
Liana Fix
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη θα πρέπει να υπενθυμίσουν στην Κίνα ότι η συμμετοχή της στον πόλεμο δεν θα μειώσει την Δυτική υποστήριξη προς την Ουκρανία. Κάθε άλλο, μια κινεζική εμπλοκή θα ωθήσει μόνο σε περαιτέρω βοήθεια από την Δύση, αυξάνοντας το κόστος και το διακύβευμα για όλους.
Είναι καιρός η Γερμανία να καταρτίσει ένα σχέδιο για τη μείωση της εξάρτησής της από την Κίνα με την διαφοροποίηση των εμπορικών και επενδυτικών δεσμών και την επιλεκτική αποσύνδεση από την Κίνα σε κρίσιμες τεχνολογίες. Αν τα πράγματα μείνουν ως έχουν, ο κίνδυνος ενός πολέμου για την Ταϊβάν αφήνει την Γερμανία επικίνδυνα εκτεθειμένη σε οικονομικό εξαναγκασμό και σοκ.
Ο Πούτιν θα μπορούσε να χάσει στην Χερσώνα, ή αλλού στην Ουκρανία, και να αποδεχθεί τις απώλειές του. Θα μπορούσε ακόμη και να χάσει τη Ντονμπάς, και να τα καταφέρει πολιτικά. Αλλά ο Πούτιν σίγουρα θεωρεί ασυμβίβαστο το να χάσει την Κριμαία και να επιβιώσει ως πρόεδρος. Θα κάνει τα πάντα για να κρατήσει την Κριμαία.
Ο Ρώσος πρόεδρος βρίσκεται τώρα αντιμέτωπος με ένα σύνολο σκληρών επιλογών. Μπορεί να κρατήσει περιορισμένη την στρατιωτική εμπλοκή της Ρωσίας, διατηρώντας τα τρέχοντα επίπεδα στρατευμάτων και συνεχίζοντας να μονώνει την ρωσική κοινωνία, ή μπορεί να διατάξει μια μαζική επιστράτευση. Και οι δύο επιλογές αποτελούν σοβαρή απειλή για τη νομιμοποίηση του Βλαντιμίρ Πούτιν.
Η κοινή επιθυμία του Πούτιν και του Μπάιντεν να αποφύγουν έναν ευρύτερο πόλεμο δεν αποτελεί εγγύηση ότι ο πόλεμος θα περιοριστεί. Μια σύγκρουση μπορεί να βγει εκτός ελέγχου, ακόμη κι αν καμία από τις δύο πλευρές δεν λάβει την συνειδητή απόφαση να κλιμακώσει ή να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα.
Αντί για δονκιχωτικές προσδοκίες ότι η Ρωσία θα υποκύψει σε μια ουκρανική νίκη ή απλώς θα εξέλθει από την διεθνή σκηνή, η βιώσιμη ασφάλεια της Ουκρανίας θα απαιτήσει επίπονη προσπάθεια και προσεκτικά βαθμονομημένες αυξήσεις στις πολιτικές, οικονομικές, και στρατιωτικές επενδύσεις.
Ένας παρατεταμένος πόλεμος, που θα διαρκέσει από μήνες έως χρόνια, θα μπορούσε να είναι μια αποδεκτή, ίσως ακόμη και ευνοϊκή, έκβαση για τη Μόσχα. Θα ήταν σίγουρα μια τρομερή έκβαση για την Ουκρανία, η οποία θα ήταν κατεστραμμένη ως χώρα, και για την Δύση, η οποία θα αντιμετώπιζε χρόνια αστάθειας στην Ευρώπη και την συνεχή απειλή των παράπλευρων συνεπειών.
Η διατλαντική συμμαχία δεν μπορεί να υπαγορεύσει τίποτα στον Πούτιν. Μπορεί μόνο να βοηθήσει την Ουκρανία στο να πλοηγηθεί προς μια πιθανώς μη ικανοποιητική ειρήνη. Αυτή η ταπεινωτική πραγματικότητα πρέπει να είναι η αφετηρία για την πολιτική και την διπλωματία.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη θα πρέπει να επικεντρωθούν στην εκμετάλλευση των λαθών του Πούτιν, εντυπώνοντας στην Κίνα τα διπλά διδάγματα της αποτυχίας της Ρωσίας: η αμφισβήτηση των διεθνών κανόνων, όπως η κυριαρχία των κρατών, έχει πραγματικό κόστος, και ο στρατιωτικός τυχοδιωκτισμός αποδυναμώνει τις χώρες που επιδίδονται σε αυτόν.
Η ρωσική επικυριαρχία στην Ουκρανία θα άνοιγε μια τεράστια ζώνη αποσταθεροποίησης και ανασφάλειας από την Εσθονία ως την Πολωνία και μέχρι την Ρουμανία και την Τουρκία.