Η Αμερική δεν είναι έτοιμη για πόλεμο με την Κίνα

Δεύτερον, η ομάδα του Μπάιντεν θα πρέπει να επαναναπτύξει όσο το δυνατόν περισσότερες αεροπορικές και ναυτικές δυνάμεις στην Ασία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ανακοίνωσαν μια «στροφή» στην περιοχή πριν από μια δεκαετία περίπου, αλλά πολλά από τα μεγάλα όπλα τους παραμένουν αλλού [8]. Στη Μέση Ανατολή, για παράδειγμα, οι Ηνωμένες Πολιτείες χρησιμοποιούν συνήθως προωθημένους μαχητές για να επιτεθούν σε ελαφρώς οπλισμένους τρομοκράτες και αναπτύσσουν αεροπλανοφόρα και βαριές βομβαρδιστικά για να στείλουν μηνύματα καταναγκασμού στο Ιράν. Αυτή η υπερβολή καταστρέφει την στρατιωτική ετοιμότητα και στερεί την αμερικανική Διοίκηση Ινδο-Ειρηνικού από τις δυνάμεις που χρειάζεται για να ανταγωνιστεί με την Κίνα. Μια πιο βιώσιμη προσέγγιση θα αντιμετώπιζε μικρότερες απειλές με μικρότερες δυνάμεις, κυνηγώντας τρομοκράτες με drones και ειδικές επιχειρησιακές μονάδες, παρέχοντας εγγύς υποστήριξη με αεροσκάφη ελαφριάς επίθεσης (light-attack aircraft), και αντισταθμίζοντας ενάντια στην ιρανική επιθετικότητα με το να διατηρείται μια σκελετική δομή βάσης (skeletal base structure) στην περιοχή έτοιμη να υποστηρίξει ένα κύμα δυνάμεων εάν ξεσπάσει μια μεγάλη σύγκρουση.

Τέλος, η διοίκηση του Μπάιντεν θα πρέπει να μεταφέρει μη στρατιωτικές αποστολές σε πολιτικές υπηρεσίες. Για παράδειγμα, η μάχη των ναρκωτικών θα πρέπει να αντιμετωπίζεται από την Διοίκηση Επιβολής για τα Ναρκωτικά (Drug Enforcement Administration), η ασφάλεια των συνόρων από την Τελωνειακή και Συνοριακή Προστασία (Customs and Border Protection), η ασφάλεια των εκλογών από το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας, η αναπτυξιακή βοήθεια από τον Οργανισμό Διεθνούς Ανάπτυξης των ΗΠΑ (U.S. Agency for International Development) και ούτω καθεξής. Η εκ νέου ανάθεση τέτοιων αποστολών και η ενίσχυση των πολιτικών υπηρεσιών για την αντιμετώπισή τους θα αύξανε την αμερικανική στρατιωτική δύναμη, ενώ ταυτόχρονα θα αποστρατιωτικοποιούσε την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ.

Ο ΛΥΚΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΑ

Η μεταρρύθμιση της μεγαλύτερης γραφειοκρατίας της χώρας θα είναι δύσκολη, αλλά όχι αδύνατη. Ο στρατός είναι μια ιεραρχική οργάνωση με σαφείς γραμμές επίσημης εξουσίας. Ο Πρόεδρος και ο Υπουργός Άμυνας μπορούν να εκδίδουν εντολές σε μάχιμους διοικητές και να τις επιβάλλουν μέσω του ελέγχου τους στον προϋπολογισμό και στο προσωπικό. Οι μάχιμοι διοικητές και οι επικεφαλής υπηρεσιών, με την σειρά τους, έχουν ουσιαστική επιρροή στις προμήθειες. Βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, οπότε όταν υποβάλλουν αίτημα για εξοπλισμό, τα μέλη του Κογκρέσου δεν μπορούν να κάνουν πολλά για να αντισταθούν -οι εργολήπτες της άμυνας πρέπει συνήθως να ευθυγραμμιστούν επίσης. Ο Πρόεδρος και ο Υπουργός Άμυνας μπορούν επίσης να χρησιμοποιήσουν την θέση τους για να αλλάξουν τα πολιτικά κίνητρα που αντιμετωπίζουν οι πιο σημαντικοί παράγοντες. Για παράδειγμα, εάν ο Πρόεδρος και ο Υπουργός Άμυνας έδιναν σαφή προτεραιότητα στην Κίνα, αυτό θα παρείχε στα μέλη του Κογκρέσου πολιτική κάλυψη για να υποστηρίξει την ακύρωση ή τη μείωση του μεγέθους άλλων αποστολών.

Η μεταρρύθμιση είναι εφικτή στην θεωρία, αλλά η εφαρμογή της στην πράξη απαιτεί σαφή και διαρκή ηγεσία ανώτατου επιπέδου. Ο Μπάιντεν και ο Ώστιν δήλωσαν ότι η αποτροπή της Κίνας είναι η κορυφαία στρατιωτική προτεραιότητά τους, αλλά ο Μπάιντεν θέλει επίσης το Πεντάγωνο να χειριστεί μια σειρά από μη συμβατικές απειλές για την ασφάλεια, και ο Όστιν δύσκολα φαίνεται να είναι υποστηρικτής του «Πρώτα η Ασία» δεδομένου ότι είναι ο πρώην διοικητής της Κεντρικής Διοίκηση των ΗΠΑ (U.S. Central Command), η οποία επιβλέπει τις αμερικανικές δυνάμεις στη Μέση Ανατολή.

Ωστόσο, υπάρχουν λόγοι για να είμαστε συγκρατημένα αισιόδοξοι σχετικά με τις προοπτικές μεταρρύθμισης. Κατ’ αρχήν ένας αυξανόμενος αριθμός ισχυρών πολιτικών παραγόντων υποστηρίζει μια νέα εστίαση στην Κίνα. Πέρυσι, το Κογκρέσο πέρασε την Πρωτοβουλία Αποτροπής στον Ειρηνικό (Pacific Deterrence Initiative). Εάν χρηματοδοτηθεί πλήρως, αυτό το πρόγραμμα θα διαθέσει 27 δισεκατομμύρια δολάρια για πέντε χρόνια για να διασπείρει και να σκληρύνει την δομή βάσης των ΗΠΑ στην Ασία και να εξοπλίσει την Διοίκηση Ινδο-Ειρηνικού με πολλά πυρομαχικά και αισθητήρες μεγάλης εμβέλειας. Τον Απρίλιο, οι νομοθέτες της Επιτροπής Ένοπλων Υπηρεσιών του Σώματος (House Armed Services Committee) έγραψαν μια επιστολή [9] προς το Πεντάγωνο ζητώντας μείωση των μη απαραίτητων επιχειρήσεων ειρήνης για να ελευθερώσουν πόρους για να προετοιμαστούν για έναν πόλεμο μεγάλων δυνάμεων. Το Σώμα Πεζοναυτών και ο στρατός, οι δύο κλάδοι των ενόπλων δυνάμεων που έχουν την τάση να αντιστέκονται στην εστίαση στον ναυτικό πόλεμο στην Ασία, έχουν καταρτίσει σχέδια για να στραφούν από την καταπολέμηση των ανταρτών στη Μέση Ανατολή στο να βυθίζουν πλοία στον δυτικό Ειρηνικό. Και οι ειδικοί στον τομέα της άμυνας σε όλο το πολιτικό φάσμα τώρα συμφωνούν σε γενικές γραμμές για το πώς οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να προχωρήσουν στην αποτροπή της επέκτασης του ναυτικού της Κίνας.

Εν τω μεταξύ, το αντι-κινεζικό αίσθημα, τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και σε όλο τον κόσμο, έχει ανέβει στο υψηλότερο επίπεδο από τότε που η κινεζική κυβέρνηση πραγματοποίησε την σφαγή στην πλατεία Τιενανμέν το 1989. Η σκληρότητα απέναντι την Κίνα είναι μια από τις λίγες δικομματικές πρωτοβουλίες στις Ηνωμένες Πολιτείες, και η Κίνα φαίνεται να κάνει ό, τι μπορεί για να τροφοδοτήσει αυτές τις φλόγες [10] με την διπλωματία του «Πολεμιστή Λύκου» (“Wolf Warrior” diplomacy).

Υπάρχει τώρα δικομματική πολιτική υποστήριξη στην Ουάσινγκτον για μια πραγματική επανεξισορρόπηση προς την Ασία και μια στρατηγική συναίνεση μεταξύ των αμυντικών σχεδιαστών για το πώς να προχωρήσουν. Το κύριο συστατικό που λείπει είναι η συντονισμένη κορυφαία ηγεσία για να αξιοποιήσει την υποστήριξη και να εφαρμόσει αυτές τις στρατηγικές σε δράση.