Πώς η οικονομική επιβράδυνση της Κίνας θα μπορούσε να βλάψει τον κόσμο
Τα προβλήματα μιας οικονομίας τόσο μεγάλης όσο η κινεζική δεν είναι μόνο της Κίνας. Οι μακροοικονομικές αλλαγές που βρίσκονται σε εξέλιξη θα επηρεάσουν όχι μόνο τις προσπάθειες της Κίνας για απαλλαγή από τον άνθρακα αλλά και εκείνες πολλών άλλων χωρών. Το Πεκίνο πρέπει να αλλάξει πορεία, θεσμοθετώντας μεταρρυθμίσεις ώστε η επιβράδυνσή του να μην θέσει σε κίνδυνο την ευημερία του -ή τον πλανήτη.
Ο DANIEL H. ROSEN είναι ιδρυτικός εταίρος του Rhodium Group.
Η SOPHIE LU είναι διευθύντρια στο τμήμα για την Κίνα στο Rhodium Group, και ηγείται μιας ομάδας που ασχολείται με την κινεζική ενέργεια, τους πόρους, και το κλίμα.
Δεύτερον, οι Κινέζοι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής ίσως να επιλέξουν να θυσιάσουν τις δαπάνες για πράσινες πρωτοβουλίες καθώς αντιμετωπίζουν δύσκολες επιλογές σχετικά με την αναδιάρθρωση του χρέους των τοπικών κυβερνήσεων και μέτρα λιτότητας. Οι πιο ώριμοι τομείς πράσινης τεχνολογίας -συμπεριλαμβανομένης της αιολικής και ηλιακής ενέργειας και, όλο και περισσότερο, των ηλεκτρικών οχημάτων- έχουν ήδη απογαλακτιστεί από τις κρατικές επιδοτήσεις, αλλά οι αναδυόμενοι τομείς, συμπεριλαμβανομένου του πράσινου υδρογόνου και των βιώσιμων αεροπορικών καυσίμων, εξακολουθούν να εξαρτώνται από την κρατική υποστήριξη. Η Κίνα πρέπει να δαπανήσει για μεγάλου κόστους επενδύσεις σε υποδομές ώστε να προσαρμοστεί στην κλιματική αλλαγή [9], όπως η κατασκευή θαλάσσιων τειχών. Οι επενδύσεις αυτές είναι απαραίτητες για να καταστεί δυνατή η επόμενη φάση της απεξάρτησης της Κίνας από τον άνθρακα, αλλά θα είναι πιο δύσκολο να τις αντέξει οικονομικά ως αποτέλεσμα της βραδύτερης ανάπτυξης. Το Πεκίνο δεν μπορεί να σχεδιάσει αυτήν την δημοσιονομική πρόκληση αν δεν αναγνωρίσει ότι η επιβράδυνση της ανάπτυξής του δεν αποτελεί μια αναποδιά αλλά μια μακροχρόνια τάση.
Τέλος, η νέα μακροοικονομική κανονικότητα της Κίνας θα έχει αρνητικές δευτερογενείς επιπτώσεις στην παγκόσμια ατζέντα δράσης για το κλίμα. Θα πρέπει να επανεξεταστούν οι υποθέσεις ότι η ανάπτυξη της Κίνας μειώνει το κόστος της αλυσίδας εφοδιασμού κλιματικής τεχνολογίας [10]. Ορισμένοι Δυτικοί αναλυτές είναι τόσο απασχολημένοι με το αν τα οφέλη των κινεζικών προϊόντων χαμηλού κόστους δικαιολογούν τους κινδύνους ασφαλείας (πραγματικούς και φανταστικούς) που παραλείπουν να αναλογιστούν ότι η εποχή των σταθερά φθηνότερων κινεζικών προϊόντων ίσως να τελειώνει, ούτως ή άλλως. Η πραγματική πιθανότητα ότι ο κατασκευαστικός τομέας της Κίνας θα μπορούσε να μην είναι σε θέση να μειώσει το παγκόσμιο κόστος μετάβασης στο κλίμα είναι ένας λόγος για να σκεφτούμε καλά την μερική αποσύνδεση της Ουάσινγκτον από την κινεζική οικονομία. Η ενίσχυση των εγχώριων παραγωγικών δυνατοτήτων και η διαφοροποίηση των αλυσίδων εφοδιασμού είναι αξιόλογοι στόχοι [11], αλλά κάθε χώρα που επιδιώκει την αποδέσμευση με αδιάκριτο τρόπο -όπως θέλουν να κάνουν ορισμένοι στην Ουάσινγκτον- θα υπονομεύσει τα συμφέροντά της.
Πέρα από τον αντίκτυπο στην γεωπολιτική του κλίματος, η επιβράδυνση της Κίνας θα επηρεάσει τον παγκόσμιο Νότο και με άλλους σημαντικούς τρόπους. Το Πεκίνο θα περιοριστεί περισσότερο στην προσφορά πακέτων αναπτυξιακής βοήθειας και στην χρηματοδότηση της πράσινης μετάβασης στις αναπτυσσόμενες χώρες. Πολλές χώρες -συμπεριλαμβανομένων πολλών από τις 140 και πλέον που έχουν συνάψει συμφωνίες με το Πεκίνο για την «Πρωτοβουλία Ζώνη και Οδός» (Belt and Road Initiative, BRI) [12]- βασίζονται στην κινεζική υποστήριξη για την χρηματοδότηση της δικής τους μετάβασης σε καθαρότερες μονάδες παραγωγής ενέργειας και καλύτερες υποδομές δικτύου. Μια Κίνα που αναπτύσσεται αργά θα εισάγει επίσης λιγότερα ορυκτά και άλλες πρώτες ύλες από χώρες που ελπίζουν να πουλήσουν στην τεράστια κινεζική αγορά. Η υστέρηση της ανάπτυξης της Κίνας δεν θα επηρεάσει μόνο τις εγχώριες προτεραιότητές της, αλλά θα πλήξει και τον υπόλοιπο κόσμο.