
- previous-disabled
- Page 1of 10
- next
Ο Ερντογάν επιδιώκει την διεθνή αναγνώριση και νομιμοποίηση και δυσανασχετεί με το γεγονός ότι οι Δυτικοί ηγέτες τον κρατούν σε απόσταση. Αλλά γνωρίζει επίσης το μεταβαλλόμενο γεωπολιτικό περιβάλλον γύρω από την Τουρκία και αναγνωρίζει την ανάγκη της Τουρκίας να διατηρήσει δεσμούς με την Δύση.
Η χώρα διεξήγαγε εκλογές στις 25 Ιουνίου, αλλά το αποτέλεσμα είναι απίθανο να ανακόψει την κατρακύλα στην ατιμωρησία και την καταστολή που προετοιμάζεται εδώ και χρόνια.
Η Κίνα χρησιμοποιεί την οικονομική της δύναμη για να προωθήσει την ατζέντα της εξωτερικής πολιτικής της, συμπεριλαμβανομένου του να πείσει τις χώρες να σταματήσουν να αναγνωρίζουν την κυριαρχία της Ταϊβάν. Και οι όροι με τους οποίους δανείζει συχνά υπονομεύουν τους δημοκρατικούς κανόνες. Αυτό είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο σε ένα μέρος του κόσμου όπου οι θεσμοί και οι δημοκρατικές πρακτικές είναι συχνά εύθραυστες.
Ο απερχόμενος πρόεδρος της Βραζιλίας, Ζαΐρ Μπολσονάρο, αφήνει μια κληρονομιά περιβαλλοντικής καταστροφής: η αποψίλωση των δασών στον Αμαζόνιο αυξήθηκε κατά περισσότερο από 50% κατά την διάρκεια της τετραετούς θητείας του.
Μολονότι ο Λούλα ήρθε πρώτος στον αρχικό γύρο της ψηφοφορίας και παραμένει μικρό φαβορί για τη νίκη, η εκλογή του Ferreira και άλλων όπως αυτός υποδηλώνει ότι ο Μπολσονάρου και οι πολιτισμικά συντηρητικοί και εναντίον της παγκοσμιοποίησης σύμμαχοί του θα αποτελέσουν δύναμη στην Βραζιλία για πολλά χρόνια.
Αντιμέτωπος με μια πιθανή ήττα, ο Μπολσονάρου έχει κάνει αβάσιμους ισχυρισμούς για εκλογική νοθεία και επιμένει δημοσίως ότι ο μόνος τρόπος με τον οποίο η αντιπολίτευση μπορεί να τον εμποδίσει να κερδίσει μια δεύτερη θητεία είναι να κλέψει τις εκλογές.
Οι αυταρχικοί ηγέτες και οι ανελεύθεροι δημοκράτες έχουν απαντήσει στην απειλή της πολιτικής κινητοποίησης των γυναικών με το να αντιστρέφουν την πρόοδο στην ισότητα των φύλων και στα δικαιώματα των γυναικών.
Η νίκη του Petro θα έχει εκτεταμένες επιπτώσεις σε μια περιοχή όπου η Κολομβία αποτελεί εδώ και καιρό μια άγκυρα σχετικής πολιτικής σταθερότητας, παρά το ανερχόμενο λαϊκιστικό ρεύμα σε ολόκληρη την Λατινική Αμερική. Είναι επίσης ενδεικτική της σημερινής κατάστασης της κολομβιανής πολιτικής.
Σήμερα, περίπου 50.000 Βραζιλιάνοι δολοφονούνται ετησίως, και ομάδες οργανωμένου εγκλήματος και πολιτοφυλακές ελέγχουν περιοχές σε μεγάλες πόλεις όπως το Ρίο ντε Τζανέιρο. Αυτή η πραγματικότητα εξηγεί γιατί ηγέτες «σκληροί απέναντι στο έγκλημα», όπως ο Μπολσονάρο, θα παραμείνουν ανταγωνιστικοί για τα επόμενα χρόνια.
Το πραγματικό ερώτημα που αντιμετωπίζει η Βενεζουέλα αυτή την στιγμή είναι ζοφερό: Θα παραμείνει συνεκτική η συνομοσπονδία εγκληματιών της οποίας ηγείται ο Μαδούρο για να αποφύγει τις εσωτερικές συγκρούσεις, ή το μέλλον της θα είναι ένοπλες συμμορίες να διεξάγουν μεταξύ τους πολέμους που θα βυθίζουν την χώρα σε αναρχική βία;
- previous-disabled
- Page 1of 10
- next