Secure ConnectionΟι απειλές του Παναμά
Πώς τα Panama Papers θα μπορούσαν να οδηγήσουν τον David Cameron σε παραίτηση
Περίληψη Κειμένου και Βιογραφικό Συγγραφέα
Ο Κάμερον μπαίνει ίσως στον μεγαλύτερο αγώνα της πολιτικής του σταδιοδρομίας, έναν αγώνα που μπορεί να του στοιχίσει ήδη από τον Ιούνιο όσα έχει πετύχει, δεδομένου ότι πιθανότατα θα αναγκαστεί να παραιτηθεί εάν η Βρετανία ψηφίσει για να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αντίθετα από τις επιθυμίες του.
Ο ANDREW HAMMOND είναι εταίρος στο LSE IDEAS (το Κέντρο για Διεθνείς Υποθέσεις, Διπλωματία και Στρατηγική [International Affairs, Diplomacy and Strategy]) στο London School of Economics.
Είναι ασαφές σε αυτό το στάδιο αν η βρετανική κυβέρνηση θα κάνει το βήμα να επιβάλει τους κεντρικούς [εθνικούς] κανόνες στα εδάφη που εμπλέκονται στην διαρροή, αλλά η διεθνής και η εγχώρια πίεση εντείνονται. Σχεδόν 200.000 άνθρωποι έχουν υπογράψει μια online αίτηση [38] απαιτώντας από την κυβέρνηση να «κλείσει τους βρετανικούς φορολογικούς παραδείσους» [39], από τότε που διέρρευσαν τα έγγραφα του Παναμά. Η επιβολή άμεσης διοίκησης είναι μια σχετικά έντιμη διαδικασία, αλλά οι επικριτές έχουν προτείνει ότι αυτό μπορεί να αναγκάσει απλώς τους φοροφυγάδες να μετακινηθούν από την μια χώρα στην άλλη, χωρίς να τερματιστούν οριστικά οι πρακτικές αυτές. Στην πραγματικότητα, ένα τέτοιο μέτρο θα μπορούσε να κάνει τις επιχειρήσεις να μετακινηθούν σε χώρες με ακόμη λιγότερες φορολογικές ρυθμίσεις και λιγότερη διαφάνεια. Αντ’ αυτού, ορισμένοι υποστηρίζουν ότι πρέπει να υπάρξει μια ευρύτερη διεθνής προσπάθεια για την βελτίωση της φορολογικής διαφάνειας. Και εδώ, η κυβέρνηση του Κάμερον ήταν στην πρώτη γραμμή της συζήτησης. Κατά την διάρκεια της συνόδου κορυφής του G-8 στην Βόρεια Ιρλανδία το 2013, ο Κάμερον [40] σχολίασε σχετικά με τις προσπάθειες της συνόδου για τον τερματισμό της φοροδιαφυγής. Είπε, «Πρέπει να συλλέγεις τους φόρους που οφείλονται. Αυτό είναι δίκαιο για τις επιχειρήσεις και για τους ανθρώπους που παίζουν σύμφωνα με τους κανόνες». Η συνάντηση είχε ως αποτέλεσμα την Διακήρυξη του Lough Erne [41], η οποία κάλεσε τις χώρες να «καταπολεμήσουν την μάστιγα της φοροδιαφυγής». Οι ηγέτες συμφώνησαν σε μέτρα που θα καταπολεμήσουν την παράνομη φοροδιαφυγή, καθώς και την χρήση των φορολογικών παραδείσων και τα [φορολογικά] κενά. Την ίδια χρονιά, ωστόσο, ο Cameron πίεσε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να εξαιρέσει τα υπεράκτια τραστ (offshore trusts) από το να περιλαμβάνονται σε μια πανευρωπαϊκή καταστολή [42] των χρηματοοικονομικών εργαλείων παράκαμψης των φόρων, υποστηρίζοντας ότι οι εταιρείες ήταν το πραγματικό ζήτημα και ότι τα τραστ δεν θα πρέπει να υπόκεινται στους ίδιους κανόνες [42].
Τα έγγραφα του Παναμά είναι απίθανο να προκαλέσουν την παραίτηση του Κάμερον, αλλά οι διαρροές αυτές έχουν επιδεινώσει τα προβλήματα που μαστίζουν την βρετανική κυβέρνηση σε μια εποχή που έχει ελάχιστα περιθώρια για κακές ειδήσεις. Ο πρωθυπουργός αντιμετωπίζει τώρα αυτό που θα μπορούσε να είναι η πιο δύσκολη περίοδος της πολιτικής του σταδιοδρομίας: Οι έρευνες για τα δικά του οικονομικά αποδεικνύουν την υποκρισία που θα μπορούσε να υπονομεύσει την πολιτική αξιοπιστία του σε άλλα θέματα -το πιο σημαντικό από τα οποία είναι η επερχόμενη ψηφοφορία περί Brexit. Όσο κι αν ο Κάμερον ελπίζει ότι οι διαρροές των Panama Papers θα σβήσουν σταδιακά από τον κύκλο των ειδήσεων, ο λεπτομερής έλεγχος επί της ηγεσίας του πιθανώς μόνο θα ενταθεί. Και αν δεν το κάνουν, η θητεία του Κάμερον στο 10 της Downing Street μπορεί να τελειώσει πριν από το τέλος του καλοκαιριού.
Copyright © 2016 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.
Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/united-kingdom/2016-04-11/panama...