Η ιστορία δύο βιομηχανικών πολιτικών

Αυτά είναι ενθαρρυντικά σημάδια. Μια νέα εποχή δημοσίων επενδύσεων μπορεί να καταστήσει εφικτή την κλιματική πρόοδο τόσο από πολιτική όσο και από υλικοτεχνική άποψη. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, τουλάχιστον 44 πολιτείες και 141 περιφέρειες του Κογκρέσου διαθέτουν ήδη εγκαταστάσεις που παράγουν ή θα μπορούσαν εύκολα να παράγουν αγαθά για αλυσίδες εφοδιασμού πράσινης ενέργειας. Με συνολικά 50 πολιτείες και 435 περιφέρειες του Κογκρέσου στην χώρα, οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται ήδη σε καλό δρόμο για να βρουν μια βάση δικομματικής υποστήριξης για δράση καθαρής ενέργειας και στα δύο [κοινοβουλευτικά] σώματα. Η Ευρώπη ήθελε εδώ και καιρό τις Ηνωμένες Πολιτείες ως αξιόπιστο σύμμαχο για το κλίμα. Εάν τα οφέλη της πράσινης ενέργειας και οι πράσινες θέσεις εργασίας γίνουν μέρος της οικονομίας στις κόκκινες [ρεπουμπλικανικές] και μωβ [κυμαινόμενες] πολιτείες των ΗΠΑ καθώς και στις μπλε [δημοκρατικές], η αμερικανική πολιτική για το κλίμα θα σταθεροποιηθεί ακόμη και όταν ένα από τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα αρνείται την πραγματικότητα της κλιματικής αλλαγής. Εντός της Ευρώπης, η κίνηση προς μια πιο συγκεντρωτική χρηματοδότηση της ΕΕ θα άρει ένα από τα βασικά εμπόδια στην δράση από την ευρωπαϊκή πλευρά.

Σε αντίθεση με τους ευρωπαϊκούς φόβους, ο IRA θα μπορούσε να ωφελήσει τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους. Η ώθηση του Μπάιντεν για το «Make in America» δεν απαιτεί τα προϊόντα να κατασκευάζονται στην Αμερική από αμερικανικές εταιρείες. Εταιρείες από περισσότερες από 20 χώρες αποτελούν την αλυσίδα εφοδιασμού των προϊόντων καθαρής ενέργειας των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων πολλών ευρωπαϊκών θυγατρικών στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτές οι εταιρείες και άλλες πρόκειται να επωφεληθούν από τις νέες φορολογικές ελαφρύνσεις του IRA και θα έχουν νέες ευκαιρίες να αναπτυχθούν. Η νέα ευρωπαϊκή νομοθεσία μπορεί να κάνει το ίδιο για τις εταιρείες των ΗΠΑ που δραστηριοποιούνται στην Ευρώπη. Αυτά τα οφέλη μπορούν να επεκταθούν και στους εργαζόμενους. Η οικονομική έρευνα δείχνει ότι ορισμένες άμεσες ξένες επενδύσεις μπορούν να βοηθήσουν στην δημιουργία θέσεων εργασίας πίσω στην πατρίδα, όπως όταν οι εταιρείες επιτυγχάνουν οικονομίες κλίμακας που παράγουν έσοδα τα οποία μπορούν στην συνέχεια να μοιραστούν με τους εργαζόμενους. Και γενικότερα, οι ισχυρές, δημοσίως χρηματοδοτούμενες βιομηχανικές πολιτικές θα ωφελήσουν τους Ευρωπαίους εργαζόμενους επιτρέποντας μεγαλύτερη δημοκρατική έκφραση στην δομή των αγορών που διαφορετικά λειτουργούν απλώς με το συμφέρον της μεγιστοποίησης του κέρδους.

Η Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να βοηθήσουν η μια την άλλη στην εφαρμογή των αντίστοιχων πράσινων βιομηχανικών πολιτικών τους. Θα μπορούσαν να αναπτυχθούν νέοι κανόνες σε αμφότερες για να στηρίξουν αυτούς τους άξονες πολιτικής. Σκεφτείτε τον Παγκόσμιο Διακανονισμό για τον Αειφόρο Χάλυβα και το Αλουμίνιο, μια συμφωνία που βρίσκεται σε εξέλιξη. Αυτή η κοινή πρωτοβουλία ΗΠΑ-ΕΕ υπόσχεται να αξιοποιήσει το μέγεθος της διατλαντικής αγοράς για να ανταμείψει τους παραγωγούς μετάλλων που μειώνουν ή εξαλείφουν τις εκπομπές άνθρακα και τιμωρούν όσους δεν το κάνουν. Οι παραγωγοί χάλυβα των ΗΠΑ και της ΕΕ παράγουν πιο καθαρά από τον παγκόσμιο μέσο όρο, επομένως αυτή η νέα ρύθμιση θα ανταμείψει τις επιχειρήσεις και τους εργαζομένους τους. Τον Δεκέμβριο, οι Ηνωμένες Πολιτείες μοιράστηκαν με την ΕΕ ένα πρώτο σχέδιο μιας Παγκόσμιας Ρύθμισης «υψηλών φιλοδοξιών» που θα επιβάλλει δασμούς σε προϊόντα από την Κίνα και από αλλού που έχουν κατασκευαστεί με υψηλά επίπεδα άνθρακα. Η ΕΕ ανταποκρίθηκε θερμά, και οι δύο πλευρές θα πρέπει να εργαστούν για να οριστικοποιηθεί αυτή η συμφωνία το 2023.

Η Ευρώπη θα πρέπει να αγκαλιάσει αυτήν την πρωτοβουλία για χάρη των δικών της εξαγωγέων και παραγωγών, και οι Ηνωμένες Πολιτείες και η ΕΕ θα πρέπει να εργαστούν για την αναπαραγωγή αυτού του μοντέλου σε άλλους τομείς υψηλής έντασης άνθρακα, ίσως μέσω κοινών δασμών άνθρακα για ένα ευρύτερο φάσμα προϊόντων. Ορισμένα από αυτά τα μέτρα ενδέχεται να παραβαίνουν τους εμπορικούς κανόνες του ΠΟΕ που απαγορεύουν τη μεταχείριση των ξένων παραγωγών λιγότερο ευνοϊκά από τους εγχώριους. Αλλά είτε ο ΠΟΕ θα προσαρμοστεί είτε η αδιαλλαξία του θα τροφοδοτήσει περαιτέρω εκκλήσεις και πιέσεις για την θεμελιώδη μεταρρύθμιση του οργανισμού.

ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΑΖΙ

Το αν οι Ηνωμένες Πολιτείες και η ΕΕ θα ενστερνιστούν μια γνήσια προσπάθεια συνεργασίας ή θα βρεθούν σε έναν ανταγωνιστικό αγώνα για την κορυφή, εξαρτάται εν μέρει από το αν οι Ευρωπαίοι πάρουν το κλαδί ελιάς της Ουάσιγκτον και αποδεχτούν την επιμονή των πολιτικών των ΗΠΑ ότι δεν οδηγούν την χώρα προς τον απομονωτισμό. Δεδομένου ότι βιομηχανίες όπως το πράσινο υδρογόνο και η πλωτή υπεράκτια αιολική ενέργεια βρίσκονται ακόμη σε αρχικό στάδιο, οι αγορές απέχουν χρόνια από το να πλημμυρίσουν με πάρα πολλά πράσινα προϊόντα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη θα μπορούσαν να δημιουργήσουν μια «πράσινη ειρήνη» για τις επιδοτήσεις, με το να αποδέχονται αντί να πολεμούν η μια τα προγράμματα της άλλης έως ότου οι βιομηχανίες μηδενικών εκπομπών άνθρακα επιτύχουν την απαραίτητη εμβέλεια και εύρος για να καλύψουν την ζήτηση των καταναλωτών. Μια κοινή ομάδα εργασίας ΗΠΑ-ΕΕ που δημιουργήθηκε πέρυσι για την επίλυση διαφορών θα πρέπει να κατευθύνει τις συζητήσεις προς αυτήν την κατεύθυνση. Εάν συμφωνήσουν ορισμένες βασικές χώρες του G-7 και του ΟΟΣΑ, αυτή η προσπάθεια θα μπορούσε να κλιμακωθεί ακόμη και στο επίπεδο του ΠΟΕ.