Τα λόγια για την δημοκρατία είναι φτηνά

Η κυβέρνηση έχει ήδη κάνει κάποια θετικά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση. Στην σύνοδο κορυφής, ο Μπάιντεν ανακοίνωσε μια πολλά υποσχόμενη νέα, ευέλικτη πρωτοβουλία βοήθειας που ονομάζεται «Συνεργασίες για την Δημοκρατία» (Partnerships for Democracy) -ένα πρόγραμμα που έχει σχεδιαστεί για να βοηθήσει τις κυβερνήσεις με μεταρρυθμιστική σκέψη να προσφέρουν απτές υπηρεσίες στους πολίτες τους. Ωστόσο, αυτό και άλλα υπάρχοντα εργαλεία βοήθειας είναι ζωτικής σημασίας αλλά ανεπαρκή. Για να πείσει για την διαρκή δημοκρατική πρόοδο σε συγκεκριμένες χώρες, η Ουάσιγκτον θα πρέπει να συνδυάσει τέτοια εργαλεία με την ανανεωμένη ενασχόληση τόσο διπλωματική όσο και σχετιζόμενη με την ασφάλεια.

Τα γεγονότα του 2021 τόνισαν επίσης ένα μακροχρόνιο δίλημμα της πολιτικής των ΗΠΑ: πώς θα προωθηθεί η δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα σε προβληματικές χώρες όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν σημαντικά μερίδια ασφαλείας, συμπεριλαμβανομένων απολυταρχιών, όπως η Αίγυπτος και η Σαουδική Αραβία, και διολισθαινουσών δημοκρατιών, όπως η Ινδία και η Νιγηρία. Η εύρεση της σωστής ισορροπίας μπορεί να περιστρέψει την χάραξη πολιτικής [ώστε να μοιάζει] σε πρέτζελ, όπως συνέβη κατά την διάρκεια της συζήτησης το περασμένο καλοκαίρι σχετικά με το αν πρέπει να παρακρατηθεί κάποια βοήθεια των ΗΠΑ για την ασφάλεια στην Αίγυπτο. Ωστόσο, η Ουάσιγκτον μπορεί και πρέπει να κάνει περισσότερα για να αποφύγει την χρόνια συνήθεια να υποβαθμίζει με αντανακλαστικό τρόπο τα ζητήματα της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων προς όφελος των συμφερόντων της ασφάλειας. Το γεγονός ότι η αντιτρομοκρατία δεν είναι πλέον το κυρίαρχο μέλημα της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ προσφέρει την τέλεια ευκαιρία να επανεξεταστεί αυτή η ισορροπία -ειδικά όταν πρόκειται για εταίρους στην αντιτρομοκρατία με στιγματισμένο ιστορικό.

Τέλος, η ομάδα του Μπάιντεν πρέπει να εστιάσει στην ελάττωση των περιορισμών που σχετίζονται με την πανδημία στον δημοκρατικό χώρο. Τα τελευταία δύο χρόνια, δεκάδες χώρες έχουν χρησιμοποιήσει την COVID-19 ως δικαιολογία για να επιβάλουν δρακόντειους περιορισμούς που ήταν σαφώς δυσανάλογοι με τις ανάγκες της δημόσιας υγείας —συμπεριλαμβανομένης της ποινικοποίησης της κριτικής των κυβερνητικών ενεργειών. Αυτά τα μέτρα ώθησαν στην εντατικοποίηση της παγκόσμιας δημοκρατικής ύφεσης. Προτεραιότητα για το επόμενο έτος πρέπει να είναι η πίεση προς τις χώρες που χρησιμοποίησαν την πανδημία ως πρόσχημα για να επιβάλουν υπερβολικούς πολιτικούς περιορισμούς να επανεξετάσουν και στην συνέχεια να αποσύρουν τέτοιες ενέργειες. Η πίεση από τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες ενδιαφερόμενες δημοκρατίες μπορεί να βοηθήσει στην διευκόλυνση των ειλικρινών αναθεωρήσεων πολιτικής και να πείσει τις κυβερνήσεις ότι ορισμένοι περιορισμοί υπερβαίνουν τα όρια.

ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΦΙΛΟΔΟΞΙΑ ΣΕ ΔΡΑΣΗ

Κατά την διάρκεια του πρώτου έτους της θητείας του, ο Μπάιντεν κατέστησε σαφές ότι κατ’ αρχήν εκτιμά την παγκόσμια δημοκρατία. Το δεύτερο έτος του είναι η εποχή για την κυβέρνησή του να επικεντρωθεί στην στήριξη της δημοκρατίας στην πράξη [7]. Πολύ συχνά, οι προσπάθειες των ΗΠΑ να στηρίξουν την δημοκρατία ισοδυναμούν με ένα επεκτεινόμενο και κάπως άμορφο εγχείρημα –με διάχυτες φιλοδοξίες αλλά χωρίς σαφή εστίαση. Η ανάπτυξη μιας ατζέντας για το δεύτερο έτος που θα [βάζει στο] κέντρο τις σχετικές με την δημοκρατία πολιτικές της κυβέρνησης στις χώρες που προκαλούν μεγαλύτερη ανησυχία, θα βοηθήσει την κυβέρνηση να αποφύγει αυτήν την παγίδα. Η Ουάσιγκτον έχει επισημάνει πολλούς αξιόλογους θεματικούς τομείς εστίασης τον περασμένο χρόνο, όπως η αντιμετώπιση της κινεζικής και ρωσικής αντιδημοκρατικής επιρροής, η υπεράσπιση της κοινωνίας των πολιτών, η επιδίωξη προσπαθειών κατά της διαφθοράς, και η στήριξη της εκλογικής ακεραιότητας. Η διαμόρφωση μιας εξειδικευμένης για κάθε χώρα ατζέντας θα έθετε αυτές τις μεγάλες φιλοδοξίες σε πιο σίγουρη βάση.

Ωστόσο, η ανάπτυξη μιας τέτοιας στρατηγικής αντιπροσωπεύει μια σημαντική πρόκληση. Είναι αρκετά δύσκολο να ανυψωθεί η ανανέωση της δημοκρατίας ως αυτόνομη προτεραιότητα και ακόμη δυσκολότερο να ενσωματωθούν τέτοιες ανησυχίες στις εξειδικευμένες για κάθε χώρα διαδικασίες χάραξης πολιτικής. Η δεύτερη επιλογή προϋποθέτει την εύρεση μιας θέσης για την δημοκρατία ανάμεσα σε έναν ευρύ μείγμα ανησυχιών για την ασφάλεια καθώς και διπλωματικών και οικονομικών ανησυχιών -και την πραγματοποίηση δύσκολων πολιτικών ανταλλαγών. Παρά την εστίαση σε υψηλό επίπεδο στην παγκόσμια δημοκρατική ύφεση, ωστόσο, η επίθεση στην δημοκρατία είναι, στην ρίζα της, πολύ τοπική. Το να μετατραπεί η, σε υψηλό επίπεδο, ώθηση της Συνόδου Κορυφής για την Δημοκρατία σε χειροπιαστή τοπική δράση είναι ο καλύτερος τρόπος για να εκπληρωθεί η αποστολή του Μπάιντεν να ανακόψει το παγκόσμιο αντιδημοκρατικό ρεύμα.