Vera Mironova
Η ιστορία των ριζοσπαστών του ISIS ξεκίνησε όταν μερικοί από τους μαχητές του άρχισαν να στρέφονται προς τις ιδέες του Ahmad al Hazimi, ενός ιεροκήρυκα που έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «Η άγνοια δεν είναι δικαιολογία στο Ισλάμ». Ο Hazimi πιστεύει ότι αυτοί που δικαιολογούν την θρησκευτική άγνοια και αποτυγχάνουν να αφορίσουν τους Μουσουλμάνους που αξίζουν μια τέτοια μεταχείριση, είναι κι οι ίδιοι άπιστοι.
Στο Ιράκ ο πόλεμος των όπλων τελείωσε, αλλά ο πόλεμος των πληροφοριών όχι. Πρώτα απ’ όλα, πολλά από τα πιο έμπειρα και αφοσιωμένα μέλη της Emni κατάφεραν να ξεφύγουν όταν έπεσε το ISIS.
Οι πολιτικά και στρατιωτικά δραστήριοι Τσετσένοι χωρίζονται σε τρεις ομάδες -οι οποίες, όλες, έχουν στείλει στρατιώτες στην Συρία. Η πρώτη ομάδα αποτελείται από υποστηρικτές του επικεφαλής της Τσετσενικής Δημοκρατίας, Ramzan Kadyrov, γνωστοί ως «Kadyrovtsy». Οι κυριότεροι αντίπαλοί τους είναι οι Ichkeriysy, από την Ανεξάρτητη Τσετσενική Δημοκρατία της Ichkeria, και οι Emiratovsy, του Ισλαμικού Εμιράτου του Καυκάσου.
Η εκστρατεία της Ουκρανίας για την ενσωμάτωση των ανεξάρτητων ένοπλων ομάδων ήταν επιτυχής μέχρι στιγμής. Σχεδόν όλες οι ομάδες ενσωματώθηκαν και τα μέλη των ομάδων έγιναν λειτουργικά τμήματα των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, αποτρέποντας το ενδεχόμενο χωριστών, χαοτικών αλυσίδων διοίκησης.
Η Ντέιρ αλ-Ζορ είναι μια ιδανική τοποθεσία για το ISIS ώστε να ανακάμψει και να αναδομηθεί μετά τις ήττες του στην Μοσούλη και την Raqqa. Και ίσως όταν η Μοσούλη και η Raqqa ανακαταληφθούν, οι μαχητές της συμμαχίας θα πρέπει ακόμα να αντιμετωπίσουν το νέο προπύργιο του ISIS.
Τυχόν κενά στην ασφάλεια του Ιράκ ή την συμφιλίωση των αντιμαχομένων μερών είναι βέβαιο ότι θα αξιοποιηθούν από επιζώντα μέλη του ISIS που είναι έτοιμα και περιμένουν να επωφεληθούν από τα σεχταριστικά παράπονα και τα οικονομικά προβλήματα του τοπικού πληθυσμού.
Μακράν του να προμηνύει το τέλος της τρέχουσας αναταραχής στο Ιράκ, η διάλυση του ISIS θα μπορούσε να έχει το αντίθετο αποτέλεσμα, δημιουργώντας ευκαιρίες για βίαιο ανταγωνισμό στις περιοχές που θα εγκαταλείπει η μαχητική ομάδα.
Οι επιχειρηματικές ελίτ και οι ομάδες ανταρτών βλέπουν το Ραμαζάνι ως μια ευκαιρία να συσπειρώσουν τους πιστούς σε βίαιους σκοπούς και να κολλήσουν θρησκευτική έννοια και σημασία σε βίαιες πράξεις. Φαίνεται με αυξανόμενο τρόπο ότι η στρατηγική στην Συρία είναι ακριβώς όπως ήταν σε άλλες συγκρούσεις στο παρελθόν.