Η νέα θεωρία της Ρωσίας για τη νίκη της

Η ημέρα των Χριστουγέννων θα είναι ένα ζοφερό ορόσημο για τον ουκρανικό λαό. Θα σηματοδοτήσει σχεδόν ακριβώς δέκα μήνες από τότε που οι ρωσικές δυνάμεις πέρασαν στην χώρα τους, φέρνοντας καταστροφές σε κλίμακα που δεν έχει δει η Ευρώπη από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Δεκάδες χιλιάδες Ουκρανοί έχουν σκοτωθεί. Εκατομμύρια έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους. Το μεγαλύτερο μέρος του κράτους δεν έχει ηλεκτρικό ρεύμα, με αποτέλεσμα το Κίεβο να ανησυχεί ότι -καθώς μπαίνει ο χειμώνας- πολλοί από τους πολίτες του θα παγώσουν.

Τα επακόλουθα μιας ρωσικής στρατιωτικής επίθεσης στην περιοχή Ντονέτσκ, στην Ουκρανία, τον Δεκέμβριο 2022. Yevhen Titov / Reuters
--------------------------------------------------------

Αλλά τα Χριστούγεννα θα είναι επίσης ένα ζοφερό ορόσημο για την Ρωσία. Η Μόσχα σχεδίαζε μια σύντομη, νικηφόρα εκστρατεία. Αντ' αυτού, η Ουκρανία της έδωσε ένα πικρό μάθημα σχετικά με τις σύγχρονες πολεμικές συγκρούσεις και την εθνική ανθεκτικότητα. Οι Ουκρανοί έχουν υποβαθμίσει σταθερά την στρατιωτική ικανότητα της Ρωσίας καταστρέφοντας τις δυνάμεις της στο πεδίο της μάχης και σε περιοχές υποστήριξης. Έχουν υπονομεύσει την φήμη της Ρωσίας τόσο σε όλο τον κόσμο όσο και στο μυαλό των ίδιων των Ρώσων στρατιωτών, διοικητών, και πολιτών. Οι Ουκρανοί αποφεύγουν τις μεθοδικές μάχες με υψηλή τριβή όπου είναι δυνατόν, αλλά εμπλέκονται σε μάχες εκ του συστάδην όταν έχουν ευκαιρίες να κερδίσουν έδαφος. Όλα αυτά έχουν μεγάλη επίδραση. Η Ουκρανία απώθησε την Ρωσία από το Κίεβο, πήρε πίσω την βορειοανατολική επαρχία του Χάρκοβο, και απελευθέρωσε τμήματα της Ντονμπάς. Πιο πρόσφατα, απελευθέρωσε την Χερσώνα, την μόνη επαρχιακή πρωτεύουσα που η Ρωσία κατάφερε να καταλάβει.

Ωστόσο, είναι πολύ νωρίς για να σταματήσουμε να υπολογίζουμε την Ρωσία. Ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν [1], έχει διορίσει έναν νέο στρατιωτικό διοικητή, τον στρατηγό Sergei Surovikin, για να ηγηθεί της εισβολής, και ο Surovikin φαίνεται πιο βίαιος και ικανός από τους προκατόχους του. Σε μια από τις πρώτες του πράξεις, ξεκίνησε την έντονη και φρικτή αεροπορική εκστρατεία που έχει καταστρέψει μεγάλο μέρος της ενεργειακής υποδομής της Ουκρανίας -μια τακτική με επίκεντρο τον άμαχο πληθυσμό που τελειοποίησε ενώ ηγείτο των ρωσικών δυνάμεων στην Συρία. Ο Surovikin ήταν υπεύθυνος για την υποχώρηση της Ρωσίας από την Χερσώνα, αλλά σε αντίθεση με τις περιπτώσεις που η Ρωσία αποσύρθηκε από τα κοντινά μέρη στο Κίεβο ή το Χάρκοβο, ο Surovikin φρόντισε ώστε αυτή η υποχώρηση να είναι καλά οργανωμένη και καλά διεξαχθείσα.

Η άφιξη του Surovikin προαναγγέλλει μια ακόμη προσαρμογή της ρωσικής στρατηγικής στην Ουκρανία [2]. Αν και ο Πούτιν ίσως να συνειδητοποιήσει ότι δεν θα μπορέσει να καταλάβει το Κίεβο, ο πρόεδρος της Ρωσίας ίσως ακόμη να πιστεύει ότι μπορεί να καταλάβει και τις τέσσερις επαρχίες που προσάρτησε πρόσφατα (και παράνομα) -την Ντονέτσκ, την Χερσώνα, την Λουχάνσκ, και την Ζαπορίζια. Ο Surovikin είναι ένας κρίσιμος εκτελεστής αυτών των σχεδίων. Ο Πούτιν ελπίζει ότι, καθώς ο πόλεμος παρατείνεται και έρχεται ο χειμώνας, η Ευρώπη θα σταματήσει να παρέχει στην Ουκρανία μεγάλα ποσά βοήθειας, ώστε η ήπειρος να προσπαθήσει να αποκαταστήσει τις εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου. Πιστεύει ότι αυτή η πιθανή μείωση της υποστήριξης θα ανοίξει τον δρόμο για μια νέα, επιτυχημένη ρωσική επίθεση. Για την πραγματοποίηση μιας τέτοιας επίθεσης, βασίζεται στον Surovikin για την αναδιοργάνωση του στρατού, ώστε να λειτουργεί με πιο ομαλό, συνεπή, και αποτελεσματικό τρόπο.

Θα είναι δύσκολο για τον Surovikin να επιτύχει, δεδομένων των πολλών προβλημάτων του ρωσικού στρατού, όπως η υποβάθμιση του εξοπλισμού του και το χαμηλό ηθικό του. Ωστόσο, ο Surovikin εργάζεται για την ενοποίηση του στρατού υπό την διοίκησή του. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι καταστρώνει σχέδια μάχης που είναι σαφώς εστιασμένα, σε αντίθεση με τις προηγούμενες επιθέσεις που διέσπειραν τα ρωσικά στρατεύματα. Αν το Κίεβο θέλει να διατηρήσει το πάνω χέρι, θα πρέπει να προβλέψει την στρατηγική του Surovikin διατηρώντας παράλληλα την Δυτική υποστήριξη -και αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να συνεχίσει να καινοτομεί στο πεδίο της μάχης.

ΚΑΤΩ, ΟΧΙ ΕΚΤΟΣ

Για όσους έχουν παρακολουθήσει τον πόλεμο, πολλά από αυτά που η Ρωσία επιφυλάσσει για το 2023 θα φαίνονται γνώριμα. Η Μόσχα, για παράδειγμα, θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί προπαγάνδα σχετικά με την επιθετικότητα του ΝΑΤΟ για να προσπαθήσει να κρατήσει την Κίνα, την Ινδία, και άλλα επί του παρόντος ουδέτερα κράτη από το να συμμετάσχουν στις Δυτικές κυρώσεις [3]. Θα χρησιμοποιήσει επίσης παραπληροφόρηση και ψευδείς ειδήσεις για να διασφαλίσει ότι ο ίδιος ο ρωσικός πληθυσμός θα συνεχίσει να υποστηρίζει την σύγκρουση. Το να κρατήσει τους Ρώσους υπό έλεγχο θα αποδειχθεί ιδιαίτερα σημαντικό όταν η Μόσχα αναπόφευκτα διεξάγει πρόσθετες επιστρατεύσεις. Ακόμη και οι δικτάτορες πρέπει να δίνουν προσοχή στην εσωτερική πολιτική.

Ομοίως, ο Πούτιν θα διατηρήσει τον ενεργειακό του πόλεμο. Θα συνεχίσει να στερεί από την Ευρώπη το φυσικό αέριο με την ελπίδα ότι η ήπειρος θα αναγκάσει το Κίεβο να συμφωνήσει σε κατάπαυση του πυρός καθώς οι θερμοκρασίες θα πέφτουν. Θα ενθαρρύνει επίσης περισσότερες επιθέσεις στον ενεργειακό εφοδιασμό της Ουκρανίας [4]. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Πούτιν, τα ρωσικά χτυπήματα στους ουκρανικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής όχι μόνο θα παγώσουν τον λαό της χώρας αλλά θα κοστίσουν επίσης στην Ουκρανία εξωτερική βοήθεια˙ οι ξένοι επενδυτές, άλλωστε, είναι απίθανο να επιστρέψουν στην χώρα όταν υπάρχει αναξιόπιστη ηλεκτροδότηση. Ακόμη και αν οι επιθέσεις δεν κρατήσουν μακριά τους επενδυτές, θα αποδειχθούν οικονομικά δαπανηρές για το Κίεβο με το να σταματήσουν τις ουκρανικές εξαγωγές ηλεκτρικής ενέργειας που ξεκίνησαν τον Ιούλιο του 2022.

Ωστόσο, άλλα στοιχεία της στρατηγικής της Ρωσίας θα είναι καινούργια -και ο Surovikin διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στις αλλαγές. Ο στρατηγός φαίνεται να είναι ο πρώτος στρατιωτικός ηγέτης που ο Πούτιν στηρίζει σαφώς, και -σύμφωνα με πρόσφατη ομιλία του διευθυντή της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών των ΗΠΑ, Avril Haines- ο Ρώσος πρόεδρος είναι πλέον καλύτερα ενημερωμένος για τις καθημερινές επιχειρήσεις των ενόπλων δυνάμεων. Εάν ο Πούτιν [5] είναι βέβαιος ότι ενημερώνεται καλύτερα από όσο πριν από τον Οκτώβριο, είναι πιο πιθανό να στρέψει την προσοχή του στις πολλές άλλες προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα η Ρωσία, δίνοντας στον Surovikin μεγαλύτερη αυτονομία στην χρήση του ευρέος φάσματος των ρωσικών δυνάμεων εντός της Ουκρανίας. Ο Surovikin θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει αυτήν την σχετική ελευθερία δράσης για να θέσει τις διασπασμένες στρατιωτικές και μισθοφορικές ομάδες της Ρωσίας υπό έναν πιο ενιαίο έλεγχο. Είναι βέβαιο ότι θα τις χρησιμοποιήσει για να ενσωματώσει καλύτερα τις αεροπορικές και χερσαίες επιχειρήσεις της Ρωσίας και να διασφαλίσει ότι υπάρχει καλύτερη ευθυγράμμιση μεταξύ των δραστηριοτήτων της χώρας του στο πεδίο της μάχης και των επιχειρήσεων πληροφόρησης.

Η ενοποίηση από μόνη της δεν θα καταστήσει τα ρωσικά στρατεύματα πραγματικά μάχιμα. Ο Surovikin διοικεί έναν στρατό που πάσχει από χαμηλό ηθικό και χάνει συνεχώς τους ανθρώπους του και τον καλύτερο εξοπλισμό του. Μέχρι στιγμής, τα στοιχεία δείχνουν ότι τα στρατεύματα που έχει κινητοποιήσει η Ρωσία [6] για να αντικαταστήσουν τους νεκρούς και τους τραυματίες δεν λαμβάνουν το είδος της απαιτητικής εκπαίδευσης που χρειάζονται για να επιτύχουν. Κατά την διάρκεια του χειμώνα, τουλάχιστον, ο Surovikin θα βρίσκεται σε άμυνα, κάνοντας ό,τι μπορεί για να διατηρήσει την δύναμή του ενόψει των συνεχιζόμενων ουκρανικών επιθέσεων.

Αλλά θα αρχίσει να προετοιμάζει τα στρατεύματα της Ρωσίας για νέες επιχειρήσεις. Ο Surovikin θα εργαστεί, για παράδειγμα, για την ανασυγκρότηση των πληγεισών μονάδων με την ανάπτυξη δεκάδων χιλιάδων πρόσφατα επιστρατευμένων στρατιωτών στην Ουκρανία [7]. Εάν (και, σχεδόν σίγουρα, όταν) αυτά τα στρατεύματα αποδειχθούν κακής ποιότητας, ίσως να εργαστεί για την βελτίωση της εκπαίδευσης πίσω στην Ρωσία. Θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί την συνεχιζόμενη βιομηχανική κινητοποίηση της Ρωσίας για την απόκτηση περισσότερων και καλύτερων όπλων. Θα δημιουργήσει επίσης συστήματα για την διαφύλαξη βασικών οδών ανεφοδιασμού, θα φτιάξει ένα πιο ανθεκτικό δίκτυο εφοδιασμού, και θα αποθηκεύσει πυρομαχικά και προμήθειες για μελλοντικές επιθετικές επιχειρήσεις.

Ο Surovikin είναι πιθανό να είναι πιο σχολαστικός στον σχεδιασμό και την εκτέλεση των επιθέσεων. Θα επιδιώξει να διασφαλίσει ότι οι δυνάμεις της Ρωσίας είναι ευθυγραμμισμένες στο πεδίο της μάχης και να βελτιώσει την τακτική της χώρας του, με στόχο να αποφύγει τις συχνά αποσπασματικές και ασυντόνιστες προσεγγίσεις των προκατόχων του. Και ο στρατηγός θα συνεχίσει να εργάζεται για να καταστήσει δυσκολότερη την πρόοδο της Ουκρανίας. Ο Surovikin, για παράδειγμα, θα συνεχίσει την εκστρατεία του κατά των ουκρανικών υποδομών, μια τακτική που αποσπά τόσο τους ουκρανικούς όσο και τους Δυτικούς πόρους από τις επιθετικές επιχειρήσεις του Κιέβου. (Τα χτυπήματα παρέχουν επίσης προπαγάνδα για το εσωτερικό ακροατήριο της Ρωσίας, όσο μακάβριο και αν φαίνεται αυτό). Τέτοια πλήγματα έχουν ελάχιστα μειονεκτήματα για την Ρωσία [8]˙ αποτελούν ένα ασύμμετρο πλεονέκτημα. Όπως σημείωσε πρόσφατα ο ιστορικός Lawrence Freedman, η Ουκρανία δεν έχει την ικανότητα να καταστρέψει με παρόμοιο τρόπο υποδομές εντός της Ρωσίας -παρά τα ουκρανικά πλήγματα σε ρωσικές αεροπορικές βάσεις. «Οι Ουκρανοί κερδίζουν στο πεδίο της μάχης», έγραψε, «αλλά δεν μπορούν να αντεπιτεθούν τους Ρώσους σε αυτό το στρατηγικό επίπεδο».

Ο Surovikin θα επιδιώξει πιθανότατα να εκτελέσει περισσότερες αποστολές «οικονομίας δυνάμεων»: στρατιωτικές δραστηριότητες στις οποίες το ένα μέρος προσπαθεί να εξαπατήσει τον εχθρό του με τρόπους που τον αναγκάζουν να δαπανήσει μεγάλο αριθμό στρατιωτών σε μη παραγωγικά καθήκοντα. Η Ρωσία, για παράδειγμα, έχει τοποθετήσει μικρά αποσπάσματα στρατιωτών στην Λευκορωσία προκειμένου να αναγκάσει την Ουκρανία να διατηρεί μεγαλύτερα αποσπάσματα γύρω από το Κίεβο, στερώντας από τον ουκρανικό στρατό στρατεύματα που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει αλλού. Ο Surovikin πιθανότατα θα πραγματοποιήσει περισσότερες τέτοιες δραστηριότητες για να δώσει στον στρατό του περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας, καθώς σχεδιάζει τα επόμενα βήματά του. Εάν η Ρωσία δεν κατατροπωθεί πλήρως, ο Surovikin θα θελήσει να ξεκινήσει επιθετικές χερσαίες επιχειρήσεις που, αν ολοκληρωθούν, θα δώσουν στην Ρωσία όλες ή τις περισσότερες από τις επαρχίες που έχει προσαρτήσει ο Πούτιν.

Ο στρατηγός, φυσικά, γνωρίζει ότι η Ουκρανία θα μπορούσε να προσπαθήσει και πάλι να ανακτήσει χαμένα εδάφη. Ως εκ τούτου, δίνει ήδη εντολές στον στρατό να κατασκευάσει περισσότερες αμυντικές θέσεις σε όλη την επικράτεια που ελέγχει η Ρωσία. Ο Surovikin είναι επίσης πιθανό να διεξάγει πολιτικές δραστηριότητες για να «ρωσοποιήσει» τα τμήματα της Ουκρανίας που κατέχει η Ρωσία. Η διαδικασία αυτή θα μοιάζει με αυτό που έκανε η Ρωσία στην Χερσώνα: μετακίνηση της τοπικής οικονομίας από το ουκρανικό hryvnia στο ρούβλι, αλλαγή του σχολικού προγράμματος σπουδών, και η αποκρουστική πρακτική της απαγωγής ουκρανικών παιδιών και της αποστολής τους στην Ρωσία για υιοθεσία. Το αν αυτά θα είναι πιο αποτελεσματικά στο μέλλον απ' όσο ήταν στην Χερσώνα, μένει να το δούμε.

ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΙΝΗΣΕΙΣ

Αυτήν την στιγμή, ο ουκρανικός στρατός εξακολουθεί να έχει το πλεονέκτημα. Σε αντίθεση με την αρχή του πολέμου, οι Ουκρανοί ηγέτες είναι αυτοί που αποφασίζουν πού και πότε θα διεξαχθούν οι μάχες. Μπορούν να καθορίσουν τον τρόπο με τον οποίο εκτελούνται οι εκστρατείες στο πεδίο της μάχης. Έχουν την δυναμική και δεν θέλουν να την εγκαταλείψουν. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η Ουκρανία θα έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων επ' αόριστον. Για να κρατήσουν το πάνω χέρι, οι Ουκρανοί πρέπει να κατανοήσουν και στην συνέχεια να υπονομεύσουν τα σχέδια του Πούτιν και του Surovikin.

Πρώτον, αυτό σημαίνει ότι το Κίεβο πρέπει να συνεχίσει να αντιμετωπίζει τον πόλεμο πληροφοριών της Ρωσίας. Η Μόσχα εργάζεται για να πείσει τους Ευρωπαίους ότι οι αυξανόμενοι λογαριασμοί θέρμανσης οφείλονται στην υποστήριξη των χωρών τους προς την Ουκρανία, ελπίζοντας ότι μπορεί να πείσει τα κράτη αυτά ότι το κόστος δεν αξίζει τον κόπο. Προσπαθεί επίσης να υπονομεύσει την υποστήριξη της Ουάσινγκτον τροφοδοτώντας τις κομματικές διαιρέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών. Εάν το Κρεμλίνο καταφέρει να απωθήσει τα κράτη του ΝΑΤΟ [9] από την υποστήριξη του Κιέβου, αυτό θα μπορούσε να αποδειχθεί καταστροφικό: για την Ουκρανία, η στρατιωτική και οικονομική υποστήριξη από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη είναι απαραίτητη για την επιτυχία στο πεδίο της μάχης.

Ο Ουκρανός πρόεδρος, Volodymyr Zelensky [10], και η έξυπνη ομάδα του εργάζονται πάνω σε μηνύματα που αποσκοπούν στην διατήρηση της συμπάθειας της διεθνούς κοινότητας. Αλλά πρέπει επίσης να διατηρήσουν τον πόλεμο στην πρώτη σελίδα των Δυτικών εφημερίδων και στην πρώτη γραμμή της σκέψης της Δύσης. Και ο καλύτερος τρόπος για να το πετύχουν είναι να κάνουν αυτό που κάνει η Ουκρανία τους τελευταίους έξι μήνες: να κερδίζουν. Όσο περισσότερες νίκες μπορεί να επιδείξει το Κίεβο, τόσο περισσότερη χρηματοδότηση και όπλα είναι πιθανό να λάβει από την Δύση (αντί για εκκλήσεις για διαπραγματεύσεις).

Αλλά για να συνεχίσει να πετυχαίνει, η στρατιωτική στρατηγική της Ουκρανίας θα πρέπει να εξελιχθεί. Θα πρέπει να προβλέψει και να νικήσει τις ενέργειες του Surovikin στο πεδίο της μάχης. Για να γίνει αυτό, η χώρα είναι πιθανό να εντείνει την επιτήρηση των μετωπικών γραμμών, των κόμβων υλικοτεχνικής υποστήριξης, και των κόμβων διοίκησης της Ρωσίας, κάτι που μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό αδυναμιών τις οποίες μπορεί να εκμεταλλευτεί. Η Ουκρανία πρέπει επίσης να διευρύνει το πρόγραμμά της για την αποστολή στρατιωτών και κατώτερων στρατιωτικών ηγετών στην Ευρώπη [11] για πιο εντατική εκπαίδευση, καθιστώντας τα ήδη ανώτερα στρατεύματά της ακόμη καλύτερα από τα επιστρατευμένα της Ρωσίας. Και η Ουκρανία θα πρέπει να συνεχίσει να βρίσκει τρόπους για να υποβαθμίσει τις ρωσικές ικανότητες που βοηθούν να καταστεί δυνατή η εισβολή, συμπεριλαμβανομένων των ρωσικών κόμβων εφοδιασμού, μεταφορών, και διοίκησης. Η Ουκρανία επιτέθηκε πρόσφατα σε δύο ρωσικές αεροπορικές βάσεις σε απόσταση άνω των 400 μιλίων από την Ουκρανία -χτυπήματα που πιθανότατα θα θέλει να επαναλάβει. Τέτοιες βαθιές επιθέσεις επηρεάζουν τους Ρώσους ψυχολογικά, επηρεάζουν την εσωτερική πολιτική θέση του Πούτιν, και αναγκάζουν την Ρωσία να μπει σε ένα στρατηγικό δίλημμα σχετικά με το πώς να σταθμίσει την στρατιωτική της προσπάθεια στην Ουκρανία έναντι της υπεράσπισης των εγχώριων βάσεων.

Κατά την εκτέλεση αυτών των βημάτων, οι Ουκρανοί ηγέτες και σχεδιαστές μπορούν να βοηθήσουν στην αποτροπή της ανάδυσης ενός πιο ενεργητικού, ολοκληρωμένου, και ευφάνταστου ρωσικού στρατού. Και αν η Ουκρανία μπορεί να συνεχίσει να κερδίζει στο πεδίο της μάχης, το Κίεβο μπορεί να προσπαθήσει να απομονώσει και ενδεχομένως να καταλάβει ακόμη και όλη τη Ντονμπάς και την Κριμαία. Η ανάκτηση και των δύο περιοχών αποτελεί διακηρυγμένο στόχο της ουκρανικής κυβέρνησης. Αλλά η επιτυχής μετάβαση σε αυτά τα εδάφη θα αποδειχθεί εξαιρετικά δύσκολη. Η ανακατάληψη της Κριμαίας θα ήταν ιδιαίτερα δύσκολη, απαιτώντας από την Ουκρανία να πραγματοποιήσει νέου τύπου ναυτικές επιχειρήσεις για να σταματήσει τον ισχυρό στόλο της Μαύρης Θάλασσας της Ρωσίας από το να χτυπήσει τα ουκρανικά στρατεύματα κατά την διέλευσή τους στην χερσόνησο. Οι Ουκρανοί θα πρέπει να συντονίσουν ταυτόχρονα αμφίβιες, αερομεταφερόμενες, χερσαίες, και άλλες επιχειρήσεις. Το έργο αυτό, αν και δεν είναι ανυπέρβλητο, είναι δύσκολο. Και ορισμένες Δυτικές κυβερνήσεις ενδέχεται να θεωρήσουν μια εκστρατεία για την Κριμαία ως κάτι που ξεφεύγει από το πεδίο εφαρμογής των όσων υποσχέθηκαν να υποστηρίξουν -παρόλο που η χερσόνησος παραμένει νομικά μέρος της Ουκρανίας και ο Zelensky τηλεγραφεί συνεχώς την πρόθεσή του να την πάρει πίσω.

Αλλά υπάρχει πολύς δρόμος [12] μέχρι η Ουκρανία να φτάσει στο σημείο όπου μπορεί να εισβάλει στην Κριμαία. Αυτήν την στιγμή, έχει πιο άμεσες κρίσεις και προκλήσεις. Η χώρα, για παράδειγμα, πρέπει να βρει τρόπους για να ανακατασκευάσει και να σκληρύνει γρήγορα το δίκτυο ηλεκτροδότησης και θέρμανσής της ενόψει των συνεχιζόμενων ρωσικών επιθέσεων, μεταξύ άλλων, λαμβάνοντας περισσότερη Δυτική βοήθεια. (Η υπόσχεση του State Department των ΗΠΑ να στείλει ενεργειακό εξοπλισμό αξίας άνω των 53 εκατ. δολαρίων θα βοηθήσει). Το Κίεβο θα πρέπει επίσης να εξετάσει προσεκτικά τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να ακολουθήσει και να ιεραρχήσει τις χερσαίες, αεροπορικές, και πληροφοριακές επιχειρήσεις του 2023, παρόμοια με τον τρόπο με τον οποίο ενορχήστρωσε τις αντεπιθέσεις του τους τελευταίους μήνες για να αναγκάσει την Ρωσία να πολεμήσει ταυτόχρονα στον βορρά, στα ανατολικά, και στον νότο.

Ευτυχώς, υπάρχουν πολλοί λόγοι να πιστεύουμε ότι το Κίεβο μπορεί να νικήσει, ακόμη και έναν αναζωογονημένο ρωσικό στρατό. Οι εκστρατείες διεθνούς επιρροής της Ουκρανίας αποτέλεσαν πρότυπο μελέτης και μίμησης για άλλες δημοκρατίες. Οι Ουκρανοί έχουν αποδειχθεί ανώτεροι από τους Ρώσους στο να προσαρμόζουν και να επικαιροποιούν τις τακτικές και τους στρατιωτικούς θεσμούς τους. Και έχουν πολύ καλύτερο ηθικό. Ο πόλεμος δεν επιφυλάσσει βεβαιότητες, ανεξάρτητα από προηγούμενες νίκες. Αλλά αν η Ουκρανία μπορέσει να διατηρήσει την Δυτική υποστήριξη, μπορεί να αποδείξει ότι η νέα θεωρία του Πούτιν περί νίκης είναι εξίσου λανθασμένη με την προηγούμενη.

Σύνδεσμοι:
[1] https://www.foreignaffairs.com/tags/vladimir-putin
[2] https://www.foreignaffairs.com/tags/war-ukraine
[3] https://www.foreignaffairs.com/russian-federation/power-stigma-shaming-r...
[4] https://www.foreignaffairs.com/ukraine/can-ukraine-survive-winter
[5] https://www.foreignaffairs.com/russian-federation/putin-stalin-phase
[6] https://www.foreignaffairs.com/russian-federation/what-mobilization-mean...
[7] https://www.foreignaffairs.com/regions/ukraine
[8] https://www.foreignaffairs.com/regions/russian-federation
[9] https://www.foreignaffairs.com/topics/nato
[10] https://www.foreignaffairs.com/tags/volodymyr-zelensky
[11] https://www.foreignaffairs.com/regions/europe
[12] https://www.foreignaffairs.com/ukraine/go-slow-crimea

Copyright © 2022 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/ukraine/russias-new-theory-victory

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition