Πώς η Κίνα θα μπορούσε να σώσει τον πόλεμο του Πούτιν στην Ουκρανία

Ας υποθέσουμε ότι η Κίνα προχώρησε ένα βήμα παραπέρα και μπήκε φανερά στον πόλεμο στο πλευρό της Ρωσίας, χωρίς να κάνει καμία προσπάθεια να αποκρύψει τις παραδόσεις όπλων της στην Ρωσία. Μια τέτοια δραστική κίνηση θα αντιπροσώπευε μια Κίνα που θα έριχνε το γάντι στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη, παραμερίζοντας ως ασήμαντες οποιεσδήποτε Δυτικές απειλές οικονομικής τιμωρίας. Η κινεζική συμμετοχή στον πόλεμο θα αύξανε αφάνταστα το διακύβευμα για τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη. Μια ρωσική νίκη ή μερική νίκη με γνωστή κινεζική υποστήριξη θα καθιστούσε την Κίνα παίκτη στο ευρύτερο τοπίο της ευρωπαϊκής ασφάλειας. Η ένωση της Κίνας με την Ρωσία θα απαιτούσε μεγαλύτερες στρατιωτικές δεσμεύσεις στην Ουκρανία από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τις ευρωπαϊκές χώρες που ήδη δυσκολεύονται με τις απαιτήσεις της διατήρησης της ουκρανικής πολεμικής προσπάθειας.

Η ανοιχτή υποστήριξη προς την Ρωσία θα ήταν αντίθετη με τις δημόσιες δηλώσεις που έκαναν οι Κινέζοι ηγέτες από τότε που ο Πούτιν ξεκίνησε την εισβολή του, αλλά θα μπορούσε να υπάρχει μια στρατηγική λογική σε μια τέτοια τολμηρή κίνηση. Η είσοδος της Κίνας στον πόλεμο θα είχε το μεγαλύτερο νόημα ως προκαταρκτικός αντιπερισπασμός πριν από μια προγραμματισμένη εισβολή στην Ταϊβάν μήνες ή χρόνια αργότερα. Οι πόροι που αναγκάζονται να δαπανήσουν οι Δυτικές δυνάμεις στην Ουκρανία είναι πόροι που δεν μπορούν να κατευθύνουν αμέσως στην άμυνα της Ταϊβάν [7]. Η κινεζική συμμετοχή στην ρωσική πολεμική προσπάθεια θα αποσπούσε την προσοχή από την Ταϊβάν και από τον Ινδο-Ειρηνικό. Σε αυτό το σενάριο, οι διαμορφώσεις στο πεδίο της μάχης στην Ουκρανία μπορεί να μην έχουν τόσο μεγάλη σημασία για το Πεκίνο. Η Κίνα θα ήλπιζε απλώς ότι η εμπλοκή της θα επέβαλε κόστος στην Δύση. Δεν θα χρειαζόταν να στείλει ούτε έναν στρατιώτη στην Ουκρανία για να το κάνει αυτό. (Η Δύση έχει ήδη αποδείξει ότι μπορεί να επηρεάσει την πορεία του πολέμου χωρίς να χρειαστεί να εμπλέξει τους ένστολους στρατιώτες της). Η ανακοίνωση από το Πεκίνο της άμεσης και μακροπρόθεσμης στρατιωτικής υποστήριξης προς την Ρωσία θα ήταν από μόνη της μετασχηματιστική.

Αλλά θα μπορούσε επίσης να είναι καταστροφική για την Κίνα. Η Ρωσία θα μπορούσε να χάσει τον πόλεμο. Μέχρι στιγμής η στρατιωτική της εκστρατεία πηγαίνει από αποτυχία σε αποτυχία, και σε κάθε στροφή η Ουκρανία έχει ξεπεράσει τις προσδοκίες [8]. Με τα κινεζικά αποτυπώματα παντού στον πόλεμο, μια ήττα της Ρωσίας θα έχει αντανάκλαση στον υποστηρικτή της. Πράγματι, αυτή η ανησυχία φαίνεται να έχει παρακινήσει την Κίνα να παραμείνει στο περιθώριο, καθώς οι αξιωματούχοι έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η ανοησία και η ανικανότητα του Πούτιν μπορεί να μην αξίζει κάτι περισσότερο από συμβολική και περιστασιακή υποστήριξη. Ο πρεσβευτής της Κίνας στην ΕΕ, Fu Cong, εξήγησε πρόσφατα ότι η «χωρίς όρια» φιλία της Κίνας με την Ρωσία δεν ήταν «παρά ρητορική».

Η Κίνα θα μπορούσε επίσης να χάσει αυτό που κέρδισε από τον πόλεμο, μια προνομιακή παγκόσμια θέση. Δίνοντας στην Ρωσία την στρατιωτική της υποστήριξη, η Κίνα θα ενταχθεί στις τάξεις κρατών-παριών όπως το Ιράν και η Βόρεια Κορέα. Θα επιδείνωνε την ήδη εχθρική σχέση της με την Δύση, για την οποία θα πλήρωνε σημαντικό οικονομικό τίμημα. Και η Κίνα θα ήταν λιγότερο σε θέση να παρουσιάσει τον εαυτό της ως μια καλοήθη διεθνή παρουσία σε έναν κόσμο που κινείται εκτός ελέγχου. Η βοήθεια της Κίνας όχι μόνο θα σηματοδοτούσε την σιωπηρή έγκριση των πολλών επιθέσεων της Ρωσίας κατά αμάχων, αλλά θα επέτρεπε επίσης τέτοια εγκλήματα πολέμου. Βοηθώντας να διεξαχθεί πόλεμος εναντίον μιας χώρας που δεν έχει κάνει τίποτα για να προκαλέσει την Κίνα και με την οποία η Κίνα είχε κάποτε αξιοπρεπείς σχέσεις, ο Σι θα δημιουργούσε ένα άσχημο προηγούμενο και θα ενέπνεε φόβο σε χώρες που βρίσκονται πιο μακριά από την Ουκρανία. Επιδιώκοντας να υπονομεύσει την Δύση, θα έκανε πολύ πιο δύσκολη την οικοδόμηση μιας διεθνούς τάξης υπό κινεζική ηγεσία.

ΤΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Όποιοι κι αν είναι οι κίνδυνοι από την ένταξη της Κίνας στον πόλεμο, ο Σι δεν θα πεισθεί για κάτι που δεν πιστεύει ήδη για την Ρωσία και την Ουκρανία. Η ρητορική της Δύσης δεν θα εκτρέψει την Κίνα από τα τρία βασικά της συμφέροντα στον πόλεμο και ο Σι γνωρίζει πολύ καλά ότι θα αντιμετωπίσει κυρώσεις σε περίπτωση που ξεπεράσει τις κόκκινες γραμμές της Δύσης με το να παράσχει θανατηφόρα βοήθεια στην Ρωσία. Οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι πρέπει ακόμη να προωθήσουν αυτό το μήνυμα παράλληλα, τονίζοντας ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη θα σφυρηλατήσουν μια συνολική Δυτική απάντηση σε οποιαδήποτε κινεζική είσοδο στον πόλεμο. Μαζί με τους ομοϊδεάτες εταίρους στον Ινδο-Ειρηνικό, θα παρουσιάσουν ένα ενιαίο μέτωπο.

Οι Ευρωπαίοι, ειδικότερα, πρέπει να γνωστοποιήσουν στην Κίνα ότι η απόρριψη οποιασδήποτε κινεζικής παράδοσης θανατηφόρων όπλων στην Ρωσία είναι μια θεμελιώδης ευρωπαϊκή θέση και όχι απλώς η ρητορική κυβερνήσεων που παίρνουν το παράδειγμα από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Θα πρέπει να δηλωθεί επανειλημμένα ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι υπαρξιακός για τους Ευρωπαίους και η παρεμπόδιση της κινεζικής επέμβασης αποτελεί θεμελιώδες ευρωπαϊκό συμφέρον. Μπαίνοντας στην σύγκρουση, η Κίνα θα χάσει την Ευρώπη. Από την πλευρά τους, οι Αμερικανοί αξιωματούχοι πρέπει να καταστήσουν σαφείς στο Πεκίνο την υπομονή και την ατσάλινη αποφασιστικότητα των Ηνωμένων Πολιτειών στην υποστήριξη της ουκρανικής πολεμικής προσπάθειας. Η επίδειξη αυτού του σθένους και της δέσμευσης για την υπόθεση της Ουκρανίας θα πρέπει να βοηθήσει το Πεκίνο να δει πιο καθαρά τους κινδύνους της διεύρυνσης του πολέμου.