Ενώνοντας τις Τεχνο-Δημοκρατίες

Προς το παρόν, 12 χώρες ξεχωρίζουν για ένταξη σε μια τέτοια ομάδα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι αναμφισβήτητα ακόμη η κορυφαία τεχνολογική δύναμη στον κόσμο, και η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιαπωνία, και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν όλες μεγάλες οικονομίες [8] και εντυπωσιακούς τεχνολογικούς τομείς. Η Αυστραλία, ο Καναδάς και η Νότια Κορέα έχουν μικρότερες οικονομίες, αλλά είναι επίσης σημαντικοί παράγοντες στην τεχνολογία. Το ίδιο ισχύει για την Φινλανδία και την Σουηδία, οι οποίες είναι ατμομηχανές στις τηλεπικοινωνίες και τη μηχανική. Η Ινδία και το Ισραήλ είναι επίσης λογικοί υποψήφιοι για ένταξη, λόγω της παγκόσμιας εμβέλειας των αναπτυσσόμενων τομέων της τεχνολογίας και των startup (νεοφυών) επιχειρήσεων.

Δοκιμή εξοπλισμού τηλεπικοινωνιών, στην Dongguan, στην Κίνα, τον Μάιο του 2019. Jason Lee / Reuters
---------------------------------------------------------

Δεδομένης της βαθιάς ανάγκης για συντονισμό μεταξύ ομοειδών κρατών, αυτή η ομάδα «Τ-12» των τεχνο-δημοκρατιών θα καλύψει ένα χαίνον χάσμα στον σύγχρονο τεχνολογικό και γεωπολιτικό ανταγωνισμό. Τα μέλη του T-12 θα διαφωνούσαν αναμφίβολα σε πολλά θέματα, αλλά η ομάδα θα μπορούσε να προσφέρει έναν κρίσιμο χώρο για να εκπέμψουν τα παράπονά τους. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, ειδικότερα, πρέπει να χαιρετίσουν την συμμετοχή κι άλλων, δεδομένου ότι η παρουσία τους στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων όχι μόνο θα βελτιώσει το ψηφιακό τους πλεονέκτημα, αλλά θα μειώσει επίσης την αίσθηση μεταξύ αυτών των χωρών ότι είναι απλώς πιόνια, και όχι εταίροι, στον αμερικανο-κινεζικό ανταγωνισμό υπερδυνάμεων.

Η πιο λογική δομή για το Τ-12 είναι μια άτυπη ομάδα κρατών, όχι ένας διεθνής οργανισμός φορτωμένος με μια γραμματεία, ή μια συμμαχία με μια συμφωνία αμοιβαίας άμυνας. Παρόλο που οι επικριτές συχνά απορρίπτουν συγκεντρώσεις όπως το G-20 και η Οικονομική Συνεργασία Ασίας-Ειρηνικού (Asia-Pacific Economic Cooperation) ως ετήσιες ευκαιρίες για τους αρχηγούς κρατών ώστε να βρεθούν μαζί για μερικές ώρες, να ενδυθούν ένα εθνοτικά μοναδικό μανδύα, να προσπαθήσουν να πείσουν για εθελοντική συναίνεση, και να βγάλουν μια ομαδική φωτογραφία, αυτό είναι ένα παραπλανητικό στερεότυπο. Τέτοιες ομαδοποιήσεις ήταν στην πραγματικότητα πολύ αποτελεσματικές στην διευθέτηση της πολυμερούς δράσης.

Μετά την 11η Σεπτεμβρίου, για παράδειγμα, οι σύνοδοι κορυφής του G-8 παρήγαγαν συγκεκριμένες δεσμεύσεις για την αποτροπή μιας επαναληφθείσας επίθεσης. Είναι χάρη στις ενέργειες που έγιναν τότε, που τα σύγχρονα εμπορικά αεροσκάφη έχουν θωρακίσει τις πόρτες του πιλοτηρίου, τα μεγάλα διεθνή λιμάνια ελέγχουν τα εμπορευματοκιβώτια για επικίνδυνα υλικά, και τα έθνη περιορίζουν την εξαγωγή φορητών πυραύλων επιφανείας-αέρα. Το G-8 ήταν επίσης στην πρώτη γραμμή των προσπαθειών στην δημόσια υγεία. Το 2001, η ομάδα ίδρυσε το Παγκόσμιο Ταμείο για την Καταπολέμηση του AIDS, της Φυματίωσης και της Ελονοσίας (Global Fund to Fight AIDS, Tuberculosis and Malaria) [9], το οποίο έχει σώσει εκατομμύρια ζωές μέσω επενδύσεων σε ερευνητικά προγράμματα και προγράμματα για την παγκόσμια υγεία. Και μετά την οικονομική κρίση του 2008, το G-20 δεσμεύτηκε για ένα πακέτο τόνωσης ύψους 5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων και πρότεινε νέους χρηματοοικονομικούς κανονισμούς, συμβάλλοντας στον περιορισμό της επακόλουθης ζημιάς της ύφεσης και στην πρόληψη ενός άλλου κραχ.

Οι ηγέτες κυβερνήσεων ή οι υπουργοί που θα συναντιούνται ως Τ-12 θα έχουν επίσης μια μοναδική ευκαιρία να στρατολογήσουν τον ιδιωτικό τομέα και τους διεθνείς οργανισμούς στο έργο τους. Οι ετήσιες συναντήσεις θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως αρένα για τους επιχειρηματικούς ηγέτες ώστε να ενωθούν με κυβερνητικούς αξιωματούχους για να συντονίσουν τις απαντήσεις σε αναδυόμενα ζητήματα, όπως η ανάγκη βελτίωσης της τεχνολογίας της εξ αποστάσεως μάθησης ως απάντηση στην πανδημία COVID-19, και το πώς θα μοιάζει το μέλλον της αντιτρομοκρατίας. Η μορφή αυτών των συναντήσεων θα μπορούσε να περιλαμβάνει θεματικά βασισμένες συνεδρίες, στις οποίες οι κυβερνήσεις προσκαλούν κορυφαίες προσωπικότητες του ιδιωτικού τομέα για εστιασμένες συζητήσεις, ή μόνιμα φόρουμ παρόμοια με το Business Advisory Council της Οικονομικής Συνεργασίας Ασίας-Ειρηνικού (Asia-Pacific Economic Cooperation) [10], το οποίο παρέχει συμβουλές στους ηγέτες του Γύρου του Ειρηνικού (Pacific Rim) σχετικά με τις ανησυχίες που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις σε ολόκληρη την περιοχή. Το T-12 θα μπορούσε επίσης να αναπτύξει ομάδες εργασίας και επιτροπές για το πολυμερές μοντέλο, το οποίο θα φέρνει κοντά εκπροσώπους από επιχειρήσεις, από την κοινωνία των πολιτών, τις κυβερνήσεις, και τα ερευνητικά ιδρύματα. Αυτές οι ομάδες θα διαβιβάζουν τις συστάσεις τους στους υπουργούς και τους διευθυντές [των οντοτήτων που προαναφέρθηκαν]. Ταυτόχρονα, οι ηγέτες θα μπορούσαν να συνεργαστούν με άλλους πολυμερείς οργανισμούς -εργαζόμενοι με το ΝΑΤΟ για την ασφάλεια της τεχνητής νοημοσύνης, ή με τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) για τις βιομηχανικές επιπτώσεις των αποδιοργανωτικών τεχνολογιών.

ΜΙΑ ΑΡΧΙΚΗ ΑΤΖΕΝΤΑ