Το δημοκρατικό δίλημμα του ισραηλινού στρατού
Η διατήρηση μιας υγιούς δημοκρατίας απαιτεί από τους αξιωματικούς του στρατού να απέχουν από την παρέμβαση στην πολιτική. Ταυτόχρονα, το να παρακολουθεί κανείς παθητικά ενώ εκλεγμένοι ηγέτες διαλύουν την δημοκρατία έρχεται σε θεμελιώδη αντίθεση με την δέσμευση ενός αξιωματικού να στηρίζει και να υπερασπίζεται αυτήν την δημοκρατία.
Η RISA BROOKS είναι καθηγήτρια Πολιτικής Επιστήμης στην έδρα Allis Chalmers στο Πανεπιστήμιο Marquette.
Ο AVISHAY BEN SASSON-GORDIS είναι λέκτορας Διακυβέρνησης στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ.
- previous
- Page 3of 3
- next-disabled
Εκτός από την ενίσχυση των διαιρέσεων στο εσωτερικό του στρατού, η τρέχουσα σύγκρουση θέτει επίσης σε κίνδυνο τον έλεγχο των ενόπλων δυνάμεων από τους πολίτες. Στις δημοκρατίες, το στρατιωτικό προσωπικό δεν έχει την δυνατότητα να επιλέγει την κατεύθυνση που θα ακολουθήσει η χώρα. Οι εκλεγμένοι ηγέτες λαμβάνουν αυτές τις αποφάσεις και εναπόκειται στον στρατό να συμμορφωθεί και να τις εκτελέσει. Φυσικά, αυτό προϋποθέτει μια λειτουργούσα φιλελεύθερη δημοκρατία, όχι ένα κούφιο κράτος που δεν λογοδοτεί όλο και περισσότερο στον λαό του. Ωστόσο, αν το Ισραήλ αντέξει την τρέχουσα καταιγίδα, οι ενέργειες των εφέδρων θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ένα ανησυχητικό προηγούμενο. Όπως έχει επισημάνει ο Ισραηλινός κοινωνιολόγος, Yagil Levy, δεξιοί έφεδροι ή εν ενεργεία στρατιωτικοί θα μπορούσαν να εμποδίσουν τις προσπάθειες μιας μελλοντικής κυβέρνησης να επιστρέψει γη στους Παλαιστίνιους -και να επικαλεστούν τις σημερινές εξελίξεις για να δικαιολογήσουν μια τέτοια παρέμβαση.
Τέλος, η διαμαρτυρία ενδεχομένως βλάπτει την ασφάλεια του ισραηλινού κράτους, δίνοντας σήμα στους αντιπάλους της χώρας ότι ο στρατός και η κοινωνία της είναι διχασμένοι και ευάλωτοι. Τις τελευταίες εβδομάδες, το Ισραήλ έχει βιώσει μια έξαρση των επιθέσεων στο έδαφός του, συμπεριλαμβανομένων των πυραύλων από μαχητές που βρίσκονται στην Γάζα, τον Λίβανο, και την Συρία. Τόσο οι επικριτές όσο και οι υποστηρικτές της κυβέρνησης έχουν εκφράσει την ανησυχία τους ότι η αντίληψη της αδυναμίας του Ισραήλ έχει ενθαρρύνει τους αντιπάλους του να δοκιμάσουν την αποτρεπτική ικανότητα της χώρας -αν και έχουν διαφορετικές εκδοχές για το ποιος ευθύνεται για την κατάσταση αυτή.
Προς το παρόν, το Ισραήλ παραμένει στο επίκεντρο της διαμάχης. Το πώς θα μπορούσε να μοιάζει ένας συμβιβασμός σχετικά με την δικαστική μεταρρύθμιση είναι ασαφές και η κυβέρνηση ίσως να αντιμετωπίσει περαιτέρω αντίσταση από τους εφέδρους. Όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα, οι σχέσεις μεταξύ πολιτών και στρατού της χώρας έχουν κλονιστεί σοβαρά.
Η αναταραχή προσφέρει ένα παράθυρο [για να δει κανείς μέσα] στην αστάθεια που μπορεί να αντιμετωπίσουν οι στρατοί αλλού όταν η δημοκρατία υποχωρεί. Δεν θα πρέπει να υπάρχει σύγκρουση μεταξύ της υπηρεσίας υπό τους πολιτικούς ηγέτες και της προστασίας των φιλελεύθερων δημοκρατικών κανόνων -αλλά αυτό απαιτεί ηγέτες που προσυπογράφουν τις ίδιες αρχές. Τα πράγματα περιπλέκονται όταν μια κυβέρνηση βάζει στο στόχαστρο τους ίδιους τους θεσμούς και τις αξίες της, διαβρώνοντάς τες εκ των έσω. Το στρατιωτικό προσωπικό μπορεί να βρεθεί μπροστά σε μια επιλογή που κανένας από αυτούς δεν θα έπρεπε να αντιμετωπίσει: να υποταχθεί στην πολιτική εξουσία ή να διαφυλάξει την ακεραιότητα της δημοκρατίας την οποία οφείλει να υπηρετεί.
Σύνδεσμοι:
[1] https://www.foreignaffairs.com/articles/israel/2016-06-09/real-reasons-i...
[2] https://www.foreignaffairs.com/israel/netanyahu-unbound
Copyright © 2023 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.
Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/israel/israeli-military-democracy-benjami...
Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition
- previous
- Page 3of 3
- next-disabled