Άρθρα
Υπάρχουν αρκετοί που λένε ότι ο Πούτιν δεν μπορεί να χάσει. Αλλά μπορεί, και ίσως να το κάνει. Μια σειρά από τρομερές αποφάσεις τον οδήγησαν να υπονομεύσει την διεθνή θέση και τις οικονομικές προοπτικές της Ρωσίας, να κλονίσει την φήμη της Ρωσικής Ομοσπονδίας ως σοβαρής στρατιωτικής δύναμης, και να αποτύχει στο πιο σημαντικό στοίχημα της καριέρας του.
Η Ινδία δεν υποστηρίζει την εισβολή της Ρωσίας, ούτε απλώς ισορροπεί μεταξύ δύο μεγάλων δυνάμεων. Αντίθετα, μια λεπτή αλλά μεγάλη μετατόπιση βρίσκεται σε εξέλιξη: η αργή αλλά αναπόφευκτη αποσύνδεση της Ινδίας από την Ρωσία.
Δεν είναι η Μελόνι που αποτελεί τον μεγαλύτερο κίνδυνο για την σταθερότητα της Ιταλίας και την θέση της στη Δύση. Είναι οι πιθανοί σύμμαχοι της στον συνασπισμό, ιδιαίτερα η φιλική στην Ρωσία, Λέγκα, και ο συχνά ταραχοποιός ηγέτης της, Ματέο Σαλβίνι.
Η διάβρωση του εκπαιδευτικού πλεονεκτήματος των Ηνωμένων Πολιτειών θα αποδυναμώσει τελικά την παγκόσμια εμβέλεια της χώρας. Με λιγότερο εργατικό δυναμικό με υψηλή μόρφωση από αυτό που θα μπορούσαν ή θα έπρεπε να έχουν, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα διαθέτουν λιγότερο οικονομικό, πολιτικό, και στρατιωτικό βάρος για να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους και να διατηρήσουν την οικονομική αρχιτεκτονική και την αρχιτεκτονική ασφάλειας που έχει καθορίσει την μεταπολεμική τάξη.
Σε έναν κόσμο που στερείται όλο και περισσότερο τους συμφωνημένους κανόνες, είναι αξιοσημείωτο ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία και η Κίνα εκφράζουν όλες τον σεβασμό τους στον ΟΗΕ και ισχυρίζονται ότι θέλουν να δουν το σύστημα του ΟΗΕ να θριαμβεύει. Αυτό από μόνο του αντιπροσωπεύει μια ουσιαστική ευκαιρία για την υπέρβαση του ανταγωνισμού και την διατήρηση της συνεργασίας.
Οι Ευρωπαίοι, ίσως ακόμη περισσότερο από τους Αμερικανούς, κατανοούν ότι το τίμημα της ελευθερίας είναι υψηλό - και ότι οι Ουκρανοί φέρουν πολύ μεγαλύτερο κόστος από όσο φέρουν οι ίδιοι. Το σοκ που προκλήθηκε από τον πρώτο μεγάλο χερσαίο πόλεμο στην Ευρώπη μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο είναι πραγματικό και διαρκές —όπως και η αποφασιστικότητα να διασφαλιστεί ότι η Ρωσία θα αποτύχει.
Ο Ρώσος πρόεδρος βρίσκεται τώρα αντιμέτωπος με ένα σύνολο σκληρών επιλογών. Μπορεί να κρατήσει περιορισμένη την στρατιωτική εμπλοκή της Ρωσίας, διατηρώντας τα τρέχοντα επίπεδα στρατευμάτων και συνεχίζοντας να μονώνει την ρωσική κοινωνία, ή μπορεί να διατάξει μια μαζική επιστράτευση. Και οι δύο επιλογές αποτελούν σοβαρή απειλή για τη νομιμοποίηση του Βλαντιμίρ Πούτιν.
Για να αξιοποιήσουν την πλήρη δυναμική του πράσινου υδρογόνου στην μάχη εναντίον της κλιματικής αλλαγής, οι χώρες πρέπει να επενδύσουν σε υποδομές και να καθορίσουν τις σωστές πολιτικές για να μετριάσουν τους αναπόφευκτους κινδύνους που προκύπτουν όταν μια νέα αγορά ενέργειας γίνεται γρήγορα εμπορική.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να βοηθήσουν την Ταϊβάν να εκσυγχρονίσει και να ενισχύσει τις ικανότητές αυτοάμυνας της, ενισχύοντας παράλληλα την ικανότητά της να αποτρέψει την Κίνα από την χρήση βίας εναντίον του νησιού.
Στα 23 χρόνια από την ντε φάκτο άνοδό του στην εξουσία, ο Πούτιν δεν έχει μόνο οικοδομήσει ένα καθεστώς μεγάλης βαναυσότητας. Έχει καταφέρει επίσης να υπνωτίσει μεγάλο μέρος του ρωσικού πληθυσμού σε βαθμό που η κοινωνία των πολιτών να έχει οδηγηθεί σε μεγάλο βαθμό στις κατακόμβες και η εξουσία του φαίνεται να είναι ακλόνητη.