Το επείγον έργο της Ταϊβάν

Καθώς το Πεκίνο εντείνει την πίεσή του στην Ταϊβάν, οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετωπίζουν ένα αυξανόμενο δίλημμα. Από τη μια πλευρά, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, έχει επαναλάβει δημοσίως τέσσερις φορές ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια εάν η Κίνα κινηθεί για να καταλάβει την Ταϊβάν. Αλλά από την άλλη πλευρά, σύμφωνα με τη μακροχρόνια πολιτική τους της στρατηγικής ασάφειας, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν δεσμεύονται ρητά να υπερασπιστούν το νησί, επιφυλάσσοντας αντίθετα το δικαίωμά τους να απαντήσουν σε περίπτωση επίθεσης. Σαφώς, αυτή η προσέγγιση αναμονής δεν εξυπηρετεί πλέον τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι προετοιμασμένες εκ των προτέρων με προ-τοποθετημένο υλικό στο νησί και την άμεση ικανότητα να ανεφοδιάσουν την Ταϊβάν, οι δηλώσεις της [αμερικανικής] κυβέρνησης γίνονται κενή ρητορική. Ωστόσο, η εγκατάλειψη της στρατηγικής ασάφειας ως πολιτικής θα ήταν μια άμεση πρόκληση για το Πεκίνο και πιθανότατα θα οδηγούσε σε μια κλιμακούμενη απάντηση.

Ευτυχώς, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν κι άλλη επιλογή. Χωρίς επίσημη αλλαγή πολιτικής, η Ουάσιγκτον μπορεί να παράσχει στην Ταϊβάν τους στρατιωτικούς πόρους που χρειάζεται πριν συμβεί μια εισβολή. Με αυτόν τον τρόπο, η κυβέρνηση των ΗΠΑ μπορεί να αποδείξει στο Πεκίνο ότι η Κίνα θα αντιμετωπίσει σκληρή αντίσταση σε οποιαδήποτε στρατιωτική ενέργεια και ότι είναι έτοιμη να προμηθεύσει το νησί με πολεμικό υλικό για μια εκτεταμένη σύγκρουση. Ως πρώτο βήμα, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να αποθηκεύσουν στην Ταϊβάν όπλα όπως Harpoons, Stingers, Javelins, και εκτοξευτές HIMARS. Ταυτόχρονα, το Κογκρέσο θα πρέπει να εξουσιοδοτήσει το Πεντάγωνο να αυξήσει επιθετικά την παραγωγή αυτών των συστημάτων.

Εξίσου σημαντικό, η Ουάσιγκτον πρέπει να εξαλείψει τα σημεία συμφόρησης (bottlenecks) που αντιμετώπισε στην προμήθεια πυραύλων και άλλων πυρομαχικών στην Ουκρανία. Μια κρίσιμη ευπάθεια ήταν η παραγωγή των λεγόμενων ενεργητικών (energetics) -μια ευρεία κατηγορία εκρηκτικών, προωθητικών υλών, και άλλου υλικού που απαιτείται για πυρομαχικά, κινητήρες ρουκετών και πυραύλων, και άλλες συσκευές. Επειδή οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν πολεμήσει μια διαρκή σύγκρουση με έναν ομότιμο ανταγωνιστή τους εδώ και χρόνια, έχουν υποεπενδύσει σημαντικά στην παραγωγή energetics, με αποτέλεσμα το Υπουργείο Άμυνας να δυσκολεύεται να ανεφοδιάσει πυραύλους Stinger στην Ουκρανία. Στην περίπτωση της Ταϊβάν, μια τέτοια καθυστέρηση θα μπορούσε να αποδειχθεί καταστροφική, καθώς ακόμη και λίγες εβδομάδες θα μπορούσαν να καθορίσουν την έκβαση του πολέμου.

Για να αποφευχθούν αυτά τα εμπόδια, το Πεντάγωνο πρέπει να σπάσει το παράδειγμα των μονοετών αμυντικών πιστώσεων, οι οποίες στο παρελθόν έχουν περιορίσει την ικανότητά του να επενδύει σε μεγαλύτερη παραγωγική ικανότητα. Όπως παρατήρησε ο William LaPlante, ο υφυπουργός Άμυνας [αρμόδιος] για την απόκτηση και την διατήρηση [αμυντικών προμηθειών], με τη μετάβαση στις πολυετείς πιστώσεις οι ΗΠΑ θα ήταν πολύ καλύτερα εξοπλισμένες για να αυξήσουν την παραγωγική ικανότητα των energetics με διαρκή τρόπο. Ο Ρεπουμπλικανός βουλευτής Mike Gallagher από το Ουισκόνσιν, μέλος της Επιτροπής Ενόπλων Υπηρεσιών της Βουλής και πρόεδρος της νέας Επίλεκτης Επιτροπής της Βουλής για την Κίνα, πρότεινε περαιτέρω την χρήση του νόμου για την Παραγωγή Αμυντικού Υλικού (Defense Production Act) για την επίτευξη ταχύτερων αποθεμάτων πυρομαχικών, την παροχή χρηματοδότησης έργων σε πωλητές πυρομαχικών, fast-track άδειες για τους προμηθευτές ώστε να επεκτείνουν την χωρητικότητά τους, και να επενδύσουν στην εκπαίδευση του εργατικού δυναμικού. Όπως κατέστησε σαφές η κρίση της COVID-19, ο νόμος Defense Production Act δίνει στον πρόεδρο ευρεία εξουσία να κινητοποιήσει τον ιδιωτικό τομέα για να αντιμετωπίσει μια εθνική έκτακτη ανάγκη. Για να προετοιμαστεί για μια εκτεταμένη σύγκρουση με την Κίνα, η κυβέρνηση πρέπει να προσδιορίσει τώρα ποιοι κατασκευαστές θα πρέπει να αξιοποιηθούν και για ποια είδη. Η ύπαρξη τέτοιων σχεδίων με προ-εγκεκριμένα κεφάλαια για την πληρωμή τους θα είχε από μόνη της σημαντική αποτρεπτική αξία.

Επιπλέον, το Κογκρέσο θα πρέπει να δώσει ύψιστη προτεραιότητα στην παράδοση των 19 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε όπλα που έχει ήδη παραγγείλει η Ταϊβάν, συμπεριλαμβανομένων των πυραύλων Harpoon και Javelin. Το Κογκρέσο θα πρέπει επίσης να παράσχει στην Ταϊβάν την ίδια δύναμη ανάληψης [οπλικών συστημάτων] για την παράδοση όπλων από τα τρέχοντα αποθέματα των ΗΠΑ όπως έχει η Ουκρανία, και κατάλληλα κεφάλαια για άμεση στρατιωτική βοήθεια όπως έχει με την Ουκρανία. Αυτό θα επέτρεπε στο Πεντάγωνο να στείλει στρατιωτικές προμήθειες απευθείας στην Ταϊβάν καθώς και όπλα που διαφορετικά θα μπορούσαν να αποσυρθούν.

Τέλος, η κυβέρνηση πρέπει να συνεχίσει τις προσπάθειές της για την ενίσχυση των περιφερειακών συμμαχιών όπως η AUKUS, το τριμερές σύμφωνο ασφαλείας μεταξύ της Αυστραλίας, του Ηνωμένου Βασιλείου, και των Ηνωμένων Πολιτειών, και η Quad (Τετραμερής Διάλογος για την Ασφάλεια, Quadrilateral Security Dialogue), ένας συνασπισμός που περιλαμβάνει την Αυστραλία, την Ινδία, την Ιαπωνία, και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το Πεκίνο πρέπει να γνωρίζει ότι ένα ενιαίο μέτωπο είναι έτοιμο να βοηθήσει την Ταϊβάν σε περίπτωση απρόκλητης επίθεσης. Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της θα πρέπει επίσης να δηλώσουν εκ των προτέρων μια σειρά οικονομικών κυρώσεων και εμπορικών εμπάργκο που θα προκληθούν με οποιαδήποτε κινεζική στρατιωτική ενέργεια κατά της Ταϊβάν. Μια τέτοια δήλωση θα σηματοδοτούσε ξεκάθαρα στο Πεκίνο την σοβαρή οικονομική κρίση που θα προκαλούσε μια απρόκλητη επίθεση -μια προοπτική που μπορεί, στην πραγματικότητα, να είναι πιο πειστική στην αποτροπή της κινεζικής ηγεσίας παρά ο φόβος της στρατιωτικής δράσης των ΗΠΑ.

ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ, ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΑΠΟΤΡΟΠΗ