
Αλέξης Λεκάκης Κερκυραίος
Aτενίζοντας τις ιρανο-τουρκικές σχέσεις, σοφό θα ήταν να μη λαμβάνει κανείς τοις μετρητοίς την προσφώνηση «φίλος» που χρησιμοποιούν συχνά μεταξύ τους οι Ιρανοί κι οι Τούρκοι αξιωματούχοι.
Οφείλεται να επισημανθεί ότι είναι πολύ σημαντικό για την Τεχεράνη να δείξει στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό ακροατήριο ότι βγαίνει από τέτοιου είδους καταστάσεις ως ο απόλυτος νικητής, δηλαδή όχι μόνο να οδηγεί τον αντίπαλο σε οπισθοχώρηση αλλά και να τον ταπεινώνει κιόλας.
Η στρατηγική της «ενεργητικής αντίστασης» υπαγορεύει ότι όποτε το Ιράν αντιλαμβάνεται μια εχθρική ή απειλητική κίνηση προς τα συμφέροντά του, πρέπει να αντιδρά με προσεκτικά υπολογισμένα αλλά συνάμα δυναμικά αντίμετρα που αυξάνουν κατά πολύ το κόστος στο άλλο μέρος, προκειμένου να το εξαναγκάσει σε υπαναχώρηση από την αρχική του ενέργεια ή σε παραχώρηση άλλου είδους ανταλλαγμάτων.
Θα επισημοποιηθεί η στροφή του Ιράν προς τη Μόσχα και το Πεκίνο, ή με την πιθανή διευθέτηση του ζητήματος σχετικά με την πυρηνική συμφωνία της Δύσης με το Ιράν θα ομαλοποιηθούν οι σχέσεις με τις ΗΠΑ και την Ευρώπη; Αν και οι περισσότερες πιθανότητες δείχνουν προς το πρώτο σενάριο, δεν μπορεί να αποκλειστεί μια ανατροπή.