Andrew J. Tabler
Η κυβέρνηση Μπάιντεν θα πρέπει να διορίσει έναν ειδικό απεσταλμένο για την Συρία, επιφορτισμένο με την ανάπτυξη μιας συνεκτικής πολιτικής στρατηγικής, υποστηριζόμενης από την κοινότητα πληροφοριών των ΗΠΑ, για να απομονώσει τον Άσαντ και εκείνους που διευκολύνουν το καθεστώς του και να περιορίσει την κακόβουλη επιρροή του Ιράν και της Ρωσίας.
Αυτό που μένει να δούμε είναι το πώς θα αντιδράσει η Τεχεράνη, όχι τόσο για την στρατιωτική εκστρατεία της Ρωσίας (από την οποία έχει ήδη κερδίσει), αλλά για τις προσπάθειες της Ρωσίας να δομήσει μια ευρεία πολυσεχταριστική μετάβαση στην Συρία.
Το να αναγνωριστούν οι περιφερειακές σφαίρες επιρροής στην Συρία και η συνεργασία με τους γείτονες της Συρίας ώστε να σταθεροποιηθεί κάθε κομμάτι του παζλ, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένα ζωτικής σημασίας πρώτο βήμα για να μπορέσει η Συρία να ξαναγίνει χώρα.
Αν ο Μπασάρ αλ-Άσαντ κερδίσει τον πόλεμο στη Συρία, όπως φαίνεται όλο και πιο πιθανό, δεν θα είναι μεγαλόψυχος νικητής. Η μεταπολεμική Συρία θα είναι ένα βίαιο και άναρχο μέρος περισσότερο από όσο ποτέ πριν.
Μετά από σχεδόν δύο χρόνια αιματοχυσίας στη Συρία, υπάρχει μικρή πιθανότητα οι διαπραγματεύσεις του είδους που προωθεί ο απεσταλμένος ειρήνης του ΟΗΕ, Λακντάρ Μπραχίμι, να τερμάτιζαν την σύγκρουση. Το πιο πιθανό είναι ότι θα την παρατείνουν. Και ακόμη χειρότερα, θα διαιωνίζουν την αγαπημένη στρατηγική του Μπασάρ αλ- Άσαντ, να διασπείρει φόβους για επαναστατικό σεχταρισμό και εξτρεμισμό ώστε να αποτρέπει τον κόσμο από το να παρέμβει εναντίον του.