Άρθρα
Οι Σαντριστές, των οποίων ο ηγέτης, Μουκτάντα αλ-Σαντρ, ήταν κάποτε στενός σύμμαχος της Τεχεράνης, υποστηρίζουν ότι η Βαγδάτη πρέπει να αποστασιοποιηθεί από όλες τις ξένες δυνάμεις συμπεριλαμβανομένου του Ιράν.
Για την βασίλισσα, η Κοινοπολιτεία έγινε σταδιακά μια καθοριστική αποστολή, ένας τρόπος ώστε το Ηνωμένο Βασίλειο να επαναβεβαιώσει την επιρροή και την ηγεσία του ενόψει της αποαποικιοποίησης και της μειωμένης στρατιωτικής και οικονομικής ισχύος.
Αν η Ουκρανία και ο Καύκασος είναι τα πρώτα εν δυνάμει «θύματα» του αναθεωρητισμού του Κρεμλίνου, η Εγγύς Ανατολή, η ανατολική Βόρειος Αφρική, και τα ανατολικά Βαλκάνια μέσω του Αιγαίου είναι οι γεωπολιτικές ζώνες που απασχολούν τον νεο-οθωμανικό αναθεωρητισμό του συστήματος Ερντογάν.
Η Ουάσιγκτον θα πρέπει να απομακρυνθεί από την σκέψη της εποχής του Ψυχρού Πολέμου που επικεντρωνόταν σε προληπτικές στάσεις και όπλα αντιποίνων σχεδιασμένα για μια τεράστια στρατηγική ανταλλαγή πυρηνικών πληγμάτων. Τα επόμενα χρόνια, οι αναδυόμενες τεχνολογίες και η ευρεία ισορροπία συμβατικής στρατιωτικής ισχύος θα έχουν πολύ πιο σημαντικό αντίκτυπο στα αποτελέσματα της αποτροπής και της άμυνας από όσο τα πυρηνικά όπλα.
Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν απλώς τα συμπτώματα της δύσκολης ενεργειακής θέσης τους και αγνοούν τις αιτίες. Μόνο μέσω συντονισμένης εξωτερικής πολιτικής κι όχι με κατακερματισμένες μεμονωμένες εθνικές απαντήσεις, μπορεί η Ευρώπη να βαδίσει τον δρόμο προς την ενεργειακή ασφάλεια. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις πρέπει να δράσουν γρήγορα για να αποτρέψουν τις πιο σκοτεινές συνέπειες του ερχόμενου χειμώνα.
Η ιστορία υπενθυμίζει στις αφρικανικές χώρες να προσεγγίσουν την σύγκρουση στην Ουκρανία με προσοχή και να αντιμετωπίσουν τους ισχυρισμούς περί φιλίας με καχυποψία. Για πολλούς Αφρικανούς, οι σημερινές προσεγγίσεις τόσο από την Ρωσία όσο και από την Δύση δεν σκοπεύουν στην φιλία. Σκοπεύουν στο να χρησιμοποιηθεί η Αφρική ως μέσο για την επίτευξη ενός σκοπού.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια αξιοσημείωτη ενίσχυση της ρητορικής σχετικά με εξωτερικά υποστηριζόμενους εσωτερικούς εχθρούς σε όλο τον κόσμο. Αυτή η άνοδος σχετίζεται με πολλούς συγκλίνοντες παράγοντες: αυξανόμενη γεωπολιτική αστάθεια, εξάπλωση του εθνικισμού, η εκλογική επιτυχία λαϊκιστικών και εθνικιστικών , αλλά και η ευρεία χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Όσο αυτές οι τάσεις επιμένουν, η εστίαση της προσοχής σε εξωτερικά υποστηριζόμενους «εσωτερικούς εχθρούς» θα εντείνεται.
Μέχρι στιγμής, ο Πούτιν έχει υποσχεθεί στους Ρώσους ότι πολεμά μια «ειδική στρατιωτική επιχείρηση», όχι έναν πόλεμο που θα μπορούσε να επιβάλει σκληρές θυσίες στον πληθυσμό. Όσο περνά ο καιρός, ωστόσο, το κόστος του πολέμου και οι επιπτώσεις των κυρώσεων στους απλούς Ρώσους θα αυξάνονται.
Ο Γκορμπατσόφ μπορεί να ήταν ένας αξιοπρεπής άνθρωπος. Ήταν όμως ένας καταστροφικά κακός πολιτικός. Παρά την αυτοπεποίθησή του, την διανοητική του λαμπρότητα, και την αξιοπρεπή συμπεριφορά του, ο Γκορμπατσόφ δεν είχε ιδέα τι έκανε.
Επειδή η τεχνολογία που χρησιμοποιεί η Ουκρανία είναι εύκολη στην λειτουργία, η χώρα μπορεί να αξιοποιήσει στρατιώτες με λίγη εκπαίδευση και ακόμη και απλούς πολίτες για να κερδίσει στο πεδίο της μάχης. Με αυτόν τον τρόπο, έχει επισημάνει μια ευρύτερη τάση στον πόλεμο: τον εκδημοκρατισμό της στρατιωτικής ισχύος.