεί γρηγορότερα από τον ίδιο τον πληθυσμό και ο αριθμός των πτυχίων πανεπιστημίου που απονέμονται έχει αυξηθεί ακόμη πιο γρήγορα. Μολονότι η αύξηση του πληθυσμού επιβραδύνεται πλέον σχεδόν παντού (και η πληθυσμιακή μείωση είναι μια αναδυόμενη πραγματικότητα για κάποιες χώρες), ο συνολικός ρυθμός της εκπαιδευτικής επέκτασης θα παραμείνει πολύ ταχύτερος από την φυσική αύξηση του πληθυσμού όσο μπορούν να δουν στο μέλλον τα μάτια των δημογράφων.

Η ημέρα της αποφοίτησης στο Liberty University στην [πόλη] Lynnchburg, στην Βιρτζίνια, τον Μάιο του 2019. Jonathan Drake / Reuters
----------------------------------------

Η εκπαίδευση [1] αποτελεί ένα κρίσιμο συστατικό του ανθρώπινου κεφαλαίου και, κατ' επέκταση, της εθνικής ισχύος. Ένα καλύτερα μορφωμένο σύνολο πολιτών σημαίνει μια πιο παραγωγική οικονομία και επομένως μεγαλύτερη στρατιωτική δυναμική. Αλλά λόγω του ότι η εκπαιδευτική έκρηξη των τελευταίων 70 ετών έχει υπάρξει άνιση -κάποιες χώρες έχουν κάνει μεγαλύτερα βήματα από άλλες και ο ρυθμός της προόδου ποικίλλει με την πάροδο του χρόνου- αυτός ο δραματικός μετασχηματισμός δεν έχει απλώς αυξήσει το συνολικό μέγεθος της παγκόσμιας οικονομίας. Έχει επίσης μετατοπίσει την κατανομή της οικονομικής δυναμικής μεταξύ των χωρών, συμπεριλαμβανομένων των μεγάλων δυνάμεων.

Μιλώντας συγκριτικά, τα Δυτικά έθνη, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, έχουν υπάρξει οι μεγαλύτεροι χαμένοι σε αυτόν τον σπουδαίο ανασχηματισμό του εκπαιδευτικού και οικονομικού όγκου, όπως αναφέρουμε λεπτομερώς σε μια πρόσφατη έκθεση [2] για το American Enterprise Institute. Κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν η αδιαμφισβήτητη εκπαιδευτική υπερδύναμη· οι Αμερικανοί απολάμβαναν το υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο του κόσμου και αντιπροσώπευαν πολύ μεγαλύτερο [μέρος] του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού με υψηλή μόρφωση από οποιαδήποτε άλλη χώρα. Αλλά αυτή η εποχή είναι πλέον παρελθόν. Ένας όλο και μεγαλύτερος αριθμός χωρών ξεπερνά τις Ηνωμένες Πολιτείες στο μορφωτικό επίπεδο, όταν αυτό μετράται με τα μέσα χρόνια σχολικής εκπαίδευσης, και σύντομα [οι ΗΠΑ] θα παραχωρήσουν στην Κίνα την πρώτη θέση σε εργαζομένους με πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Κάποια στιγμή τις επόμενες δύο δεκαετίες, η Ινδία ίσως επίσης να ξεπεράσει τις Ηνωμένες Πολιτείες στον συνολικό αριθμό ανδρών και γυναικών σε ηλικία εργασίας με τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Τέτοιες αλλαγές αντανακλούν τις μεγάλες μετατοπίσεις που έχουν προκύψει κατά την τελευταία γενιά στο διεθνές περιβάλλον και προοιωνίζουν άλλες που θα διαμορφώσουν την παγκόσμια τάξη πραγμάτων τις επόμενες δεκαετίες. Το εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορέσουν να αντέξουν αυτές τις αλλαγές χωρίς να στερηθούν την θέση τους στην οικονομική και στρατιωτική υπεροχή θα εξαρτηθεί εν μέρει από την ικανότητά τους να αναγνωρίζουν και να αντιμετωπίζουν την δυσοίωνη στασιμότητα στις σχολικές αίθουσες και στα αμφιθέατρά τους. Αυτό θα απαιτήσει να σκεφτούμε δημιουργικά σχετικά με τις συνεργασίες και τις συμμαχίες με τα κέντρα εκπαιδευτικής αριστείας του αύριο —είτε στην Ασία είτε στην γειτονιά των Ηνωμένων Πολιτειών— και να σοβαρευτούμε όσον αφορά την αντιστροφή των ανεπιθύμητων τάσεων στην εκπαίδευση των ΗΠΑ που οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής έχουν παραβλέψει για περισσότερο από μια γενιά.

ΕΞΥΠΝΟΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

Οι μελετητές και οι στρατηγιστές έχουν από καιρό κατανοήσει ότι τα έθνη αντλούν δύναμη από τους πληθυσμούς τους. Μέχρι πρόσφατα, ωστόσο, οι περισσότεροι έχουν εστιάσει στην καταγραφή του αριθμού των ατόμων: ο αριθμός των ανθρώπων, κατανεμημένων ανά ηλικία και φύλο, που κατοικούν σε διαφορετικές χώρες ή συμμαχίες. Αλλά αυτή η απλή προσέγγιση δεν έχει νόημα σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι σε κάποιες χώρες έχουν πολύ μεγαλύτερη οικονομική δυναμική από τους ανθρώπους σε άλλες. Η Ελβετία έχει λιγότερους κατοίκους από το Μπουρούντι, για παράδειγμα, αλλά το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της είναι πάνω από 90 φορές μεγαλύτερο.

Σε μια εποχή που η παραγωγικότητα ενός μόνο ατόμου σε μια χώρα μπορεί να είναι μεγαλύτερη από εκείνη 90 ατόμων σε μια άλλη, η ανθρώπινη παραγωγικότητα θα επηρεάζει όλο και περισσότερο την παγκόσμια ισορροπία ισχύος. Η παραγωγικότητα, με την σειρά της, ωθείται κυρίως από βελτιώσεις στο ανθρώπινο κεφάλαιο —στην υγεία, στην γνώση, στις δεξιότητες και σε άλλους εγγενείς ανθρώπινους παράγοντες. Οι ταχείες αλλά απότομα διαφοροποιημένες αυξήσεις του ανθρώπινου κεφαλαίου μπορούν να ανοίξουν ευρέα χάσματα στην παραγωγικότητα μεταξύ των χωρών, συμπεριλαμβανομένων μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων, μέσα σε μόνο λίγες δεκαετίες. Ένα από τα πιο σημαντικά συστατικά του ανθρώπινου κεφαλαίου είναι η εκπαίδευση: πιο συγκεκριμένα, η καθαρή ποσότητα εκπαίδευσης που λαμβάνουν οι εθνικοί πληθυσμοί. Συντριπτικά στοιχεία δείχνουν ότι περισσότερη εκπαίδευση σημαίνει περισσότερη παραγωγική δυναμική σε εθνικό επίπεδο, ανεξάρτητα από το πόσο υψηλό ή χαμηλό είναι το βασικό μορφωτικό επίπεδο ενός έθνους.