Άρθρα
Οι σημερινές διαμαρτυρίες έχουν αναδυθεί σε μέρη με κάποια διακριτά, κοινά χαρακτηριστικά. Είναι αναπτυγμένοι, πολυπληθείς και αστικοποιημένοι νομοί με μεγάλο αριθμό νεαρών ανδρών. Και είναι τόποι όπου σημαντικός αριθμός ψηφοφόρων επιλέγουν είτε να μην ψηφίσουν είτε να ψηφίσουν υπέρ του μετριοπαθούς υποψηφίου.
Το ερώτημα σήμερα στην Γερμανία είναι τι θα αντικαταστήσει την κεντρώα συναίνεση που κυριάρχησε μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι ρατσιστικές και αντισημιτικές απόψεις είναι αρκετά διαδεδομένες στον γερμανικό πληθυσμό οπότε θα μπορούσε να προκύψει μια νέα συμφωνία γύρω από τον εθνικισμό, όπως συνέβη στην Ουγγαρία, για παράδειγμα. Κάτι τέτοιο, όμως, δεν είναι νομοτελειακό.
Η υπονόμευση από το εξωτερικό είναι μια συγκεκαλυμμένη, έμμεση μορφή σύγχρονης κρατικής τέχνης. Περιλαμβάνει την ενεργοποίηση παράνομων και ένοπλων μη κρατικών ομάδων που λειτουργούν ως προεκτάσεις ενός κράτους-χορηγού. Αυτοί οι πληρεξούσιοι προκαλούν ζημιά στα κράτη-στόχους με στόχο την αποσυγκρότησή τους και την δημιουργία μη κυβερνώμενου χώρου. Οι επιθέσεις τους περισπούν το κράτος-στόχο και το αποστερούν από πόρους, δημιουργώντας διαπραγματευτική μόχλευση για τον σπόνσορα των επιθέσεων.
Ο αυτο-λεγόμενος ως δάσκαλος των διαπραγματεύσεων, Ντόναλντ Τραμπ, έχει καταλήξει με άδεια χέρια ξανά και ξανά: Όχι μόνο δεν έχει καταφέρει να σταματήσει τους «αέναους πολέμους» των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά οι διπλωματικές του προσπάθειες στο Ιράν και την Βόρεια Κορέα έχουν αναμφίβολα κάνει πιο πιθανό έναν ακόμη πόλεμο.
Η κατάχρηση του αξιώματος από τον πρόεδρο για προσωπικούς και πολιτικούς σκοπούς έχει προκαλέσει αρκετή ζημιά στους δημοκρατικούς θεσμούς και στον πολιτικό πολιτισμό των Ηνωμένων Πολιτειών. Αλλά με το να ευθυγραμμίζει τον εαυτό του με τις δυνάμεις της διεφθαρμένης ολιγαρχίας ο Trump ανέτρεψε μια διακομματική παράδοση της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ για την στήριξη του δημοκρατικού κράτους δικαίου.
Μέχρι στιγμής υπάρχουν λίγα στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η μαξιμαλιστική στρατηγική της Μαδρίτης εναντίον των αυτονομιστών της Καταλονίας λειτουργεί. Οι ηγέτες στη Μαδρίτη φαίνεται να αναμένουν ότι το αυτονομιστικό κίνημα θα ξεφουσκώσει, αλλά ένας σημαντικός αριθμός Καταλανών παραμένουν αποφασισμένοι στο αίτημά τους για ανεξαρτησία.
Καθώς το Πεκίνο γίνεται ολοένα και πιο πρόθυμο να αναπτύξει την παγκόσμια ισχύ του, έχει επενδύσει σε ενεργή και εκτεταμένη διπλωματία. Το ίδιο έχει κάνει και η Τουρκία.
Καθώς η ημερομηνία των εκλογών πλησιάζει, η παρουσία του καθεστώτος αυξάνεται στους δρόμους, όπου η αστυνομία συνέλαβε και κρατά έναν αυξανόμενο αριθμό διαδηλωτών. Το εγγύς μέλλον είναι γεμάτο αβεβαιότητα.
Στην Βραζιλία, μια αύξηση των πυρκαγιών κατά 80% φέτος οδήγησε στη μεγαλύτερη αποδάσωση του Αμαζονίου σε περισσότερο από μια δεκαετία. Οι αυτόχθονες κοινότητες αγωνίζονται να αποτρέψουν την παράνομη καταπάτηση των ανθρακωρύχων, των αγροτών, των κτηνοτρόφων, των κτηματιών, και των υλοτόμων, μεταξύ άλλων, με τις κυβερνήσεις και τις δυνάμεις ασφαλείας συχνά να «κοιτάζουν αλλού».
Ο τερματισμός της σύγκρουσης στη Ντόνμπας θα επιτρέψει στο Κίεβο να επικεντρωθεί σε μεταρρυθμίσεις που θα συμβάλουν στην ευρωπαϊκή σταθερότητα και ασφάλεια. Η ειρήνη θα βελτιώσει επίσης την κακοποιημένη σχέση ΗΠΑ-Ρωσίας.