Η χαμένη τέχνη της αμερικανικής διπλωματίας

Αυτή η προσπάθεια πρέπει να ξεκινήσει με την επανεπένδυση στις βασικές αρχές της τέχνης: Την έξυπνη πολιτική κρίση, τις γλωσσικές δεξιότητες και την αίσθηση για τις ξένες χώρες στις οποίες υπηρετούν οι διπλωμάτες και τις εγχώριες προτεραιότητες που αντιπροσωπεύουν. Ο George Kennan περιέγραφε τους συναδέλφους του διπλωμάτες ως «κηπουρούς», που με κόπο φροντίζουν τους συνεργάτες και τις πιθανότητες, πάντα σε εγρήγορση για την ανάγκη εξάλειψης των προβλημάτων. Μια τέτοια θεατρική περιγραφή μπορεί να μην ταιριάζει καλά σε μια αφίσα για προσλήψεις, αλλά εξακολουθεί να ισχύει σήμερα. Οι διπλωμάτες είναι μεταφραστές του κόσμου στην Ουάσιγκτον, και της Ουάσινγκτον στον κόσμο. Πρόκειται για ραντάρ έγκαιρης ειδοποίησης για προβλήματα και ευκαιρίες, και κατασκευαστές και επιδιορθωτές σχέσεων. Όλα αυτά τα καθήκοντα απαιτούν μια λεπτή αντίληψη της ιστορίας και του πολιτισμού, μια ρεαλιστική και αποφασιστική ευκολία στις διαπραγματεύσεις, και την ικανότητα να μεταφράζουν τα συμφέροντα των ΗΠΑ με τρόπους που επιτρέπουν σε άλλες κυβερνήσεις να βλέπουν αυτά τα συμφέροντα ως ταιριαστά με τα δικά τους -ή τουλάχιστον με τρόπους που δίνουν έμφαση στο κόστος των εναλλακτικών οδών. Κάτι τέτοιο θα απαιτήσει μια μικρή επέκταση του Υπουργείου Εξωτερικών ώστε, όπως και ο στρατός, το διπλωματικό σώμα να μπορεί να αφιερώνει χρόνο και προσωπικό στην εκπαίδευση, χωρίς να θυσιάζεται η ετοιμότητα και η απόδοση.

Το να επανεπιβεβαιωθούν τα θεμέλια της αμερικανικής διπλωματίας είναι απαραίτητο αλλά όχι αρκετό για να την καταστήσουν αποτελεσματική για μια νέα και απαιτητική εποχή. Το Υπουργείο Εξωτερικών θα πρέπει επίσης να προσαρμοστεί με τρόπους όπως δεν είχε κάνει ποτέ πριν, διασφαλίζοντας ότι είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τις επακόλουθες δοκιμασίες του αύριο και όχι μόνο τους σύγχρονους πολιτικούς ενθουσιασμούς. Μπορεί να ξεκινήσει παίρνοντας γραμμή από την ενδοσκοπική τάση του στρατού των ΗΠΑ. Το Πεντάγωνο έχει από καιρό υιοθετήσει την αξία των μελετών περιπτώσεων (case studies) και των εκθέσεων παρακολούθησης μετά τα γεγονότα (after-action reports) και έχει επισημοποιήσει μια κουλτούρα επαγγελματικής εκπαίδευσης. Οι διπλωμάτες καριέρας, αντιθέτως, τείνουν να υπερηφανεύονται περισσότερο για την ικανότητά τους να προσαρμόζονται γρήγορα στις μεταβαλλόμενες συνθήκες, παρά για το ότι δίνουν συστηματική προσοχή στα διδάγματα και στην μακροπρόθεσμη σκέψη.

Ως τμήμα μιας επανεφεύρεσης της διπλωματίας μετά τον Trump, το Υπουργείο Εξωτερικών πρέπει να δώσει νέα έμφαση στην τέχνη, να ανακαλύψει εκ νέου την διπλωματική ιστορία, να οξύνει τις διαπραγματευτικές δεξιότητες, και να κάνει τα διδάγματα των διαπραγματεύσεων -τόσο των επιτυχημένων όσο και των ανεπιτυχών- προσβάσιμα στους λειτουργούς. Αυτό σημαίνει πλήρη αξιοποίηση του δυναμικού νέων πρωτοβουλιών όπως το Κέντρο Μελετών Διεξαγωγής Διπλωματίας του Ινστιτούτου Εξωτερικής Υπηρεσίας, όπου οι διπλωμάτες εξετάζουν τα πρόσφατα case studies.

Ο Τραμπ συνομιλεί στο τηλέφωνο με τον Πούτιν στο Οβάλ Γραφείο, στην Ουάσιγκτον, τον Ιανουάριο του 2017. JONATHAN ERNST / REUTERS
------------------------------------------------------------

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα πρέπει επίσης να επικαιροποιήσει την διπλωματική της ικανότητα όσον αφορά τα θέματα που έχουν σημασία για την εξωτερική πολιτική του 21ου αιώνα -ιδιαίτερα την τεχνολογία, την οικονομία, την ενέργεια και το κλίμα. Η γενιά μου και η προκάτοχός της είχαν πολλούς ειδικούς σε θέματα ελέγχου πυρηνικών όπλων και συμβατικών ενεργειακών θεμάτων˙ τα ωφέλιμα βάρη των πυραύλων και οι μηχανισμοί τιμολόγησης του πετρελαίου δεν ήταν ξένες έννοιες. Ωστόσο, κατά τα τελευταία χρόνια μου στην κυβέρνηση, πέρασα πάρα πολύ χρόνο σε συνεδριάσεις στον έβδομο όροφο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και στην Αίθουσα Καταστάσεων του Λευκού Οίκου με έξυπνους και αφοσιωμένους συναδέλφους, όλοι μας συλλογικά να προσποιούμαστε για τις περιπλοκές του κυβερνοπολέμου ή για την γεωπολιτική των δεδομένων (geopolitics of data).

Ο ρυθμός των προόδων της τεχνητής νοημοσύνης (artificial intelligence, ΑΙ) [11], της μηχανικής μάθησης και της συνθετικής βιολογίας μόνο θα αυξηθεί κατά τα προσεχή έτη, υπερβαίνοντας την ικανότητα των κρατών και των κοινωνιών να επινοούν τρόπους μεγιστοποίησης των οφελών τους, ελαχιστοποίησης των μειονεκτημάτων τους και δημιουργίας εφαρμόσιμων διεθνών κανόνων για την πορεία. Για να αντιμετωπίσει αυτές τις απειλές, το Υπουργείο Εξωτερικών θα πρέπει να αναλάβει την ηγεσία -όπως έκανε κατά την διάρκεια της πυρηνικής εποχής- οικοδομώντας νομικά και κανονιστικά πλαίσια και διασφαλίζοντας ότι κάθε νέος αξιωματούχος θα είναι έμπειρος σε αυτά τα πολύπλοκα ζητήματα.

Θα πρέπει επίσης να φέρει νέα ταλέντα. Τα επόμενα χρόνια, το Υπουργείο Εξωτερικών θα αντιμετωπίσει σκληρό ανταγωνισμό από το Πεντάγωνο, την CIA και την Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας, για να μην αναφέρουμε τον ιδιωτικό τομέα, καθώς επιδιώκει να προσελκύσει και να διατηρήσει ένα στελεχιακό δυναμικό τεχνολόγων. Το Υπουργείο, όπως και ο εκτελεστικός κλάδος γενικότερα, θα πρέπει να γίνει πιο ευέλικτο και δημιουργικό, προκειμένου να προσελκύσει τεχνολογικά ταλέντα. Θα πρέπει να δημιουργήσει προσωρινές θέσεις [διορισμού] και να ξεκινήσει ένα εξειδικευμένο πρόγραμμα προσλήψεων στην μεσαία κλίμακα για να καλύψει κρίσιμα κενά γνώσης. Νέες υποτροφίες μπορούν να συμβάλουν στην αξιοποίηση της δοκιμασμένης και πραγματικής τακτικής της χρήσης του γοήτρου ως εργαλείου προσλήψεων, αλλά θα χρειαστούν πιο δραματικές αλλαγές στις πρακτικές αμοιβών και προσλήψεων για την ανάπτυξη και διατήρηση της ειδίκευσης στο εσωτερικό [του οργανισμού].