Μια εναλλακτική για την Ουκρανία

Η Ουάσιγκτον μπορεί να παίξει αποφασιστικό και εποικοδομητικό ρόλο στην παραγωγή ενός τέτοιου ειρηνικού αποτελέσματος, παρέχοντας, μεταξύ άλλων, μια σειρά κινήτρων στο Κίεβο ώστε να εγκαταλείψει την τρέχουσα προσέγγισή του της μαξιμαλιστικής αδιαλλαξίας. Γενικότερα, η Ουάσιγκτον πρέπει να δεσμευτεί για μια ξεκάθαρη, ορθολογική αποτίμηση της αξίας της Ουκρανίας για τα αμερικανικά συμφέροντα στην Ευρώπη και την Ευρασία. Η εμμονή της Αμερικής στην πιθανή ενσωμάτωση της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ είναι ένας σοβαρός γεωπολιτικός λανθασμένος υπολογισμός από δύο απόψεις: πρώτον, οι νεοψυχροπολεμικές συνθήκες θα χρησιμεύσουν μόνο για να ενισχύσουν την φθίνουσα πολιτική τύχη του Πούτιν στο εσωτερικό, με το ρωσικό κοινό να έχει κουραστεί από την αυταρχική διακυβέρνηση του˙ και δεύτερον, η εσφαλμένη κατεύθυνση πολύτιμων πόρων προς την Ρωσία αποδυναμώνει την ικανότητα της Αμερικής για μια στιβαρή απάντηση στην πιο σοβαρή απειλή για τα Δυτικά συμφέροντα, δηλαδή την Κίνα.

Ούτε η Ρωσία ούτε οι ΗΠΑ είναι καλοπροαίρετοι δρώντες στην Ουκρανία. Αυτό μπορεί να αλλάξει εάν και τα δύο μέρη είναι πρόθυμα να αναγνωρίσουν τα όρια και τις δυνατότητες που έχουν στην διάθεσή τους, για την επιτυχή επίλυση της διαφοράς τους για την Ουκρανία και την αξιοποίηση ενός τέτοιου αποτελέσματος, ως άνοιγμα για την αποκατάσταση μιας αμοιβαία επωφελούς, αλλά και ρεαλιστικής, σχέσης, χωρίς περιττές και απερίσκεπτες διαφωνίες. Αμφότερα τα κράτη δημιούργησαν και περιέπλεξαν την κρίση στην Ουκρανία, αλλά, τελικά, μόνο ένα κράτος έχει την ισχύ να παραγάγει μια αποφασιστική λύση. Η Ρωσία δεν έχει την ικανότητα, είτε την στρατιωτική δύναμη είτε την οικονομική ισχύ, να επιβάλει πλήρως την βούλησή της και να παραγάγει ένα αποφασιστικό αποτέλεσμα στην Ουκρανία. Μπορεί μόνο να τορπιλίσει τις συνθήκες και να λειτουργήσει ως «χαλαστής» (spoiler) για να προστατεύσει ό,τι θεωρεί κρίσιμες ανάγκες εθνικής ασφαλείας. Αντίθετα, οι ΗΠΑ δεν καθοδηγούνται από τέτοια ανασφάλεια ή απόγνωση ούτε περιορίζονται από συγκρίσιμα ελλείμματα ισχύος. Όχι μόνο έχουν πολύ μεγαλύτερο στρατηγικό περιθώριο από την Ρωσία για να οδηγήσουν όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη σε έναν βιώσιμο συμβιβασμό, αλλά διαθέτουν τόσο τους πόρους ήπιας και σκληρής ισχύος όσο και την ικανότητα να παραγάγουν μια αποδεκτή, νομιμοποιημένη και διαρκή λύση. Δυστυχώς, μέχρι τώρα, η Ουάσιγκτον δεν έχει δείξει την βούληση να επαναξιολογήσει τους στρατηγικούς υπολογισμούς της και την προτεραιοποίησή της στην ηγεμονία έναντι της ειρήνης και της σταθερότητας.

Copyright © 2021 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition