Aaron Stein
Μετά την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ, η οποία άνοιξε τον δρόμο για μια πιο ισχυρή κουρδική περιφερειακή κυβέρνηση, η Τουρκία είδε τις Ηνωμένες Πολιτείες ως αποσταθεροποιητική δύναμη στη Μέση Ανατολή. Η υποστήριξη των ΗΠΑ προς τις κουρδικές πολιτοφυλακές στην Συρία παγίωσε την άποψη αυτή στην Άγκυρα, οδηγώντας την Τουρκία στην αγκαλιά της Ρωσίας.
Με στρατεύματά τους να βρίσκονται ακριβώς στο κέντρο της δράσης, οι Ηνωμένες Πολιτείες εξακολουθούν να έχουν κάποιον βαθμό επιρροής στην διελκυστίνδα της περιοχής. Η ακριβής στρατηγική τους, ωστόσο, είναι ασαφής.
Οι SDF πρέπει τώρα να μελετήσουν το πώς να προετοιμαστούν για την παρεπόμενη απόσυρση των δυνάμεων των ΗΠΑ, την πιθανή νίκη του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ-Ασαντ στον εμφύλιο πόλεμο της χώρας και τον συνεχιζόμενο ανταγωνισμό με την γειτονική Τουρκία.
Αν και ο Ερντογάν και το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) παραμένουν τα μεγάλα φαβορί για να κερδίσουν, είναι πιο ευάλωτοι τώρα από όσο ποτέ άλλοτε. Η βάση του Ερντογάν έχει περιοριστεί, και μετά από τέσσερις εκλογές τα τελευταία πέντε χρόνια, το εκλογικό σώμα είναι κουρασμένο. Για πρώτη φορά σε μια δεκαετία, το AKP έχει χάσει τον έλεγχο του αφηγήματος και δεν κατάφερε να ενθουσιάσει τους ψηφοφόρους.
Η πρόκληση για τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι να παραδεχθούν ότι η απόσυρση των ΗΠΑ θα μπορούσε πραγματικά να ελευθερώσει τα χέρια της Ουάσιγκτον για να αυξήσει την πίεση στην Δαμασκό, τη Μόσχα και την Τεχεράνη.
Η ανάπτυξη τουρκικών δυνάμεων στην Συρία αποτελεί μέρος των προσπαθειών της Ρωσίας για την διευθέτηση της σύγκρουσης με τους δικούς της όρους. Επομένως, η Άγκυρα διατηρεί κάποια μόχλευση στη Μόσχα, παρά το γεγονός ότι είναι η λιγότερο ισχυρή από τις δύο.
Ο πόλεμος της Συρίας εξακολουθεί να βρίσκεται σε καθεστώς συνεχών μεταβολών. Βραχυπρόθεσμα, τα πράγματα θα γίνουν πιο περίπλοκα. Μακροπρόθεσμα, το αποτέλεσμα είναι σαφές: Το καθεστώς θα κερδίσει τον πόλεμό του ενάντια σε μεγάλο μέρος της αντιπολίτευσης.
Παρά το γεγονός ότι η Τουρκία έχει συμμαχήσει με την Σαουδική Αραβία στην Υεμένη, δεν θα υποστηρίξει το Ριάντ στο να αντιπαρατεθεί με τις σιιτικές δυνάμεις της περιοχής οποτεδήποτε σύντομα. Αντίθετα, η στρατηγική της Άγκυρας βασίζεται σε μια προσεκτική εξισορρόπηση της Σαουδικής Αραβίας με το Ιράν.
Η Τουρκία υποστηρίζει εδώ και καιρό την τρομοκρατική οργάνωση al-Nusra ως μέσο πίεσης στο καθεστώς τού Άσαντ. Αλλά δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι η Τουρκία υποστήριξε ποτέ το ISIS, αφότου ο αρχηγός του αποχώρησε από την al-Nusra το 2013.