
Αντί να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να πείσει τους άλλους ότι οι στόχοι του ήταν περιορισμένοι και αμυντικοί -μια στάση που θα μπορούσε να υπονομεύσει την Δυτική ενότητα σε κάποιο βαθμό- η ρητορική του Πούτιν και η προκλητική διπλωματική στάση της Ρωσίας έκαναν πολύ πιο εύκολο να κρατήσει ενωμένη την συμμαχία.
Αυτήν την στιγμή, η Ουκρανία κερδίζει μόνο με μέτρια υποστήριξη από την Δύση. Τα τανκς και το άλλο υλικό που υποσχέθηκαν πρόσφατα οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Γερμανία, και διάφορες άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις θα δώσουν αναμφίβολα στην Ουκρανία ένα ακόμη μεγαλύτερο πλεονέκτημα. Αλλά για να πείσουν τον Πούτιν ότι είναι καλύτερα να αποσυρθεί από την Κριμαία, οι Δυτικές χώρες θα χρειαστεί να κάνουν πολλά περισσότερα.
Οι θάνατοι από την κατάρρευση του ηλεκτρικού δικτύου στην Ουκρανία θα μπορούσαν να είναι πολύ περισσότεροι από τα θύματα που θα προκαλούντο από μια χρήση ρωσικών τακτικών πυρηνικών όπλων. Η κατάρρευση του δικτύου θα μπορούσε επίσης να οδηγήσει σε ανθρωπιστική και προσφυγική κρίση για την Ευρώπη, τήξη πυρηνικών αντιδραστήρων, πλημμύρες από σπασμένα υδροηλεκτρικά φράγματα, και βαθύτερη επισιτιστική κρίση σε χώρες που εξαρτώνται από εξαγωγές από την Ουκρανία.
Όσο Ρώσοι στρατιώτες καταλαμβάνουν την χώρα τους, οι Ουκρανοί θα πολεμούν. Θα πολεμήσουν με ή χωρίς νέα προηγμένα όπλα, με ή χωρίς σκληρότερες κυρώσεις, με ή χωρίς χρήματα για να τους βοηθήσουν να διαχειριστούν την χώρα τους. Η κατανόηση αυτής της βασικής γνώσης σχετικά με την ουκρανική νοοτροπία σήμερα οδηγεί σε μια προφανή πολιτική σύσταση προς την Δύση: βοηθήστε την Ουκρανία να κερδίσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
Οι κρατικές επενδύσεις είναι απαραίτητες για να κατευθύνουν τον ιδιωτικό τομέα και να απομακρύνουν ολόκληρη την παγκόσμια οικονομία από την κοσμική στασιμότητα και την αυξανόμενη ανισότητα που μάστιζε μεγάλο μέρος των δύο τελευταίων δεκαετιών.
Προς το παρόν, η ΕΕ δικαιούται εύσημα για τον χειρισμό της στις κρίσεις του 2022. Η υποστήριξη για την Ουκρανία παραμένει εξαιρετικά ανθεκτική. Το ευρώ είναι ισχυρότερο ως νόμισμα σε πολιτικούς όρους από όσο πριν από την πανδημία COVID-19. Οι επίδοξοι απολυταρχικοί ηγέτες της ΕΕ είναι πιο αδύναμοι, το Ηνωμένο Βασίλειο συνεχίζει να αποδοκιμάζεται για τις συνέπειες της αποχώρησης από την ΕΕ, και τα υπόλοιπα 27 κράτη-μέλη έχουν αναδειχθεί ισχυρότερα στο σύνολό τους.
Η διεθνής απομόνωση της Ρωσίας και οι Δυτικές κυρώσεις μαζί θα συμβάλουν στην οικονομική και τεχνολογική παρακμή της. Κανείς δεν μπορεί να πει για πόσο καιρό μπορεί να περπατήσει ο Πούτιν σε αυτό το αποθαρρυντικό τεντωμένο σχοινί. Η πολεμική πορεία του Πούτιν δεν οδηγεί από το σημείο Α στο σημείο Β, αλλά είναι μια κυκλική διαδρομή που οδηγεί από το σημείο Α πίσω στο σημείο Α.
Όπως και με τους Σοβιετικούς προκατόχους του, ο Πούτιν πρέπει να στερηθεί την δυνατότητα να επεκτείνει την δική του αυτοκρατορία του κακού, αλλά η Ρωσία δεν πρόκειται να εξαφανιστεί. Η Δύση χρειάζεται μια πολιτική προς το Κίεβο και προς τη Μόσχα. Δεν έχει την πολυτέλεια να έχει το ένα και όχι το άλλο.
Ο πόλεμος της Ρωσίας φαίνεται να έχει μετατραπεί από αλλαγή καθεστώτος σε αρπαγή γης. Εάν το Κρεμλίνο μπορεί να συνεχίσει να λαμβάνει στρατιωτικές αποφάσεις που είναι απλώς λογικές και να ενεργεί βάσει αυτών με τρόπους που είναι απλώς επαρκείς, σε έναν χρόνο από τώρα, οι Δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών ίσως να μετρούν άλλες 50.000 έως 100.000 απώλειες για κάθε πλευρά.
Ο μόνος τρόπος για να προκληθεί το είδος της μεγάλης ήττας που πρέπει να βιώσει η Ρωσία, εάν πρόκειται να εγκαταλείψει τις αυτοκρατορικές της φιλοδοξίες και να αρχίσει να συμμορφώνεται με τους διεθνείς κανόνες και νόμους, είναι η Μόσχα να αναγκαστεί να δώσει την Κριμαία πίσω στην Ουκρανία, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.