
Με μια κεντρική κυβέρνηση απρόθυμη να τονώσει την οικονομία, με τις τοπικές κυβερνήσεις να σφίγγουν το ζωνάρι, και με έναν εξαγωγικό τομέα που αντιμετωπίζει αντίξοες συνθήκες, ο μόνος μοχλός ανάπτυξης που έχει απομείνει στην Κίνα είναι η κατανάλωση.
Αυτές οι κρίσεις είναι έτοιμες να επιδεινωθούν. Και παρόλο που προς το παρόν αναπτύσσονται χωριστά, θα αλληλοτροφοδοτηθούν αν αφεθούν ανεξέλεγκτες. Η τρέχουσα προσέγγιση του Πακιστάν να καθυστερεί τις απαιτήσεις του ΔΝΤ και να εφαρμόζει δημοσιονομικά ημίμετρα το θέτει σε τροχιά οικονομικής αποτυχίας, η οποία θα τροφοδοτήσει την δημόσια δυσαρέσκεια˙ η πολιτική του να υποβαθμίζει την υποστήριξη των Ταλιμπάν προς την TTP θα οδηγήσει επίσης σε τρομοκρατικές επιθέσεις.
Για να διαφυλάξουν την υπάρχουσα νομισματική ιεραρχία και να περιορίσουν την μακροπρόθεσμη τάση προς τη νομισματική πολυπολικότητα, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να χρησιμοποιήσουν την πολιτική δεινότητά τους στην οικονομία με τρόπους που προάγουν το δημόσιο αγαθό μιας φιλελεύθερης διεθνούς τάξης.
Το σημαντικότερο ίσως μάθημα κυρώσεων από την τρέχουσα σύγκρουση είναι η ζωτική σημασία των συμμαχιών. Η Ουάσινγκτον έχει τεράστια επιρροή όταν εκμεταλλεύεται την αμερικανική τεχνολογία, τις χρηματοπιστωτικές αγορές, και το δολάριο. Οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας, ωστόσο, θα είχαν ένα κλάσμα της επιρροής τους αν δεν επρόκειτο για μια κοινή προσπάθεια με την Αυστραλία, τον Καναδά, την Ιαπωνία, τη Νότια Κορέα, την Ταϊβάν, το Ηνωμένο Βασίλειο, και την ΕΕ.
Για πολλά μέρη του πλανήτη, ένας χρόνος πολέμου στην Ουκρανία έκανε λιγότερα για να επαναπροσδιορίσει την παγκόσμια τάξη, παρά για να την αποπροσανατολίσει περισσότερο, εγείροντας νέα ερωτήματα σχετικά με το πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν οι επείγουσες διακρατικές προκλήσεις.
Το κόμμα-κράτος της Κίνας μαθαίνει γρήγορα αυτό που ανακάλυψαν οι Ηνωμένες Πολιτείες μετά την ανάδειξή τους σε υπερδύναμη: ότι το να αλλάξεις άλλες κοινωνίες είναι μια περίπλοκη, μπερδεμένη υπόθεση, και ότι η προσπάθεια να γίνει μέσω μεγάλων εισροών μετρητών μπορεί να αποβεί επιζήμια.
Το καθήκον των κυβερνήσεων δεν είναι ούτε να επιλέγουν νικητές ούτε να δίνουν άνευ όρων δωρεές, επιδοτήσεις, και εγγυήσεις αλλά να δημιουργήσουν ένα κατανεμημένο δίκτυο «πρόθυμων» παικτών στην Έρευνα και Ανάπτυξη, που να περιλαμβάνει οντότητες τόσο από τον ιδιωτικό όσο και τον δημόσιο τομέα. Έτσι θα προχωρήσει η έρευνα και θα βρεθούν βιώσιμες λύσεις για την σύντηξη.
Το Πεκίνο αντιστρέφει τις περιοριστικές πολιτικές του για την COVID-19, ανοίγει ξανά τα σύνορά του, φλερτάρει ξένους ηγέτες, και αναζητά ξένα κεφάλαια και επενδύσεις για να επανεκκινήσει την οικονομία του. Με τον Xi να ταξιδεύει ξανά στον κόσμο μετά από μια τριετία παύσης, σκορπίζοντας ανανεωμένες υποσχέσεις για κινεζικές επενδύσεις, υποδομές, και εμπόριο σε κάθε στάση του, είναι η Ουάσιγκτον, κι όχι το Πεκίνο, που μπορεί σύντομα να απογοητευτεί.
Οι κρατικές επενδύσεις είναι απαραίτητες για να κατευθύνουν τον ιδιωτικό τομέα και να απομακρύνουν ολόκληρη την παγκόσμια οικονομία από την κοσμική στασιμότητα και την αυξανόμενη ανισότητα που μάστιζε μεγάλο μέρος των δύο τελευταίων δεκαετιών.
Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022 ώθησε τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες 37 κυβερνήσεις να περιορίσουν τις εξαγωγές υψηλής τεχνολογίας στον επιτιθέμενο. Η Κίνα έχει επίσης στοχοποιηθεί, όταν οι ΗΠΑ απαγόρευσαν ορισμένες εξαγωγές τσιπ και σχετικών μηχανημάτων στην Κίνα σε μια προσπάθεια να εξουδετερώσουν την εκκολαπτόμενη βιομηχανία ημιαγωγών της.