Ο μήνας του μέλιτος Μπάιντεν – Μπένετ

Λίγο αφότου ανέλαβε τα καθήκοντα του, ο Μπένετ είπε, σε παρασκηνιακές ενημερώσεις σε ισραηλινά μέσα ενημέρωσης, ότι πιστεύει στον αθόρυβο συντονισμό με τις Ηνωμένες Πολιτείες, ακόμη και όταν υπάρχουν διαφωνίες. Υποσχέθηκε να μην ακολουθήσει τα βήματα του Νετανιάχου, λέγοντας [6] στον Λευκό Οίκο ότι στην θητεία του, οι διαφορές μεταξύ της Ουάσιγκτον και της Ιερουσαλήμ θα αντιμετωπίζονταν διακριτικά πίσω από κλειστές πόρτες [και] δεν θα μεταδίδονταν ανοιχτά σε τηλεοπτικά στούντιο ή σε δημόσιες ομιλίες στο Κογκρέσο. Προς το παρόν, έχει κρατήσει ως επί το πλείστον τον λόγο του, αλλά η πραγματική δοκιμασία θα έρθει εάν μια συμφωνία με την Τεχεράνη μπει ξανά στο τραπέζι. Ο Νετανιάχου, ο οποίος εξακολουθεί να στοιχειώνει τον Μπένετ από την αντιπολίτευση, σίγουρα θα περιγράψει οποιαδήποτε συμφωνία ως όλεθρο που θέτει σε κίνδυνο την ύπαρξη του Ισραήλ. Μένει να διαπιστωθεί το πώς ο Μπένετ θα χειριστεί αυτού του είδους την πολιτική [7] πίεση και εάν θα τηρήσει την υπόσχεσή του ή θα προχωρήσει στην επίθεση κατά του Μπάιντεν για να κατευνάσει τους δεξιούς υποστηρικτές στο Ισραήλ.

ΑΧΤΙΔΕΣ ΦΩΤΟΣ

Η Κίνα είναι μια άλλη πιθανή πηγή τριβής μεταξύ Ισραήλ και Ηνωμένων Πολιτειών, και όχι νέα [πηγή]: η κυβέρνηση Τραμπ ήταν επίσης δυσαρεστημένη με τους αυξανόμενους οικονομικούς δεσμούς του Ισραήλ με το Πεκίνο. Η κύρια ανησυχία των ΗΠΑ έχει να κάνει με την κινεζική εμπλοκή σε στρατηγικά έργα υποδομής στο Ισραήλ, όπως η ανακαίνιση και η διαχείριση ενός μεγάλου λιμανιού στο βόρειο Ισραήλ. Ο Amos Harel, στρατιωτικός αναλυτής της [εφημερίδας] Haaretz, ανέφερε νωρίτερα φέτος ότι οι αξιωματούχοι των ΗΠΑ ήταν τόσο θυμωμένοι για τις εργασίες της Κίνας στο λιμενικό έργο ώστε απείλησαν να απαγορεύσουν στον Έκτο Στόλο του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ να ελλιμενιστεί σε ισραηλινά ύδατα. Μολονότι δεν την έχουν πραγματοποιήσει ακόμη, η ίδια η διατύπωση μιας τέτοιας απειλής τόνισε στους Ισραηλινούς αξιωματούχους ακριβώς το πόσο σοβαρό ήταν το πρόβλημα.

Τα κακά νέα για τον Μπάιντεν και τον Μπένετ είναι ότι καμία από αυτές τις εντάσεις δεν θα είναι εύκολο να επιλυθεί. Η κυβέρνηση του Μπένετ περιλαμβάνει πάρα πολλούς δεξιούς για να ικανοποιήσει ακόμη και τις πιο μετριοπαθείς προσδοκίες του Λευκού Οίκου για το Παλαιστινιακό ζήτημα. Η Κίνα είναι υπέρμετρα σημαντική και ισχυρή για το Ισραήλ, ώστε να δεχτεί κάθε απαίτηση των ΗΠΑ σχετικά με το Πεκίνο. Και για το Ιράν, τα χάσματα μεταξύ των δημόσιων δηλώσεων του Μπάιντεν και του Μπένετ φαίνεται ότι μόνο αυξάνονται με τον καιρό.

Τα καλά νέα είναι ότι η διαχείριση ακόμη και των διαφωνιών που δεν μπορούν να επιλυθούν μπορεί ακόμη να [γίνει] με σύνεση, εάν το θέλουν και οι δύο πλευρές. Συγκρούσεις για την πολιτική μεταξύ του Μπάιντεν και του Μπένετ θα συμβούν το 2022 —αυτό είναι δεδομένο. Αλλά τα σημαντικά ερωτήματα είναι πόσο συχνά θα συμβαίνουν, πόση ζημιά θα προκαλέσουν, και εάν οι δύο πλευρές θα τις χειριστούν μέσω αθόρυβων διπλωματικών διαύλων ή ανοιχτά. Μέσα από τα λόγια και τις πράξεις τους, οι δύο ηγέτες μπορούν να επιλέξουν να έχουν μια παραγωγική σχέση ή να πέσουν στο τοξικό ναδίρ των χρόνων Ομπάμα-Νετανιάχου.

Μακροπρόθεσμα, η σχέση του Ισραήλ με τις Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα μεγαλύτερο από οποιαδήποτε συγκεκριμένη διαφωνία με τον Μπάιντεν: την φθίνουσα σημασία της Μέσης Ανατολής [8]. Η περιοχή διολισθαίνει ως προτεραιότητα για την Ουάσιγκτον και θεωρείται περισπασμός από πιο επείγοντα προβλήματα, από τον ανταγωνισμό με την Κίνα έως την ανάκαμψη από την πανδημία της COVID-19. Για δεκαετίες, υπήρχε σχεδόν καθολική συμφωνία μεταξύ των υπευθύνων χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ ότι η Μέση Ανατολή ήταν μια σημαντική περιοχή για τις Ηνωμένες Πολιτείες και ότι η υποστήριξη στο Ισραήλ βοηθούσε στην προώθηση των στόχων των ΗΠΑ εκεί. Το Ισραήλ θα πρέπει να προετοιμαστεί για ένα μέλλον στο οποίο η Ουάσιγκτον δεν βλέπει πλέον τα πράγματα έτσι.