Πέρα από την επίθεση της Ουκρανίας

Στην πράξη, λοιπόν, η χειμερινή επίθεση της Ρωσίας εξαρτιόταν από ένα μικρό ποσοστό του στρατού της, κυρίως από τους πεζοναύτες και τις αερομεταφερόμενες μονάδες, οι οποίες είχαν υποστεί μεγάλες απώλειες [2] καθ' όλη την διάρκεια του πολέμου και βασίζονταν όλο και περισσότερο σε επιστρατευμένο προσωπικό ως αντικαταστάτες. Στη Μπαχμούτ, το μεγαλύτερο μέρος των μαχών έγινε από την συνδεδεμένη με το κράτος παραστρατιωτική οργάνωση Wagner, αντί των τακτικών ενόπλων δυνάμεων οι οποίες έπαιζαν σε μεγάλο βαθμό υποστηρικτικό ρόλο. Σε γενικές γραμμές, ο ρωσικός στρατός έδειξε ότι δεν ήταν πλέον ικανός για πολεμικές επιχειρήσεις μεγάλης κλίμακας. Αντ' αυτού, διεξήγαγε τοπικές επιθέσεις με μικρότερους σχηματισμούς και αποσπάσματα εφόδου.

Ο ρωσικός στρατός προσπάθησε ωστόσο να επιτεθεί κατά μήκος έξι αξόνων -Αβντίεβκα, Μπαχμούτ, Μπιλοχορίβκα, Κρεμίνα-Λάιμαν, Μαρίνκα και Βουχλεντάρ- ελπίζοντας να καταπονήσει τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις σε ένα ευρύ μέτωπο. Αλλά σε σύγκριση με τη μάχη της Ντονμπάς το 2022, η Ρωσία είχε ασθενέστερο πλεονέκτημα στο πυροβολικό κατά την διάρκεια αυτών των εκστρατειών, και τούτη η ανεπάρκεια περιόρισε περαιτέρω τις επιθετικές της δυνατότητες. Οι ρωσικές δυνάμεις ανέκτησαν την πρωτοβουλία των κινήσεων μέσω αυτών των επιθέσεων και καθήλωσαν τις ουκρανικές δυνάμεις στην θέση τους, αλλά παρά τις χιλιάδες απώλειες, ο ρωσικός στρατός κέρδισε ελάχιστο έδαφος και η επίθεση δεν οδήγησε σε σημαντική πρόοδο. Αντιθέτως, η επίθεση της Ρωσίας αποδυνάμωσε περαιτέρω τον στρατό της δαπανώντας ανθρώπινο δυναμικό, υλικό, και πυρομαχικά. Αυτές οι απώλειες θα δώσουν στην Ουκρανία την καλύτερη ευκαιρία να εξαπολύσει την αντεπίθεση. Οι προσπάθειες της Ρωσίας να καταλάβει τη Ντονμπάς φέτος κατέδειξαν επίσης ότι η στρατηγική της Μόσχας εξακολουθεί να πάσχει από αναντιστοιχία μεταξύ των πολιτικών στόχων και των στρατιωτικών μέσων.

Η ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤH ΜΠΑΧΜΟΥΤ

Ωστόσο, στην μάχη για τη Μπαχμούτ, με την πάροδο του χρόνου, η θέση της Ουκρανίας έγινε επισφαλής. Οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις έχουν εν μέρει περικυκλωθεί από τον Φεβρουάριο και δεν απολαμβάνουν πλέον τόσο ευνοϊκή αναλογία φθοράς όσο κάποτε. Η Μπαχμούτ περιβάλλεται από ύψωμα, το οποίο έδωσε στις ρωσικές δυνάμεις πλεονέκτημα μόλις κατέλαβαν τη νότια και την βόρεια πλευρά τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο, αντίστοιχα. Η κατάσταση φαινόταν άσχημη στις αρχές Μαρτίου. Παρόλο που η Ουκρανία σταθεροποίησε τις πλευρές δεσμεύοντας πρόσθετες δυνάμεις, επιτρέποντάς της να εξασφαλίσει την εναπομείνασα κύρια οδό ανεφοδιασμού στην πόλη, οι ρωσικές δυνάμεις έχουν πλέον καταλάβει το μεγαλύτερο μέρος της πόλης. Η Μόσχα δεν διέθετε τις δυνάμεις που απαιτούνταν για να περικυκλώσει τη Μπαχμούτ, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει σε σημαντική νίκη, οπότε αντ' αυτού επικεντρώθηκε στην πιο συμβολική νίκη της κατάληψης της ίδιας της πόλης.

Σε σύγκριση με τη μάχη της Βουχλεντάρ και άλλων τμημάτων του μετώπου κατά την διάρκεια της χειμερινής επίθεσης της Ρωσίας, η αναλογία φθοράς της Ουκρανίας στη Μπαχμούτ είναι λιγότερο ευνοϊκή και ένα μικρότερο ποσοστό των απωλειών της Ρωσίας προέρχεται από επίλεκτες μονάδες. Τμήματα από την 106η Αερομεταφερόμενη Μεραρχία Φρουράς της Ρωσίας και άλλες ρωσικές στρατιωτικές μονάδες επιχειρούν κατά μήκος του μετώπου του Μπαχμούτ, αλλά η ομάδα Wagner ηγείται της μάχης, ιδίως στην ίδια την πόλη. Η πλειονότητα των ρωσικών απωλειών στη Μπαχμούτ προέρχεται από την Wagner και η πλειονότητα των απωλειών της Wagner προέρχεται από ελάχιστα εκπαιδευμένους κατάδικους. Αυτές οι απώλειες έχουν σημασία, αλλά η απώλεια καταδίκων επηρεάζει την συνολική πολεμική προσπάθεια της Ρωσίας πολύ λιγότερο από την απώλεια τακτικών στρατιωτών ή επιστρατευμένου προσωπικού, ιδίως εκτός τοποθεσιών όπως η Μπαχμούτ. Οι κατάδικοι της Wagner αντιπροσωπεύουν μια ελάχιστη επένδυση και δεν είναι άτομα που αφαιρούνται από την οικονομία, κι έτσι οι απώλειές τους δεν έχουν πολιτικές επιπτώσεις. Δεδομένης της μεγάλης εξάρτησης της Wagner για κατάδικους, δεν είναι σαφές ότι αυτή η προσέγγιση θα είχε αποδειχθεί αποτελεσματική εκτός ενός αστικού περιβάλλοντος όπως η Μπαχμούτ.

Κατά την διάρκεια των προηγούμενων επιθέσεων της Ουκρανίας, το στήριγμα του ρωσικού στρατού ήταν το αερομεταφερόμενο και το ναυτικό πεζικό του, όχι οι δυνάμεις της Wagner. Για την Ρωσία, λοιπόν, μπορεί να αποδειχθεί ότι οι βαριές απώλειες που υπέστησαν οι επίλεκτες μονάδες στην Vuhledar, όπως η 40η Ταξιαρχία Ναυτικού Πεζικού και η 155η Ταξιαρχία Ναυτικού Πεζικού, ήταν στρατηγικά πιο σημαντικές από τις σχετικές απώλειες στη Μπαχμούτ. Οι απώλειες στην Βουχλεντάρ θα μπορούσαν να καταστήσουν δύσκολη την άμυνα των ρωσικών δυνάμεων απέναντι στην επερχόμενη επίθεση της Ουκρανίας. Αλλά η Ουκρανία μπορεί επίσης να διαπιστώσει ότι οι δυνάμεις και τα πυρομαχικά που ξόδεψε για την υπεράσπιση της Μπαχμούτ, σε σχετικά δυσμενές έδαφος, θα θέσουν περιορισμούς στις επιχειρήσεις αργότερα φέτος. Επιπλέον, οι επιθέσεις της Wagner καθήλωσαν σημαντικό αριθμό ουκρανικών δυνάμεων κατά την διάρκεια του χειμώνα, δίνοντας στον ρωσικό στρατό χρόνο να σταθεροποιήσει τις γραμμές του και να οχυρωθεί.

ΗΜπαχμούτ είναι σημαντική κυρίως για πολιτικούς και συμβολικούς λόγους. Στρατηγικά, αποτελεί πύλη προς την Slovyansk και την Kramatorsk, αλλά η Ουκρανία συνεχίζει να κατέχει καλύτερο αμυντικό έδαφος δυτικά της πόλης. Η κατάληψή της βοηθά ελάχιστα τις ρωσικές δυνάμεις να προωθηθούν περαιτέρω, και μπορεί να δυσκολευτούν να την υπερασπιστούν στην συνέχεια. Αλλά τελικά, η στρατιωτική στρατηγική είναι πολιτική, καθώς γεφυρώνει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις με τους πολιτικούς στόχους. Η ηγεσία της Ουκρανίας επιθυμεί να αποφύγει να δώσει στην Ρωσία οποιαδήποτε νίκη που θα μπορούσε να ενισχύσει το ρωσικό ηθικό, και έχει επιλέξει να συνεχίσει να υπερασπίζεται τη Μπαχμούτ.