
H ρωσική προπαγάνδα πρόβαλε αμέσως πριν την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, τον Φεβρουάριο του 2022 και κατά την διάρκεια της συνεχιζόμενης εισβολής διάφορες κατασκευασμένες ειδήσεις και ψευδείς αναφορές, επιδιώκοντας να διαρρηχθεί η ενότητα των κρατών του Δυτικού στρατοπέδου, να αποδυναμωθεί η στήριξη της Ουκρανίας σε διπλωματικό επίπεδο, να δημιουργηθούν προσχήματα για την εφαρμογή αντιποίνων εκ μέρους της Ρωσίας και casus belli για την δικαιολόγηση της εισβολής, και να μετριασθούν οι εντυπώσεις για τα εγκλήματα πολέμου της Ρωσίας.
Η κατάπαυση του πυρός μεταξύ του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας παραπαίει, με τις δύο πλευρές να συγκρούονται για τον έλεγχο μιας έκτασης που συνδέει το Ναγκόρνο Καραμπάχ με την Αρμενία. Εάν ξεσπάσει ξανά πόλεμος μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν, το Ιράν πιθανότατα θα παράσχει πιο φανερή υποστήριξη στην Αρμενία από όσο στο παρελθόν.
Στις 31 Μαρτίου 2023, το Υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας δημοσίευσε το νέο Δόγμα Εξωτερικής Πολιτικής, σύμφωνα με το οποίο καθορίζονται οι προτεραιότητες, οι στόχοι, και οι αντικειμενικοί σκοποί όλων των φορέων που εμπλέκονται στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής της Ρωσίας. Με ποιόν τρόπο το νέο αυτό Δόγμα ενδέχεται να επηρεάσει τις σχέσεις της Ρωσικής Ομοσπονδίας με τους υπόλοιπους περιφερειακούς και διεθνείς δρώντες;
Υπό την σφιχτή λαβή του κυβερνώντος κόμματος «Γεωργιανό Όνειρο», η Τιφλίδα έχει πλησιάσει περισσότερο τη Μόσχα. Μετά την εισβολή στην Ουκρανία, η Γεωργία αρνήθηκε να υποστηρίξει τις Δυτικές κυρώσεις κατά της Μόσχας. Υπάρχουν επίσης αυξανόμενες ενδείξεις ότι βοηθά την Ρωσία να τις παρακάμψει.
Tο Κρεμλίνο, εδώ και μερικούς μήνες, έχει επικεντρωθεί στον αναπροσανατολισμό της ρωσικής οικονομίας και κοινωνίας προς έναν μακροχρόνιο πόλεμο και στην προετοιμασία για να ξεπεράσει σε χρονική διάρκεια την οικονομική και υλική υποστήριξη της Δύσης προς την Ουκρανία.
Ένα νέο όραμα ασφάλειας ίσως να βελτιώσει τις προοπτικές για ειρήνη δείχνοντας πώς τόσο η Ουκρανία όσο και η Ρωσία μετά τον Πούτιν μπορούν να δουν τα βασικά τους συμφέροντα να προστατεύονται και να υποστηρίζονται.
Τους τελευταίους 12 μήνες, η Δυτική ασάφεια ενθάρρυνε τον Πούτιν να παρατείνει αυτόν τον πόλεμο, επιτρέποντάς του να πιστέψει ότι ίσως έρθει κάποια στιγμή που η ροή της υποστήριξης θα σταματήσει, και έτσι ότι μπορεί να ξεπεράσει την Δύση και την Ουκρανία. Η αντικατάσταση αυτής της ασάφειας με στρατηγική σαφήνεια -αποστερώντας από τον Πούτιν κάθε άλλη βιώσιμη επιλογή εκτός από μια οργανωμένη υποχώρηση- μπορεί να βοηθήσει να τερματιστεί αυτός ο πόλεμος.
Η Ρωσία και η Ουκρανία δεν είναι ακόμη έτοιμες για απευθείας συνομιλίες. Όμως, με προσοχή και εμπιστευτικότητα, οι ηγέτες των Ηνωμένων Πολιτειών και άλλων σημαντικών τρίτων μερών θα πρέπει να επιταχύνουν τις προηγούμενες προετοιμασίες τους και να αρχίσουν τις προ-διαπραγματεύσεις.
Παρότι η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έδειξε ότι οι χώρες που είναι στραμμένες στον επεκτατισμό θα προχωρήσουν ούτως ή άλλως, συνολικά, οι διεθνείς θεσμοί μπορούν να διοχετεύσουν αυτήν την επιθετικότητα ώστε να μην μετατραπεί σε αιματοχυσία. Αντί να εγκαταλείψουν τους θεσμούς, λοιπόν, οι Δυτικοί πολιτικοί θα έπρεπε να υιοθετήσουν μια ρεαλιστική προσέγγιση απέναντί τους. Αν και ίσως να μην οδηγούν σε απόλυτα αρμονικές σχέσεις, μπορούν να αποτελέσουν ένα ισχυρό εργαλείο για την πρόληψη του πολέμου.
Kατά τον πρώτο χρόνο του πολέμου, η στρατηγική μερικής κλιμάκωσης του Πούτιν τον εξυπηρέτησε γενικά καλά. Του επέτρεψε να διατηρήσει την πολιτική σταθερότητα μέσω ενός συνδυασμού εκφοβισμού και αδιαφορίας. Σε διεθνές και εσωτερικό επίπεδο, τον βοήθησε να προετοιμάσει την Ρωσία για έναν παρατεταμένο πόλεμο χωρίς να προβεί σε θυσίες που θα μπορούσαν τελικά να προκαλέσουν την εξέγερση του πληθυσμού. Και πάνω απ' όλα, του έδωσε ευελιξία.