Ο πόλεμος της Ουκρανίας θα τελειώσει με διαπραγματεύσεις

Και γενικά, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα πρέπει να επιδιώξουν να δώσουν προτεραιότητα στα πρακτικά αποτελέσματα έναντι των αφηρημένων αρχών. Για παράδειγμα, μια ανεξάρτητη κυρίαρχη Ουκρανία που μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό της και να ενσωματωθεί οικονομικά στην Ευρώπη, θα ήταν πολύ προτιμότερη από μια Ουκρανία με μόνιμες εδαφικές διαφορές εντός των συνόρων της. Η κατάσταση στην Ουκρανία παραμένει δυναμική. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ θα πρέπει να αποφεύγουν να δένουν τα χέρια τους τώρα με διακηρύξεις που μπορεί να είναι δύσκολο να επιτευχθούν στην πράξη.

Εν τω μεταξύ, η ελάφρυνση των κυρώσεων είναι πιθανό να είναι ένα από τα πιο σημαντικά αλλά πολιτικά έμφορτα μέρη οποιασδήποτε διαπραγμάτευσης για τους Δυτικούς πολιτικούς. Οι κυρώσεις [13] τείνουν να μετατραπούν σε μόνιμα χαρακτηριστικά της διεθνούς πολιτικής, παρόλο που ο οικονομικός και πολιτικός αντίκτυπός τους εξασθενεί με την πάροδο του χρόνου. Ως εκ τούτου, είναι συχνά πιο χρήσιμες ως στοιχεία διαπραγμάτευσης παρά ως μόνιμη τιμωρία. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα πρέπει να σκεφτούν προσεκτικά τώρα το πώς να χρησιμοποιήσουν την ελάφρυνση των κυρώσεων για να επιτύχουν ρωσικές παραχωρήσεις. Καθ' όλη την διάρκεια του πολέμου, οι κυρώσεις της Δύσης έχουν εξυπηρετήσει δύο στόχους: βραχυπρόθεσμη τιμωρία για την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και μακροπρόθεσμη αποδυνάμωση της στρατιωτικής μηχανής της Ρωσίας.

Κάποια ελάφρυνση των κυρώσεων για την Ρωσία [14] πιθανότατα θα είναι προϋπόθεση για μια επιτυχημένη ειρηνευτική συμφωνία, αλλά οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα πρέπει να σκεφτούν προσεκτικά ποιες κυρώσεις αξίζει να αρθούν. Το να επιτραπεί στην Ρωσία να επαναπατρίσει ορισμένα από τα συναλλαγματικά της αποθέματα, για παράδειγμα, θα μπορούσε να είναι χρήσιμο ως μέρος μιας συμφωνίας, επειδή είναι ελκυστικό για το Κρεμλίνο για βραχυπρόθεσμη οικονομική σταθεροποίηση και επειδή το να κρατηθούν αυτά τα αποθέματα παγωμένα δεν κάνει πολλά για να αποδυναμώσει την οικονομία της Ρωσίας για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αντίθετα, οι έλεγχοι των εξαγωγών που επιβάλλονται στην Ρωσία θα πρέπει να χρησιμεύουν στον περιορισμό της αμυντικής βιομηχανικής βάσης της χώρας μακροπρόθεσμα˙ θα πρέπει να διατηρηθούν, εάν είναι δυνατόν. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα πρέπει επίσης να ενστερνιστούν ενδελεχή σχέδια για φάσεις, στις οποίες η Ρωσία αποδεδειγμένα θα παραχωρεί ή θα αποσύρεται με αντάλλαγμα την σταδιακή ελάφρυνση των κυρώσεων -κάτι που αξιοπρόσεκτα απουσίαζε από τις αποτυχημένες συμφωνίες του Μινσκ.

ΓΝΩΡΙΖΕ ΠΟΤΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ

Υπάρχουν τρεις συνθήκες υπό τις οποίες μπορεί να έχει νόημα για τις Ηνωμένες Πολιτείες να πιέσουν για μια διευθέτηση. Η πρώτη είναι εάν οι ουκρανικές δυνάμεις συνεχίσουν να σημειώνουν σημαντική επιτυχία και η ηγεσία στο Κίεβο αρχίσει να μιλά για την απελευθέρωση της Κριμαίας. Δεδομένης της σημασίας της Κριμαίας για τους Ρώσους ηγέτες, ένας τέτοιος στόχος εγείρει ουσιαστικά τον κίνδυνο ο Πούτιν να καταφύγει στην χρήση πυρηνικών όπλων, βλάπτοντας τους κανόνες κατά της πυρηνικής χρήσης και θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο τις Ηνωμένες Πολιτείες ή -πιθανότατα- τους συμμάχους τους στο ΝΑΤΟ [15]. Η δεύτερη είναι εάν οι ρωσικές δυνάμεις ξαναπάρουν την πρωτοβουλία και ανακτήσουν σημαντικό έδαφος, ιδιαίτερα εάν αρχίσουν να προελαύνουν έξω από τη Ντονμπάς. Αυτό θα υποδηλώνει ότι η ρωσική επιστράτευση λειτούργησε και ότι ίσως να είναι απαραίτητη μια διευθέτηση για την διατήρηση της κυριαρχίας της Ουκρανίας. Η τρίτη είναι εάν οι δύο πλευρές εγκλωβιστούν σε ένα άλλο αδιέξοδο, χωρίς καμία από τις δύο πλευρές να είναι ικανή να ανακτήσει το πλεονέκτημα. Σε μια τέτοια κατάσταση, η Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες, ακόμη και η Ρωσία και η Ουκρανία ίσως να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι δεν αξίζει πλέον να επωμιστούν το σημαντικό κόστος της συνέχισης του πολέμου.

Εκ πρώτης όψεως, μπορεί να φαίνεται περίεργο ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ θα πρέπει να εξετάσουν μια διευθέτηση όταν η Ουκρανία κερδίζει, όταν χάνει, και όταν δεν κάνει τίποτα από τα δύο. Και καθεμία από τις καταστάσεις που περιγράφονται παραπάνω πιθανότατα θα παρήγαγε πολύ διαφορετικές διευθετήσεις. Αλλά αυτό που συνδέει και τα τρία είναι ότι, σε κάθε ένα, τα αποτελέσματα του πεδίου μάχης δείχνουν μια σχετική συναίνεση γύρω από την οποία θα μπορούσε να οικοδομηθεί μια διευθέτηση. Σήμερα, το πεδίο της μάχης είναι ακόμα δυναμικό˙ και αμφότερα τα μέρη πιστεύουν ότι θα θριαμβεύσουν. Η διευθέτηση θα καταστεί δυνατή μόνο όταν το αποτέλεσμα στο πεδίο της μάχης γίνει πιο εμφανές. Μέχρι τότε, η ισχυρή Δυτική υποστήριξη μπορεί να βοηθήσει να διασφαλιστεί ότι το πρώτο από αυτά τα σενάρια είναι το πιο πιθανό.

Πρόσφατες αεροπορικές επιδρομές εναντίον του Κιέβου και άλλων μεγάλων πόλεων της Ουκρανίας υποδηλώνουν ότι η Ρωσία ίσως να σκέφτεται μια μεγαλύτερη κλιμάκωση [16]. Υπάρχουν σημαντικοί κίνδυνοι και κόστος σε μια διευρυνόμενη σύγκρουση. Ακόμα κι αν δεν είναι ακόμη η ώρα για διαπραγμάτευση, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει να διερευνήσουν τώρα τις συνθήκες υπό τις οποίες οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πίεζαν για τον τερματισμό του πολέμου. Θα πρέπει να σκεφτούν πώς να αξιοποιήσουν αποτελεσματικά τις κυρώσεις και τα κέρδη στο πεδίο των μαχών για να βάλουν την Ουκρανία στην καλύτερη θέση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Και ίσως το πιο σημαντικό, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής στην Ουάσιγκτον θα πρέπει να κοινοποιήσουν τα αποτελέσματα αυτών των συζητήσεων στο Κίεβο και στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες προκειμένου να αποφευχθούν δυνητικά επικίνδυνες αποκλίσεις εθνικών συμφερόντων μεταξύ της Ουκρανίας και των Δυτικών εταίρων της.