Κατασκοπεύοντας υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής χρειάζονται επίσης πρόσβαση σε διαβαθμισμένες πληροφορίες σχετικά με παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Υπάρχει λόγος για τον οποίο η Γερουσία και η Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ έχουν επιτροπές πληροφοριών και τα μέλη του Κογκρέσου έχουν διαβαθμίσεις ασφαλείας. Δεν μπορούν να πάρουν όλες τις πληροφορίες που χρειάζονται από το Twitter και το Facebook. Ο εντοπισμός του δράστη μιας εξωδικαστικής δολοφονίας, για παράδειγμα, είναι κάτι που μπορούν να κάνουν οι αναλυτές των υπηρεσιών πληροφοριών, κάτι που δεν μπορούν να κάνουν οι ερευνητές που εξετάζουν το Facebook, και η ανάλυσή τους έχει βαρύτητα για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής που δεν έχουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Όπου και όταν οι Αμερικανοί αξιωματούχοι έβαλαν τα δυνατά τους για την συλλογή πληροφοριών σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Το 2011, ο πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάμα, ίδρυσε το Συμβούλιο Πρόληψης Θηριωδιών (Atrocities Prevention Board), μια διυπηρεσιακή επιτροπή αρμόδια για την ενημέρωση των κορυφαίων αξιωματούχων σχετικά με τους κινδύνους μαζικής βίας σε όλο τον κόσμο. Η CIA και το Γραφείο του Διευθυντή της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών ήταν μέλη του εν λόγω συμβουλίου, και έφερναν σε τακτά χρονικά διαστήματα σε ανώτερους αξιωματούχους πληροφορίες σχετικά με το ρίσκο για φρικαλεότητες. Η προσπάθεια αυτή αποδείχθηκε πολύτιμη, βοηθώντας τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να προετοιμαστούν για κρίσεις που έρχονταν στο προσκήνιο. Το 2014 στο Μπουρούντι, για παράδειγμα, η κοινότητα πληροφοριών επισήμανε την πιθανότητα μαζικής βίας πριν από τις εκλογές του 2015. Ως αποτέλεσμα, η κυβέρνηση των ΗΠΑ μπόρεσε να προσαρμόσει την διπλωματία της και να διαθέσει πόρους για την πρόληψη της αιματοχυσίας.

Η κυβέρνηση Ομπάμα κατέβαλε παρόμοια προσπάθεια να συγκεντρώσει πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση της δημοκρατίας σε όλο τον κόσμο για να προετοιμάσει μια στρατηγική για την αντιμετώπιση του αυταρχισμού. Θα μπορούσε να είχε αντιγράψει την ανάλυση του Freedom House, ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού που κατατάσσει τις δημοκρατίες και δημοσιεύει ετήσια έκθεση σχετικά με το ποιες χώρες τείνουν προς τον αυταρχισμό. Όμως οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής είδαν αξία σε μια εσωτερικής αξιολόγησης από αναλυτές των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, οι οποίοι θα μπορούσαν να συνδυάσουν πληροφορίες ανοικτών πηγών με απόρρητες πληροφορίες για να δώσουν μια πληρέστερη εικόνα της παγκόσμιας κατάστασης της δημοκρατίας.

Τέλος, η Πολιτική Μεταφοράς Συμβατικών Όπλων (Conventional Arms Transfer Policy) της κυβέρνησης Μπάιντεν, ένα πρόσφατα αναθεωρημένο πλαίσιο για την αξιολόγηση πιθανών μεταβιβάσεων όπλων, αναφέρεται στην χρήση όλων των διαθέσιμων πληροφοριών σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα των εταίρων ασφαλείας των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων όσων συλλέγονται από τις υπηρεσίες πληροφοριών. Οι αμερικανικές πωλήσεις όπλων και η βοήθεια στον τομέα της ασφάλειας ανήλθαν σε πάνω από 47 δισεκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως τα τελευταία τρία χρόνια, και ο αριθμός αυτός είναι πιθανό να αυξηθεί καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες ανταγωνίζονται την Κίνα για εταίρους. Ο εξοπλισμός του κόσμου είναι εγγενώς ριψοκίνδυνος˙ το να το κάνεις χωρίς βαθιά γνώση της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις χώρες που λαμβάνουν όπλα είναι απερίσκεπτο. Η νέα πολιτική είναι ένα βήμα προς την σωστή κατεύθυνση, αλλά οι πωλήσεις όπλων δεν είναι ο μόνος τομέας πολιτικής που θα μπορούσε να ωφεληθεί από την πληροφόρηση για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Ο Μπάιντεν θα πρέπει να συμπεριλάβει μια οδηγία για την συλλογή τέτοιων πληροφοριών στο επόμενο Εθνικό Πλαίσιο Προτεραιοτήτων Πληροφοριών (National Intelligence Priorities Framework). Κάτι τέτοιο θα επέτρεπε στον διευθυντή της εθνικής υπηρεσίας πληροφοριών να δημιουργήσει την απαραίτητη υποδομή για να εκπαιδεύσει το προσωπικό και να το κατευθύνει στην συλλογή πληροφοριών σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτό θα μπορούσε να λάβει τη μορφή μιας ειδικής ομάδας υπό τον διευθυντή που θα μελετά το πού και πώς οι υπηρεσίες πληροφοριών θα μπορούσαν να βελτιώσουν την ικανότητά τους να συλλέγουν πληροφορίες για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ή θα μπορούσε να λάβει τη μορφή ενός και μόνο υπαλλήλου που θα συντονίζει με τους καθορισμένους αναλυτές σε όλες τις υπηρεσίες, όπως το σημερινό πρόσωπο αναφοράς για τις εκλογικές πληροφορίες [1].

Οι αναλυτές θα πρέπει επίσης να εκπαιδεύονται συστηματικά για τον τρόπο εντοπισμού των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την επισήμανσή τους πιο πάνω στην αλυσίδα [της ιεραρχίας]. Οργανώσεις όπως το Human Rights Watch διαθέτουν εξελιγμένες μεθοδολογίες για τον εντοπισμό και την ανάλυση τέτοιων παραβιάσεων που είναι καλά τεκμηριωμένες. Φυσικά, υπάρχει ένα τελευταίο επιτακτικό βήμα: οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει να χρησιμοποιούν πραγματικά αυτές τις πληροφορίες σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα για την λήψη καλύτερων αποφάσεων. Αυτό είναι δύσκολο να γίνει εξαναγκαστικά, αλλά σίγουρα δεν θα συμβεί αν οι πληροφορίες δεν παραδίδονται ποτέ εξαρχής.

Σύνδεσμοι:
[1] https://www.dni.gov/index.php/nctc-who-we-are/organization/340-about/org...

Copyright © 2023 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/united-states/spying-human-rights