
Αντί, όπως έκανε στην Κριμαία, να αναπτύξει «μικρούς πράσινους άνδρες» για να καταλάβει το έδαφος της Λευκορωσίας, η Μόσχα στοχεύει στην «ήπια προσάρτηση», δηλαδή την σταδιακή στρατηγική από την οικονομική ολοκλήρωση στην πολιτική ολοκλήρωση, και τελικά σε ένα πλήρως ενωμένο κράτος που θα σήμαινε την de facto απορρόφηση της Λευκορωσίας από την Ρωσία.
Η συντηρητική αντιμετώπιση της επιθετικής τουρκικής συμπεριφοράς από ΕΕ και ΗΠΑ, είναι απόρροια σε μεγάλο βαθμό των σύνθετων οικονομικών και κατ’ επέκταση πολιτικών αλληλεξαρτήσεων που υφίστανται στο διεθνές σύστημα. Η Τουρκία φαίνεται να έχει πραγματοποιήσει μια πολιτισμική στροφή κατά την περίοδο διακυβέρνησης Ερντογάν και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψιν της η Δύση προκειμένου να επανεξετάσει την πολιτική κατευνασμού της απέναντι στην Άγκυρα.
Η ΕΕ δεν θα μετατραπεί σε υπερδύναμη εν μία νυκτί και μπορεί να μην το κάνει ποτέ. Αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ευρώπη θα βγει από αυτήν την κρίση ένας ισχυρότερος, πιο ενοποιημένος παγκόσμιος παίκτης.
Η ένταξη σε συνδικάτα μπορεί, με τα λόγια των πολιτικών επιστημόνων John Ahlquist και Margaret Levi, να ενθαρρύνει τους ανθρώπους να αναλάβουν δράσεις που «είναι προς το συμφέρον των άλλων» έξω από την δική τους ομάδα, με το να επεκτείνει την αίσθησή τους για το ποιου η μοίρα είναι συνδεδεμένη με την δική τους.
Οι Λευκορώσοι έχουν δει αρκετά για να γνωρίζουν ότι μια γρήγορη αλλαγή δεν θα βελτιώσει απαραίτητα την ζωή τους. Στην Ουκρανία, τη Μολδαβία, την Γεωργία και την Αρμενία, ο δρόμος προς την δημοκρατία ήταν γεμάτος εμπόδια: διαφθορά, οικονομικές δυσκολίες, ακόμη και στρατιωτικές συγκρούσεις. Ωστόσο, οι Λευκορώσοι που βγήκαν για να διαμαρτυρηθούν πριν από τις εκλογές, είπαν ότι ήθελαν μεγαλύτερη ελευθερία έκφρασης και να κάνουν την κυβέρνηση να σέβεται το σύνταγμα. Σχεδόν κανείς δεν είπε ότι ήταν εκεί για να απαιτήσει καλύτερη αμοιβή ή ότι μισούσε το καθεστώς.
Οι σημερινοί Αμερικανοί ίσως να καταλάβουν καλύτερα από τους προηγούμενους ομολόγους τους την εμπειρία εκείνων των οποίων οι δημοκρατίες έχουν διαφθαρεί ή έχουν υποχωρήσει στην αυταρχική παρόρμηση.
Η προεκλογική στρατηγική του Duda με την ομοφοβική ρητορική μπορεί να μην αποτελεί μόνο την ηχώ του Trump, αλλά να είναι και προάγγελος για το τι θα έρθει καθώς πλησιάζουν οι προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου στις ΗΠΑ και ο Trump επικεντρώνεται στο παιχνίδι της εκλογικής βάσης του.
Η αμφισβήτηση της κυριαρχίας της Ελλάδος στην Κρήτη που επιχειρείται είναι νομικά αβάσιμη και εξόφθαλμα προκλητική, πολύ δε περισσότερο όταν συνδέεται με την απόπειρα της Τουρκίας να διεκδικήσει ως «γαλάζια πατρίδα» μεγάλο μέρος του θαλάσσιου χώρου της ανατολικής Μεσογείου ως υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ της, παραβλέποντας ή σκόπιμα παρερμηνεύοντας όσα προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο.
Η εμπέδωση της ειρήνης στην Λιβύη και της περιφερειακής σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο προϋποθέτει την προγενέστερη οριστική υπέρβαση αναχρονιστικών αντιλήψεων αυτοκρατορικών δομών ή επιρροής, εκδήλωση των οποίων αποτελεί η νεο-οθωμανική εξωτερική πολιτική της Τουρκίας στον αραβόφωνο κόσμο.
Παρά τις επίσημες διακηρύξεις, δεν υπάρχει κανένας λόγος να πιστεύουμε ότι η Σουηδία διαθέτει σήμερα ένα ιδιαίτερα ευρύ επίπεδο ανοσίας του πληθυσμού.